คือเราเป็นคนที่มีหน้าอกเล็กมาก หลังจากมีลูกแล้วก็แถบจะไม่เหลืออะไรเลย ซึ่งสามีก็ไม่ได้ตำหนิอะไรแต่เราก็เศร้าและเซ็ง อยากได้ใหญ่ๆอย่างคนอื่นเค้าบ้าง เราก็คุยกับสามีว่า อีกสัก สองสามปี เราจะไปทำหน้าอก เค้าก็ ok happy ดี้ด้าประมาณว่าเหมือนเด็กจะได้ของเล่นใหม่ ก็คุยกันว่าอยากได้แบบไหน ทรงไหน size ไหน

พอตอนนี้เราเริ่มนั่งสมาธิและสวดมนต์ ก็เริ่มปลงกับสังขารและละความอยาก และก็ไม้ได้อยากทำหน้าอกแล้ว และก้รู้สึกว่าปลงกับ สังขารที่มีอยู่ซึ่งมันก็ไม่เที่ยง รูปร่างหน้าตา ผิวพรรณทุกอย่างก็ดีแค่หน้าอกเล็กเราก็พอใจกับมันแหละ คิดว่าดูแลสิ่งที่มีอยู่ให้ดีก็มีความสุขและพอใจแล้ว พอบอกสามีว่าเราเปลี่ยนใจแล้วนะ ไม่ทำหน้าอกแล้ว เค้าก็ประมาณตกใจนิดๆ และออกอาการเสียดายหน่อยแต่ก็ ok
เราทั้งขำทั้งสุขใจกับความคิดครั้งนี้ของตัวเอง เป็นครั้งแรกในชีวิตที่รู้สึกว่า นมเล็กก็ไม่เป็นไร

ps..thank you naka for all comments and sharing your thought here. And sorry that I have to type in english as this computer does not have thai font. I wish I could respond to each comment but so busy with the kids and house work.

Good luck and wish you all happiness..