Sense in the Darkness
Authors : 0.00 น.
Type : Thriller-Drama
Rated : PG-13
บทนำ-บทที่ 1 :
http://ppantip.com/topic/30744563
บทที่ 2
“นิยามของการเรียนรู้(Learning) นั้นมีอยู่มากมาย นักจิตวิทยาทั้งหลายได้ให้ข้อสังเกตเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของการให้นิยาม และพวกเขามีความเห็นว่าการเรียนรู้หมายถึงการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมต่างๆที่คงทนถาวร ซึ่งการเปลี่ยนแปลงนั้นเป็นผลมาจากประสบการณ์”
น้ำเสียงแหบๆของชายชราคนเดิมผู้ประจำอยู่ภาควิชาจิตวิทยาของมหาวิทยาลัยใหญ่ในเมืองเล็กๆเกริ่นขึ้นเพื่อเริ่มบทเรียนในเช้าวันใหม่นี้ น้ำเสียงของเขาถึงแม้จะยังแหบแต่ฟังสดใสขึ้นกว่าครั้งก่อนมาก อีกทั้งใบหน้าเหี่ยวย่นของเขาก็ดูมีเลือดฝาดมากขึ้น ดวงตาของเขาเป็นประกายมากขึ้นกว่าแต่ก่อน แต่สิ่งที่ไม่เปลี่ยนแปลงไปคือความตั้งใจสอนของเขากับตำราเล่มหนาเก่าแก่ที่วางอยู่บนโพเดียมนั่น สิ่งที่เปลี่ยนไปนอกจากลักษณะภายนอกของศาสตราจารย์อาวุโสคนนี้แล้วก็คงจะเป็นอากาศภายในห้องบรรยายที่มีที่นั่งไล่ระดับเป็นขั้นบันไดสี่ชั้น อากาศในห้องถึงแม้จะอับแต่ก็ไร้ซึ่งกลิ่นแอลกอฮอล์ และสิ่งที่แปลกไปอีกอย่างคือผมไม่เห็นอีธาน นักศึกษาเอกจิตวิทยาที่ไม่อยู่ในคาบจิตวิทยา บางทีเขาอาจจะลงรอบอื่นกับอาจารย์ท่านอื่นไว้ก็ได้
น้ำเสียงหัวเราะคิกคักเล็กๆดึงผมออกจากความคิดในหัวก่อนที่จะหันไปทางต้นเสียง เสียงหัวเราะนั้นมาจากกลุ่มสาวบลอนด์นั่นเอง สาวผมบลอนด์ทอง ผิวสีแทน หน้าคม รูปร่างสันทัดเหมือนนางแบบ ที่นั่งตรงกลางนั้นหันไปนินทาส่งเสียงหัวเราะคิกคักกับเพื่อนสาวทั้งสองที่นั่งขนาบข้าง ก่อนจะส่งสายตาเหยียดหยามไปยังผู้หญิงคนหนึ่งที่นั่งแถวหน้าสุดซึ่งถัดลงจากพวกเธอไปสองแถว สาวผมน้ำตาลแดงเข้มคนนั้นหันหน้ามาหาผู้หญิงที่เธอรู้สึกว่ากำลังจับจ้องเธออยู่ ตาสีฟ้าสดใสของเธอสบตากับสาวบลอนด์เพียงวินาทีเดียวก็หลุบลงและหันไปสนใจคำพูดของศาสตราจารย์ต่อ สาวบลอนด์ต้นเหตุเบะปากใส่คนที่เธอเพิ่งจะสบตาด้วยเมื่อครู่ก่อนจะหันไปสนใจสมาร์ทโฟนในมือของเธอแทน ผมเลิกสนใจกิริยาอันซับซ้อนเข้าใจยากของเหล่าผู้หญิงแล้วเริ่มกลับเข้าสู่บทเรียนที่อยู่เบื้องหน้าแทน ไม่รู้ว่าผมฟังบทเรียนเหล่านี้มากี่รอบแล้วนะ... แต่ต้องยอมรับว่าศาสตราจารย์คนนี้สอนได้ไม่น่าเบื่อจริงๆ แต่อาจจะไม่ใช่สำหรับกลุ่มสาวฮ็อตพวกนั้นล่ะมั้ง
