SPY TEAM (Series) โดย Na Patchara #1  http://ppantip.com/topic/30720874
SPY TEAM (Series) โดย Na Patchara #2  http://ppantip.com/topic/30730969
SPY TEAM (Series) โดย Na Patchara #3  http://ppantip.com/topic/30748380
SPY TEAM (Series) โดย Na Patchara #4  http://ppantip.com/topic/30751723
SPY TEAM (Series) โดย Na Patchara #5  http://ppantip.com/topic/30756008
SPY TEAM (Series) โดย Na Patchara #6  http://ppantip.com/topic/30760057

SPY TEAM (Series) โดย Na Patchara #7

            ฮังหลง ได้รับรายงานจาก จากลูกน้อง เรื่องผลการส่งของ ฮังหลง ยิ้มอย่างพอใจ ที่เลือกให้คนไม่ผิด
ฮังหลง ให้ลูกน้องโทรไปบอก กันยา เรื่องยกเลิกการกดระเบิด  
กันยา รับสายอย่างเจ็บใจ เพราะหลังจากงานนี้ มีนา ได้รับผลตอบแทนไม่น้อยเลยทีเดียว

          ฮังหลง ชวน มีนา มาทานข้าวร่วมกับกลุ่ม พายัพ อรดี และ ประจิม งานนี้เป็นการรวมตัวของหัวหน้าใหญ่และหัวหน้าสายทั้ง 4
ฮังหลง สั่งปิดโรงแรม 8 แห่ง 8 จังหวัด เวลา และ สถานที่จริง จะ รู้เมื่อ หน่วยต่างๆ ตรวจสอบความปลอดภัยเรียบร้อยแล้ว
"แยบยลมาก" มีนาบ่นในใจ
"หัวหน้าเตรียมตัวให้พร้อมแล้วกัน เมื่อถึงเวลา เราจะได้เดินทางกันเลย" หนึ่งในลูกน้องบอกก่อนจะเดินออกไป แต่ มีนาเรียกห้ามไว้
"เดี๋ยว เอานี่ไปแบ่งกัน" มีนาส่งกระเป๋าให้ลูกน้อง ลูกน้องเปิดกระเป๋าเห็นเป็นเงิน ถึงกับตกใจร้องเสียงหลง
"โห้ หัวหน้า มากไปหรือเปล่า" ลูกน้องไม่อยากเชื่อ
"จะเอาหรือไม่เอา" มีนาถามอย่างรู้ทัน
"เอาครับ" ลูกน้องตอบเป็นเสียงเดียว
"แล้วอย่าฉลอง จนเสียงานหละ" มีนาสั่งกำชับ

          ที่บ้านพักของกลุ่ม 12 เดือน หลังจากที่ภารกิจนี้ล้มเหลว ความเชื่อมั่นในตัว SPY1 หรือธันวา เริ่มลดน้อยลง
"ธันวาเคยรักอยู่กับมีนา" นั่นคือประเด็นที่ทำให้เพื่อนหลายคนคิดเช่นนี้
"การจับตัวมีนาหลังจากออกหมายจับ" นั่นคือภารกิจ พิสูจน์ความเป็น SPY1 ของธันวา

"ภารกิจใหม่" สิงหา(SPY2) ส่งรายงานให้  ธันวา(SPY1)
"อ่านแล้ว" ธันวา ตอบด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา
"จับเป็นไม่ได้ ก็ ต้องจับตาย เพราะมีนารู้เรื่องของหน่วยเรามากเกินไป" สิงหา อธิบายเหตุผลของภารกิจนี้
"________"
ทั้งคู่มองหน้ากัน
"หน้าที่ต้องมาก่อนเสมอ" ธันวาพูดขึ้น เป็นครั้งแรกที่เขาน้ำตาซึมที่พูดประโยคนี้ออกมา สิงหาตบบ่าเพื่อนอย่างเข้าใจ
"ฉันว่านายคงอยากอยู่คนเดียวสักพัก ยังพอมีเวลา" สิงหาบอก ก่อนจะออกจากห้อง แต่โดนธันวาขัดจังหวะเสียก่อน
"จับตัวเธอ และพาไปซ่อนที่ไหนสักแห่ง ออกนอกประเทศไปเลยยิ่งดี"
"นายหมายความว่ายังไง" สิงหา ไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาเพิ่งได้ยิน
"ก็ไม่มีอะไร ถ้าฉันไม่มีตำแหน่ง SPY1 ฉันอาจจะทำอย่างนั้น" ธันวา บอกพร้อมกับส่งสายตาแบบมีเลศนัย เขากำลังชี้โพรงให้กระรอก  

