สิบกว่าปีก่อน...

แต่จะ “กว่า” เยอะแค่ไหนหรือจะเยอะกว่าคำว่า “กว่า” รึป่าวก็ช่างมันเถอะเนอะ ^^! เอาเป็นว่าตอนนั้นผมเรียนมัธยมชั้นปีที่ 3 ห้อง 5 มีอาจารย์ที่ปรึกษาชื่ออ.บุญตาและอ.อภิรดี

วันนั้นไม่ใช่วันเข้าพรรษา ในยุคที่ยังไม่มีการรณรงค์ “งดเหล้าเข้าพรรษา” แน่นอนมันเป็นวันเรียนธรรมด๊า ธรรมดานี่แหละ

แต่ที่ไม่ธรรมดาคือวันนั้นสวนกุหลาบเข้าชิงฟุตบอลนักเรียนกองทัพอากาศ

(รายละเอียดอย่างอื่นเลือน ๆ ราง ๆ อืม! เริ่มบอกใบ้แล้วว่า “สิบกว่าปีก่อน” นี่...สงสัยผมจะแอ๊บจำนวนปีลงมาแน่ ๆ :-p)

(เอาเหอะ ๆ ถ้าจะให้มั่วข้อสอบก็ขอเดาว่าเป็นรุ่น 16 ปีและชิงกับวัดสุทธิวรารามเพราะผมจำกองหลังของคู่แข่งได้แม่น เล่นเป็นตัวกวาดคนสุดท้ายแต่เดาะใส่เบอร์ 11 เขาชื่อสุบรรศ์ ยศหนองทุ่ม)

(สุบรรศ์โชว์ฟอร์มโดดเด่นกับทีมจังหวัดร้อยเอ็ดในศึกโค้กคัพชุดเดียวกับประธาน บุญศล (ที่ต่อมาย้ายมาเรียนที่กรุงเทพคริสเตียน) โดยสามารถนำทีมเป็นแชมป์ประเทศไทยได้ นัดชิงเอาชนะทีมจังหวัดบุรีรัมย์ที่นำทัพโดยณัฐวุฒิ เข็มทิศ (อุ้ยเสี่ยวป้อ เจ้าหนูอัจฉริยะ...ซึ่งต่อมาย้ายมาอยู่รั้วชงโคเช่นกัน))

(แล้วผมจะใส่วงเล็บเยอะ ๆ ทำไมให้มึนหัวนี่? - -")

นัดชิงทั้งที โรงเรียนเค้าจัดรถ จัดเด็กให้ไปเชียร์ฮีโร่ของโรงเรียนอยู่แล้วแหละ...เพียงแต่โควต้ามันไม่ใช่ชั้น ม.3!

อย่างนี้มันต้องประท้วง

“วรวีร์ออกไป วีวีเก็ทเอาท์”

เฮ้ย! ไม่ใช่ สงสัยผมจะคลั่งไคล้เพจ Jaytherabbit เพจสุดฮิตของกระต่ายจ้ำม่ำที่ชอบถือขวดน้ำยาไล่ปลวกในมืออยู่เป็นนิจ ก็เลยติดนิสัยอยากไล่ “ปลวก” ที่กัดกินความเจริญของวงการลูกหนังไทยซะงั้น ^^!

หลังจากโดนกดดันอยู่นาน สุดท้ายอาจารย์ก็ยอมปล่อยให้พวกเราออกไปเชียร์ทีมบอลของโรงเรียนจนได้ แต่รถเมล์ที่โรงเรียนเหมามาเพื่อขนกองเชียร์ไปสนามนั้นออกเดินทางไปแล้ว

พวกเราก็เลยโบกแท็กซี่ไปกันเอง

ในช่วงที่ชีวิตของผมยังมีแค่บ้านที่วงเวียนใหญ่กับโรงเรียนที่ปากคลองตลาด สนามธูปะเตมีย์นี่ “โคตะระ” ไกลมากในระดับ...มันอยู่ตรงไหนของโลกนี่ o_O ถ้าถีบผมลงจากแท็กซี่กลางทาง ผมคงจะร้องไห้แง ๆ กลับบ้านไม่ถูกแหง ๆ...


ภาพจากเพจ Jaytherabbit ขอเอามาแปะในบทความของผมเพื่อเป็นศิริมงคล (โทษฐานที่ผมชอบจริงจังมาก) ในภาพเป็น "งด (เรียกว่า) อ้วนเข้าพรรษา" แต่ชื่อเรื่องของผมคือ "งดเศร้าเข้าพรรษา"