“เฮ้”
ผมหยุดเก็บของใส่กระเป๋าแล้วเงยหน้าขึ้นตามเสียงทักทายของผู้มาประชิดตัว
“ฉันแอมเบอร์ เธอชื่ออะไร” สาวบลอนด์สุดฮ็อตคนนั้นนั่นเอง เธอส่งยิ้มหวานพร้อมสายตาหยาดเยิ้มมาให้ผม เธอดูบิดตัวเขินอายเล็กน้อย
“ผมหลุยส์” ผมยิ้มหวานกลับไปให้อย่างเป็นมิตรพร้อมยันตัวขึ้นมาคุยกับเธอ
“เด็กใหม่คนนั้นนั่นเอง ลือกันว่าเธอย้ายมาจากมหาวิทยาลัยดัง” เธอชวนผมสนทนาโดยที่ยังมีรอยยิ้มและสายตาหยาดเยิ้ม
“แต่ก็ไม่น่าอยู่มากไปกว่าที่นี่หรอก” ผมสนทนาเป็นกันเองกลับไปพร้อมกลับรอยยิ้มแบบมีเลศนัย เธอดูท่าทางพอใจมากทีเดียว
“เอาไว้ว่างๆเรามาแลกประสบการณ์กันบ้างดีมั้ย อย่างเช่นคุยไปดินเนอร์ไป หรือไปดูหนัง”
“ได้อยู่แล้ว” ผมตอบกลับไปแบบไม่รีรอ ดูเธอจะพอใจกับคำตอบของผมมาก เธอลาผมแบบเป็นกันเองก่อนจะเดินเข้าไปรวมกลุ่มออกจากห้องไปพร้อมกับพวกเพื่อนๆของเธอ
Sense in the Darkness (บทที่ 2)
Authors : 0.00 น.
Type : Thriller-Drama
Rated : PG-13
บทนำ-บทที่ 1 : http://ppantip.com/topic/30744563
บทที่ 2
“นิยามของการเรียนรู้(Learning) นั้นมีอยู่มากมาย นักจิตวิทยาทั้งหลายได้ให้ข้อสังเกตเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของการให้นิยาม และพวกเขามีความเห็นว่าการเรียนรู้หมายถึงการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมต่างๆที่คงทนถาวร ซึ่งการเปลี่ยนแปลงนั้นเป็นผลมาจากประสบการณ์”
น้ำเสียงแหบๆของชายชราคนเดิมผู้ประจำอยู่ภาควิชาจิตวิทยาของมหาวิทยาลัยใหญ่ในเมืองเล็กๆเกริ่นขึ้นเพื่อเริ่มบทเรียนในเช้าวันใหม่นี้ น้ำเสียงของเขาถึงแม้จะยังแหบแต่ฟังสดใสขึ้นกว่าครั้งก่อนมาก อีกทั้งใบหน้าเหี่ยวย่นของเขาก็ดูมีเลือดฝาดมากขึ้น ดวงตาของเขาเป็นประกายมากขึ้นกว่าแต่ก่อน แต่สิ่งที่ไม่เปลี่ยนแปลงไปคือความตั้งใจสอนของเขากับตำราเล่มหนาเก่าแก่ที่วางอยู่บนโพเดียมนั่น สิ่งที่เปลี่ยนไปนอกจากลักษณะภายนอกของศาสตราจารย์อาวุโสคนนี้แล้วก็คงจะเป็นอากาศภายในห้องบรรยายที่มีที่นั่งไล่ระดับเป็นขั้นบันไดสี่ชั้น อากาศในห้องถึงแม้จะอับแต่ก็ไร้ซึ่งกลิ่นแอลกอฮอล์ และสิ่งที่แปลกไปอีกอย่างคือผมไม่เห็นอีธาน นักศึกษาเอกจิตวิทยาที่ไม่อยู่ในคาบจิตวิทยา บางทีเขาอาจจะลงรอบอื่นกับอาจารย์ท่านอื่นไว้ก็ได้