           เรื่อง ฮังหลง เรียกประชุมหัวหน้าสายทั้ง 4 รู้ถึงหน่วยสือราชการลับ แต่ข้อมูลยังมีไม่มาก หัวหน้าจึงเรียก กลุ่ม 12 เดือนประชุมทันที
"งานนี้ขอมอบหมายให้ SPY3(พฤจิกา) เพราะด้านสืบสวนเป็นงานถนัดของเธออยู่แล้ว เมษาจะเป็นผู้ช่วย" หัวหน้าสั่ง
"ค่ะ หัวหน้า" พฤจิกา รับทราบภารกิจของเธอ หัวหน้าพยักหน้ารับ ก่อนจะหันไปทาง SPY1
"เรื่องจับตัวมีนา คืบหน้าไปถึงไหนแล้ว" หัวหน้าถามด้วยความสงสัย เพื่อนในกลุ่มเองก็เช่นกัน ยกเว้น สิงหา ที่มองเขาอย่างเห็นใจ
"ตอนนี้ มีนา กบดานอยู่ และยังไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆของสายบูรพา หลังจากส่งของวันนั้น"
"ถ้าอย่างนั้น SPY3 สืบข่าวนี้มาด้วยเผื่อมีอะไรพอเป็นเบาะแสได้บ้าง มีใครจะไปช่วย SPY3 เพิ่มเติมมั้ย"
"ผมอาสา" มิถุนา ยกมือขึ้นทันที เพราะความแค้นเป็นส่วนตัวอยู่แล้ว
        ธันวา รู้สึก "หวั่นใจ" ความแม่นยำในการใช้อาวุธทุกประเภทในการสังหารศัตรู คือ จุดแข็งของ มิถุนา

          กลุ่ม 12 เดือน โดยแกนนำ ของ SPY3 พยายามหาข้อมูลทุกทาง สายที่น่าจะเข้าถึงง่ายที่สุดคือสายของ พายัพ
"จากการคาดการ สายนี้ กันยา น่าจะคุมอยู่ โดยอาศัย ไนท์คลับเป็นฉากบังหน้า เพราะเห็น กันยา เข้าออกที่ ไนท์คลับนี้บ่อยๆ"
SPY3 ออกความคิดเห็น
"คืนนี้จะมีปาร์ตี้หน้ากาก แต่สำหรับสมาชิกเข้าได้เท่านั้น" เมษา อ่านตามรายงานที่ได้มา
"มีนา จะมามั้ย" มิถุนาพูดขึ้น
"ไม่รู้ แต่ไม่น่ามาเพราะหมายจับออกมาแล้ว คงรอให้เรื่องเงียบ" เมษาพูดขึ้น
"อย่าเพิ่งสนใจเรื่องอื่นเลย ตอนนี้เราหาทางเข้าไปในงานให้ได้ก่อนเถอะ" SPY3 หรือ พฤจิกา ปรามเพื่อนๆของเธอ

          สิงหา และ ธันวา สุ่มดูการเคลื่อนไหวของสายบูรพา แต่ไม่ว่าที่ไหนที่สายนี้เคยพักอยู่ต่างปิดตายไปหมดแล้ว
"คิดว่าคืนนี้ SPY3 อาจมีเรื่อง" สิงหาพูดขึ้น หลังจากทั้งคู่เดินออกมาจากคอนโดที่คาดว่าเป็นของสายบูรพา
"ทำไมหละ แค่หาข้อมูล ไม่ได้ไปออกรบ" ธันวาถามอย่างสงสัย
"ไม่รู้สิ สังหรณ์ใจอย่างบอกไม่ถูกไปดูมั้ย"
"เราต้องไปอีกสองสามที่นะ แต่ถ้าฝั่งเราไม่มีอะไร ค่อยตามไปสบทบแล้วกัน" ธันวาบอกก่อน จะเดินไปที่รถและขับออกไป

