หัวเราะเย้ยยุทธจักร ทะลครามเปล่งเสียงหัวเราะ คลื่นกระทบสองฝากฝั่ง ลอยละล่องตามเกลียวคลื่น จดจำเพียงอรุณนี้ ฟ้าสวรรค์เปล่งเสียงหัวเราะ โลกีย์วุ่นวายสับสน ผู้ใดพ่ายผู้ใดชัย ฟ้าสวรรค์รู้กระจ่าง พื้นพิภพเปล่งเสียงหัวเราะ, ม่านพิรุณไกลสุดสายตา คลื่นยักษ์โหมสงบนิ่ง โลกีย์คงย่ำก้าวสืบนาน สายลมระรินเปล่งเสียงหัวเราะ ดั่งอ้างว้าง น้ำใจระอุอุ่นยังหลงเหลือ แสงสายัณห์ฉาบอกเสื้อ ปุถุชนเปล่งเสียงหัวเราะ ไม่อ้างว้างอีกต่อไป น้ำใจระอุอุ่นยังคงอยู่ หัวเราะเย้ยความเขลา