สมัย จอมพล ป. เกิดความคิดพิสดารขึ้นหนึ่งอย่าง คือท่านนึกขึ้นว่ากิจการห้างร้านต่างๆ ตามหัวเมือง เป็นของคนจีนโดยมาก
ส่วนคนไทยทำไร่ไถนา เลี้ยงวัวเลี้ยงฟาย เฝ้าหวังวาสนาแต่ให้ลูกเป็นขุนน้ำขุนนาง ท่านจอมพลเลยคุยกันคนสนิท คือ ไอ้ปื้ด

ท่านเลยบอกไอ้ปื้ดว่า

เฮ้ย ปื้ด เอ็งอย่ากระนั้นเลย เรามาออกนโยบายกวาดคนจีนตามหัวเมืองให้มาอยู่ในกรุงเทพให้หมดซะเถอะ
ให้มันขายกิจการของพวกมันให้พวกเราคนไทยเสียให้หมดดีฝ่า คนไทยเราจะได้สบายแฮ ได้เซ้งกิจการต่อ
ส่วนพวกคนจีนก็แกล้งให้มันเข้ามาอยู่ในเมืองหลวงเสีย จะได้ดูแลทั่วถึง

ไอ้ปี๊ดฟังแล้วไม่ทัดทานแต่อย่างใด พยักหน้าหงึกๆ เห็นดีกับเฮีย ป. ทุกอย่าง.

ผมอ่านแล้วแทบไม่น่าเชื่อว่า ประเทศไทยเคยมีคนที่ความคิดอุบาทว์ขนาดนี้ เป็นผู้นำประเทศ

แต่ผลลัพธ์ก็คือว่า ไม่นานเท่าไร กิจการที่คนไทยเซ้งต่อกิจการของคนจีน พังเละไม่เป็นท่าหมด
บ้านเมืองแทบจะล่มจม จนท้ายที่สุดต้องยอมให้คนเจ๊กคนจีนนี่แหละ กลับไปทำกิจการเดิมของตน