          SPY3 ดักจับลูกค้า VIP ที่จะมางานคืนนี้
"ถ้าไม่อยากตายบอกรหัสผ่านมาเดี๋ยวนี้" เมษาขู่ อีกฝ่ายกลัวตายอย่างลนลาน
"ปิกัสโซ่" เมื่อSPY3 ได้ข้อมูลแล้ว จึงให้ มิถุนา ฉีดยาสลบลูกค้าคนนั้นให้หลับไป

          SPY3(พฤจิกา) เมษา และมิถุนา ต่างอยู่ในชุดราตรี และชุดสูทหรู พร้อมกับหน้ากากที่ปิดบังใบหน้า
"ปิกัสโซ่" SPY3 บอกกับการ์ดหน้าเหี้ยมที่ยืนอยู่หน้าประตูทางเข้า ทั้งสามใจหวั่นๆ การ์ดคนนั้นเรียกลูกน้องมาตรวจอาวุธ
"ไม่มีครับ"
การ์ดหน้าเหี้ยม มองทั้งสามอย่างไม่ถูกชะตา แต่การที่จะมีรหัสลับเข้างานได้ แสดงว่าต้องสนิทกับหัวหน้าสายพายัพจริงๆ
"เชิญ" การ์ดบอกด้วยน้ำเสียงที่เหี้ยมไม่ต่างอะไรกับหน้าตา
         เมื่อทั้งหมดเข้ามาที่งานแต่แยกย้ายกันทำหน้าที่ทันที
"กำลังโหลดข้อมูลแผนที่ให้" ตุลา ที่อยู่ที่ศูนย์บัญชาการ กำลังคีย์ข้อมูลและส่งไปยังมือถือของ SPY3
"ได้รับแล้ว ขอบใจ" SPY3 บอกก่อนจะตรวจสอบพื้นที่เพื่อหาทางหนีทีไล่

            ที่ เพนท์เฮาส์หรูใจกลางเมือง มีนา ไม่มีอะไรทำ จึงออกมาเดินเล่นนอกห้อง เห็นลูกน้องที่คอยคุ้มกัน นั่งเล่นไพ่ กันอยู่
"เล่นกินเงินกันเองอย่างนี้จะสนุกหรอ" มีนาถามขึ้น
"โห้ย ไม่มีอะไรทำ หัวหน้า เล่นฆ่าเวลาแก้เซ็ง สักตามั้ยหัวหน้า" ลูกน้องชวนทันที
"ไม่ดีกว่า" มีนา บอกปัด ก่อนจะเดินไปหาอะไรทำอีกทาง
"น่าเสียดาย วันนี้สายพายัพมีงานที่ไนท์คลับ ถ้าได้ไปนะ สาวตรึม" ลูกน้องคนหนึ่งพูดขึ้นมา
"หัวหน้าสายประจิมก็มาด้วยนะ" ลูกน้องอีกคนบอกก่อนจะทิ้งไพ่ลง
"น่าเสียดายที่ไม่ได้ไป"
มีนาได้ยินทุกคำพูด "หัวหน้าสายประจิม" ทำให้เธอหูผึ่ง สนใจขึ้นมาทันที มีนาจึงเลือกที่จะนั่งเล่นโทรศัพท์ใกล้ๆ กลุ่มลูกน้องเพื่อหาข่าว
            ไม่นานนัก เสียงโทรศัพท์ของลูกน้องคนหนึ่งดังขึ้น ลูกน้องคนนั้นรับข้อมูลจากปลายสาย ก่อนจะกดวางสายไป
"มีเรื่องอะไรหรือเปล่าวะ เห็นทำหน้าเครียด" ลูกน้องอีกคนถาม
"ที่ไนท์คลับเกิดเรื่อง จับสายได้คนหนึ่ง"
"ฝีมือคงไม่เบา กล้าล้วงคองูเห่า วอนหาที่จริงๆ"
"เห็นว่าเป็นคนจากกลุ่ม 12 เดือน เพราะหัวหน้าสายพายัพจำหน้าได้" ลูกน้องคนนั้นพูดอย่างไม่คิดอะไร
แต่คำว่า กลุ่ม 12 เดือน ทำให้มีนาลุกพรวดขึ้นทันที
"หัวหน้าจะไปไหน" ลูกน้องถาม
"ไปนอน ห้ามรบกวนนะ" มีนาบอกก่อนที่จะเดินเข้าห้องไป
"ต้องหาทางช่วย" นั่นคือสิ่งที่ มีนาคิดย้ำไปย้ำมา ก่อนจะตัดสินใจ ปีนตึกจากหน้าต่างห้องของตัวเอง เพื่อไปยังบันไดหนีไฟ
ความสูงอาจทำให้เธอขาสั้น แต่เพราะความเป็นห่วงเพื่อนในกลุ่มทำให้เธอต้องสลัดความกลัวนั้นทิ้งไป