น้ำเสียงหัวเราะคิกคักเล็กๆดึงผมออกจากความคิดในหัวก่อนที่จะหันไปทางต้นเสียง เสียงหัวเราะนั้นมาจากกลุ่มสาวบลอนด์นั่นเอง สาวผมบลอนด์ทอง ผิวสีแทน หน้าคม รูปร่างสันทัดเหมือนนางแบบ ที่นั่งตรงกลางนั้นหันไปนินทาส่งเสียงหัวเราะคิกคักกับเพื่อนสาวทั้งสองที่นั่งขนาบข้าง ก่อนจะส่งสายตาเหยียดหยามไปยังผู้หญิงคนหนึ่งที่นั่งแถวหน้าสุดซึ่งถัดลงจากพวกเธอไปสองแถว สาวผมน้ำตาลแดงเข้มคนนั้นหันหน้ามาหาผู้หญิงที่เธอรู้สึกว่ากำลังจับจ้องเธออยู่ ตาสีฟ้าสดใสของเธอสบตากับสาวบลอนด์เพียงวินาทีเดียวก็หลุบลงและหันไปสนใจคำพูดของศาสตราจารย์ต่อ สาวบลอนด์ต้นเหตุเบะปากใส่คนที่เธอเพิ่งจะสบตาด้วยเมื่อครู่ก่อนจะหันไปสนใจสมาร์ทโฟนในมือของเธอแทน ผมเลิกสนใจกิริยาอันซับซ้อนเข้าใจยากของเหล่าผู้หญิงแล้วเริ่มกลับเข้าสู่บทเรียนที่อยู่เบื้องหน้าแทน ไม่รู้ว่าผมฟังบทเรียนเหล่านี้มากี่รอบแล้วนะ... แต่ต้องยอมรับว่าศาสตราจารย์คนนี้สอนได้ไม่น่าเบื่อจริงๆ แต่อาจจะไม่ใช่สำหรับกลุ่มสาวฮ็อตพวกนั้นล่ะมั้ง
“เฮ้”
ผมหยุดเก็บของใส่กระเป๋าแล้วเงยหน้าขึ้นตามเสียงทักทายของผู้มาประชิดตัว
“ฉันแอมเบอร์ เธอชื่ออะไร” สาวบลอนด์สุดฮ็อตคนนั้นนั่นเอง เธอส่งยิ้มหวานพร้อมสายตาหยาดเยิ้มมาให้ผม เธอดูบิดตัวเขินอายเล็กน้อย
“ผมหลุยส์” ผมยิ้มหวานกลับไปให้อย่างเป็นมิตรพร้อมยันตัวขึ้นมาคุยกับเธอ
“เด็กใหม่คนนั้นนั่นเอง ลือกันว่าเธอย้ายมาจากมหาวิทยาลัยดัง” เธอชวนผมสนทนาโดยที่ยังมีรอยยิ้มและสายตาหยาดเยิ้ม
“แต่ก็ไม่น่าอยู่มากไปกว่าที่นี่หรอก” ผมสนทนาเป็นกันเองกลับไปพร้อมกลับรอยยิ้มแบบมีเลศนัย เธอดูท่าทางพอใจมากทีเดียว
“เอาไว้ว่างๆเรามาแลกประสบการณ์กันบ้างดีมั้ย อย่างเช่นคุยไปดินเนอร์ไป หรือไปดูหนัง”
“ได้อยู่แล้ว” ผมตอบกลับไปแบบไม่รีรอ ดูเธอจะพอใจกับคำตอบของผมมาก เธอลาผมแบบเป็นกันเองก่อนจะเดินเข้าไปรวมกลุ่มออกจากห้องไปพร้อมกับพวกเพื่อนๆของเธอ