เพื่อให้ได้อรรถรสในการรับชมโปรดคลิ๊กที่วีดีโอด้านล่างด้วยนะครับ

ฟ้อนล่องน่าน

ฟ้อนล่องน่าน เป็นศิลปะการแสดงดั้งเดิม ที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของเมืองน่าน เป็นการฟ้อนที่ไม่จีบมือ และฟ้อนตามลีลาจังหวะทำนองล่องน่าน ตามประวัติเชื่อว่า ประมาณปีพุทธศักราช ๑๙๐๒ พระยาการเมืองได้อพยพย้ายเมืองจากเมืองวรนคร (อำเภอปัว ปัจจุบัน) มาสร้างเมืองใหม่ที่ภูเพียงแช่แห้ง ได้จัดขบวนแพเรือพร้อมดุริยดนตรี นำขบวนชาวเมืองและข้าราชบริพาร ล่องลงมาตามแม่น้ำน่าน เสียงของดุริยดนตรี ทำให้ผู้ร่วมขบวนเกิดความสนุกสนาน และข้าราชบริพารผู้ชายลุกขึ้นฟ้อนตามจังหวะดนตรี เนื่องจากจำกัดพื้นที่บนเรือ จึงไม่มีการก้าวท้าว และไม่มีการจีบมือ หรือถ้าจะมีก็จะเป็นก้าวเพียงเล็กน้อยเท่านั้น จึงเป็นกำเนิดของการฟ้อนล่องน่านตั้งแต่ครั้งนั้นจนถึงปัจจุบัน

การฟ้อนล่องน่าน จัดเป็นการฟ้อนหลวง เมื่อครั้งกรมหลวงนครสวรรค์วรพินิด ได้มาตรวจราชการมณฑลลาวเฉียง (เหนือ) เจ้าผู้ครองนครน่าน พระเจ้าสุริยพงษ์ผลิตเดชฯ ได้ถวายการต้อนรับ และจัดแข่งขันเรือให้ทอดพระเนตรในลำน้ำน่าน และเจ้ามหาพรหมสุรธาดา ซึ่งดำรงพระยศเป็นเจ้าอุปราชนครน่าน ได้ฟ้อนถวายบนเรือแข่งลำที่ชนะเลิศ

การฟ้อนล่องน่าน เป็นศิลปะการแสดงที่นิยมแพร่หลาย ไม่แต่เฉพาะในเรือได้จัดให้มีการฟ้อนบนบกด้วยทั้งชายหญิง ในอดีตจะฟ้อนในคุ้มเจ้านาย เพื่อต้อนรับแขกบ้านแขกเมือง ปัจจุบันนิยมแสดงในงานมงคล อาทิ ขบวนแห่ต่าง ๆ ต้อนรับกฐิน ฯลฯ ผู้ฟ้อนส่วนมากจะเป็นผู้หญิง ซึ่งการฟ้อนล่องน่าน โดยผู้ชายครั้งล่าสุดแสดงในงานทูลพระขวัญสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอเจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ ณ พระตำหนักริมน้ำน่าน เมื่อวันศุกร์ที่ ๑๗ มกราคม พ.ศ.๒๕๔๖ เป็นการฟ้อนถวายต่อหน้าพระพักตร์ ซึ่งเรียกว่า “การฟ้อนหลวง”