          SPY3 รายงานไปยังหน่วยเรื่อง เมษา ถูกจับ SPY1 และ SPY2 พร้อมกำลังเสริม รีบไปยังไนท์คลับนั้นเพื่อหาทางช่วยทันที
มีนา มาถึงไนท์คลับก่อน เธออาศัยความว่องไว และการต่อสู้ที่เก่งกว่าทำให้เธอ จัดการกับลูกน้องของฝ่ายพายัพไปที่ละคนอย่างเงียบเชียบ
มีนา เห็น พฤจิกา หลบอยู่อีกทาง โดยมี มิถุนาคอยคุ้มกัน มีนาแอบมองดูการเคลื่อนไหวของทั้งคู่และคอย "ระวังหลัง" โดยที่อีกฝ่ายไม่รู้
ที่ห้องเก็บของด้านหลัง เมษาถูกซ้อมเพื่อเค้นหาความจริงว่ามาสืบเรื่องอะไร แต่เมษาไม่พูด ทำให้ถูกซ้อมหนักขึ้น
กันยา มองภาพนั้นอย่างไม่ยี่หระ
"หัวหน้าส่งนายมาเรื่องอะไร" กันยาถามซ้ำ เมษาได้แต่มองหน้าอย่างแค้นใจ แต่ก็ไม่ปริปากพูด
         SPY3 เห็นท่าไม่ดี จึงค่อยๆแฝงตัวออกจากที่ซ่อนและจัดการกับคู่ต่อสู้ กันยา ได้ยินเสียงดังจากด้านนอก จึงให้ลูกน้องไปดู
"มีคนมาช่วย" ลูกน้องพูดขึ้น กันยา สแยะยิ้ม "ดี มากันให้หมด จะได้จัดการเลยทีเดียว"
"คนทรยศ" เมษา ตะโกนด่า กันยาเดินไปตบหน้าเพื่อสั่งสอน
"ไม่อยากตายดีใช่มั้ย ได้" กันยาพูด ก่อนจะใช้มีดพกแทงไปที่เมษา แล้วบิดไปมาเพื่อให้อีกฝ่ายเจ็บปวด
         มีนา มองไม่เห็นความเคลื่อนไหวในห้อง แต่ยิงคุ้มกันให้ เมษา และ พฤจิกา มีนาเห็นว่านานไปกว่านี้ไม่ดีแน่
จึงจุดไฟแล้วเอาไปจ่อกับสปริงเกอร์ดับไฟบนเพดาน ส่งผลให้ระบบดับเพลิงฉุกเฉินทำงานทันที  สร้างความโกราหลไปทั้วทั้งไนท์คลับ
ลูกค้าที่มาต่างพากันวิ่งออกจากไนท์คลับ เพราะคิดว่าเกิดการไฟไหม้ จังหวะนี้ กลุ่ม 12 เดือนที่เข้ามาช่วยเหลือรีบกระจายตัวกันเข้าไปด้านใน
หัวหน้าฝ่ายประจิมเห็นท่าไม่ดี จึงคิดหลบหนีจากด้านหลัง เจอเข้ากับกลุ่มของ สิงหา จึงมีการต่อสู้กันเกิดขึ้น ลูกน้องพยามคุ้มกันหัวหน้า
อย่างเต็มที่ ทำให้ สิงหารู้ว่า คนที่กำลังสู้ด้วยนั้น ต้องเป็นห้วหน้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง สิงหาอาศัยทักษะที่เหนือกว่าทำให้ยิงโดนหัวหน้า
ฝ่ายประจิมที่แขน ลูกน้องยิงคุ้มกันเพื่อให้หัวหน้าหนี สิงหา จะตามแต่กำลังที่น้อยกว่าทำให้สู้ไม่ไหวจึงต้องปล่อยไป และรีบเข้าไปช่วย
ทีมของ SPY1 ที่อยู่ด้านใน ลูกน้องฝ่ายพายัพ ต่างช่วยกันยาให้รอดจากการประทะครั้งนี้ ก่อนที่กันยาจะหนีไป เธอเห็น มีนา แวบๆแต่ไม่แน่ใจ
ก่อนจะสั่งลูกน้องให้จัดการฆ่าให้หมด เมื่อกันยาอยู่บนรถ รีบโทรไปยัง เพนท์เฮาส์ ที่มีนาซ่อนตัว ลูกน้องของมีนารับสาย
"หัวหน้าหลับไปแล้วครับ"
"ไปปลุกมารับสายเดี๋ยวนี้" กันยาสั่ง
"เห็นทีจะไม่ได้ เพราะหัวหน้าสั่งไว้ว่าห้ามรบกวน" ลูกน้องตอบ เพื่อปกป้องหัวหน้าตน
"แกแน่มากนะที่กล้าขัดคำสั่งฉัน" กันยาเริ่มโมโห
"ผมเป็นลูกน้องของสายบูรพา ต้องขอโทษที่ทำให้หัวหน้าฝ่ายพายัพไม่พอใจ" ลูกน้องของมีนาย้ำชัด
กันยาได้เขวี่ยงโทรศัพท์ทิ้งด้วยความโมโห
"เราได้เห็นดีกันแน่ มีนา" กันยาพูดอย่างอาฆาตแค้น มองไนท์คลับของตนเองที่อาจจะต้องปิดไปอีกนานอย่างเจ็บใจ
           มีนา เห็นว่ามีกลุ่ม 12 เดือนเข้ามาช่วยแล้ว เธอกระชับหมวดที่ใส่อยู่ดีงด้านหน้ามาปิดใบหน้าให้มากขึ้นเพราะกลัวอีกฝ่ายจะจำได้
มีนาเห็นมีคนช่วย พฤจิกา แล้วเธอแอบดีใจที่เห็น SPY1 มาด้วย มีนารีบเข้าไปดูที่ห้องเก็บของ เห็น เมษานอนจมกองเลือดอยู่
จึงรีบเข้าไปช่วยเหลือ สมองและแววตาของ เมษา เริ่มพล่าเบลอ แต่เขาก็จำได้ว่าใครมาช่วยเขา
"มีนา" เสียงของ เมษา แผ่วเบา มีนาเห็นว่าอาการเริ่มไม่ดี เธอฉีดมอร์ฟีนและห้ามเลือด พร้อมกับปฐมพยามบาลเท่าที่จะทำได้
"นอนนิ่งๆ ขยับตัวให้น้อยที่สุด ตั้งสติไว้ เมษา ฝืนตัวเองอย่าให้หลับ" มีนาบอกเหมือนกับสั่ง เธอมองมีดที่แทงอยู่ไม่รู้ว่ายาวแค่ไหน
มีนาลองจับที่ด้ามมีดเบาๆเพื่อคาดคะเนความยาวของมีด จังหวะนั้น มิถุนา เข้ามาเห็นแล้วคิดว่ามีนาคือคนร้าย
"ระวัง" เมษา เตือน มีนา มีนาพยายามหลบแต่ไม่พ้น โชคดีที่กระสุนพลาดเป้าไปทำใหเธอโดนยิงที่ไหล่ 1 นัด มีนาจับปืนแน่น
"อย่าคิดสู้นะ มีนา" มิถุนา บอก ก่อนจะเล็งปืนไปที่หัวใจของมีนา
"อย่าบังคับให้เราต้องทำ" มิถุนาเตือน มีนาเจ็บที่แผลมากแต่ก็ยังคงเป็นห่วง เมษา
"ช่วยเพื่อนก่อน หลังจากนั้นนายจะทำอะไรก็ทำ มิถุนา" มีนากัดฟันบอกด้วยความเจ็บ มิถุนารีบมาดูอาการของ เมษา
"อวัยวะภายในบอบช้ำ ต้องผ่าตัดเอามีดออกภายใน 3 ชั่วโมง ตอนนี้เรามีเวลาไม่มาก รีบพาเขาออกไป" มีนาบอก
ก่อนจะประคองตัวเองลุกขึ้น
"ฉันจะระวังหลังให้นาย" มีนาบอกอย่างจริงจัง   มิถุนาไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน