จากเว็บ
http://lalalullaby.exteen.com/20130721/entry
by
lalalullaby
จดหมายปิดผนึก ถึง ของขวัญ ดิลกธรรมสกุล
หวัดดีขวัญ อย่าเพิ่งแปลกใจนะว่านี่ใคร ทำไมถึงส่งจดหมายมาถึงเธอทั้งๆที่เธอไม่รู้จักเรา เอาเป็นว่าไหนๆก็เปิดอ่านมาแล้ว ก็ขอร้องให้เธออ่านจนจบแล้วกันนะ เราแค่อยากเป็นเพื่อนกับเธอ เพื่อนทางความรู้สึกที่เธอกำลังเผชิญอยู่ ขวัญรู้มั้ย ทุกอย่างที่ขวัญเจอ ทุกความคิดที่มันไหลเชี่ยวกรากเข้ามา เราเจอมาหมดแล้วขวัญ เราเป็นเหมือนๆกับเธอ เราเจอเรื่องราวคล้ายเธอ คล้ายกันมาก แค่สลับตำแหน่งกันเท่านั้นแหละ แม่เราแค่มาก่อนเขา แต่แม่เธอแค่มาทีหลังเขา ก็เท่านั้น แต่เราก็ปวดร้าวไม่มากไม่น้อยไปกว่ากันหรอก
เรารู้ เราเข้าใจเธอดีว่าเธอรู้สึกยังไง ขวัญรู้ไหมตอนที่เธอมองจ้องรูปภาพใบใหญ่ใส่กรอบสวยนั่น น้ำตาเราหยดลงมา แบบที่เราไม่รู้ตัวเลย เราจำได้ว่าความรู้สึกนั้นมันเป็นยังไง มันว่างเปล่า มันเหมือนตัวเราไม่ใช่เรา มันเหมือนโลกใบนี้ไม่ใช่ของเรา มันไม่อยากจะรับรู้ ไม่อยากจะตื่นขึ้นมาในโลกที่เราไม่รู้ว่านี่คือโลกของใคร ถ้าเธออยู่ตรงนี้ เราอยากจะบีบมือเธอ อยากจะกอดเธอแล้วบอกกันเธอว่า เธอจะไม่เป็นไร มันจะผ่านไปในสักวัน แรกๆเราก็ไม่อยากรับรู้ พอเรารู้เรื่องนี้นะขวัญ วันรุ่งขึ้น เราทำเป็นเหมือนไม่รู้อะไรทั้งสิ้น ทั้งๆที่คำถามที่มันผุดขึ้นมาทั้งคืนจนไม่ยอมให้เรานอนนั่น มันก็ยังค้างคาในใจ แต่เธอเชื่อเราเถอะ ทุกคนรอบตัวเราก็ปวดร้าวกับเรื่องนี้ ไม่แตกต่างกันกับเรากับเธอหรอกขวัญ ฉันเห็นความร้าวรานในแววตาแม่ ฉันเห็นความรู้สึกผิดของพ่อกระจายออกมารอบบ้าน ฉันทำร้ายท่านไม่ลง แม้ว่าฉัน... ไม่อยากจะพูดเลย แต่ฉันก็เจ็บ และโทษท่านในบางครั้ง ว่าทำไมท่านถึงต้องเอาเรื่องนี้มาใส่ใจฉัน ทำไมมีแต่คนทำร้ายเรา เราแค่ต้องการมีชีวิตที่ดี ธรรมดาก็ได้ไม่ต้องดีวิเศษอะไร แต่ทำไม ทำไม ทำไม
ฉันเห็นต่างไปจากคนอื่นที่บอกว่าเธอเป็นคนเพอร์เฟกต์ ที่ต้องการให้ทุกอย่างดีที่สุด แต่ฉันเห็นแค่เธอ ที่ต้องการมีสิ่งที่เรียบง่ายแต่ดีงาม มีความสุข เธอไม่ได้ต้องการให้พ่อกับแม่รักกันหวานซึ้งทุกวัน แต่เธอแค่ต้องการครอบครัวของเธอ ครอบครัวที่มีแค่นี้ ไม่ใช่มีน้อง มีพี่ สายเลือดครึ่งหนึ่งเหมือนกัน เพิ่มขึ้นมา เธอแค่ต้องการเพียงครอบครัวเล็กๆของเธอคืนเท่านั้นเอง ฉันรู้สึกแบบนั้น และจากที่ฉันเห็นภายใต้ความโกรธเคืองและท้อแท้ในชีวิต เธอแค่อยากจะเป็นคนคนนึง ที่มีชีวิตที่สดใส ก็เท่านั้นเอง
แต่เธอรู้ไหมขวัญ ฉันอยากจะบอกอะไรเธอสักอย่าง แม้ว่าเรื่องร้ายๆนี่พ่อกับแม่จะเป็นคนหยิบยื่นมาให้เธอ โดยที่เธอไม่ต้องการ เหมือนกันกับฉัน ฉันไม่เคยต้องการมันเลย เธอรู้ไหม ฉันนั่งโทษพ่อเป็นปีๆ จะว่าฉันโง่ก็ได้นะ แต่ฉันเป็นอย่างนั้นจริงๆ ฉันโทษ ว่าทำไมต้องทำให้โลกใบนี้ของฉันหม่นลง ทั้งๆที่ฉันทำดีทุกอย่าง ฉันทำสิ่งที่ควรทำมาตลอดชีวิต แต่แล้วสุดท้าย ฉันก็เรียนรู้ที่จะเข้าใจ ว่าทุกอย่างมันก็มีเหตุผลของมัน แม้ว่าฉันอาจจะไม่ได้เจอเรื่องนี้ แม้ว่าพ่อจะไม่ได้หยิบสิ่งนี้มาไว้ในใจ ยังไงสักวัน บางอย่างก็ต้องแอบเล็ดลอดมาโปรยความหม่นในใจเธอได้อยู่ดี โลกอาจจะเอาใครจากชีวิตเธอไป หรือโรคภ้ยอาจจะตามมาหา หรือธรรมชาติอาจจะพรากอะไรไปในโลกนี้ ไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ในความควบคุมของเรา ฉันรู้ว่าเธอพยายาม เหมือนฉันเลย พยายามทำให้ดีที่สุด แต่สุดท้ายเราก็คงต้องยอมรับ ว่าเราไม่อาจควบคุมได้ เราพ่ายแพ้ แต่ขอให้เธอรู้ไว้ว่า เราพ่ายแพ้แต่เราชนะ เราชนะที่รู้ว่าเราไม่อาจจะชนะมันได้นี่แหละ
เขียนมาตั้งยาว เธอจะขี้เกียจอ่านไหมน้า แต่ฉันหวัง หวังเหลือเกินว่าเธอจะเลือกทางออกที่ดีที่สุดให้กับตัวเอง ขวัญเคยพูดไม่ใช่เหรอว่าสติ จะเป็นแสงนำทางในชีวิตของเธอ อย่าให้อะไร แม้ร้ายแรงแค่ไหน มาบดบังสติของเธอนะขวัญ ฉันคาดหวังว่าสิ่งที่เธอกำลังจะทำเป็นแค่สิ่งที่เธอคิดจะทำ แต่เธอไม่ได้ทำ เพราะแม้ว่าอะไรก็ตามที่ทำร้ายเรา สุดท้ายเราเองนะขวัญที่จะเลือกทำร้ายตัวเองรึเปล่า สุดท้ายก็เป็นเราเองที่จะมองว่าตะกอนก้อนดำๆในใจนี่เป็นสิ่งที่ทำให้เราเข้มแข็งหรืออ่อนแอลง แต่ฉันเชื่อนะว่าเธอจะทำในสิ่งที่ถูกต้อง อย่างที่เคยเป็นมาเสมอ
สุดท้ายแล้วนะ ฉันฝากบอกแพทตี้ด้วยว่าเขาทำหน้าที่ของเขาได้ดีมาก เขาดึงน้ำตาฉันได้ตั้งแต่ฉากในบ้านกว้างแสนกว้างนั่น ยังไงฝากแพทตี้ไปบอกพี่ย้งอีกทีด้วย ว่าขอบคุณเหลือเกิน ขอบคุณด้วยหัวใจ ที่ทำให้ฉันมานั่งคิดเรื่องราวของขวัญในตัวฉันแล้วตกตะกอนไปเรื่อยๆ เธอรู้มั้ยว่าสิ่งเหล่านี้นี่แหละเยียวยาบาดแผลในใจที่มันเหวอะหวะมานานให้ดีขึ้นได้มากเลย ฉันชอบเรื่องราวของเธอเกือบจะมากที่สุด แต่ขอแอบยกมากที่สุดให้ตอนของไผ่แล้วกันนะ ฮั่นแน่ไม่ใช่เพราะความหล่อของไผ่หรอก แต่เพราะเนื้อเรื่องจริงๆ เพลง butterfly นั่นฉันนั่งหลับตาฟัง แปลกจัง ที่ฉันเริ่มจะเชื่อแล้วว่าเพลงรักษาโรคร้ายได้ เหมือนที่เพลงนี้รักษาฉัน ให้ฉันดีขึ้นกว่าเดิม เธอลองฟังดูนะ ฉันว่ามันจะช่วยเธอได้มากทีเดียว ขวัญ ขอให้เธอมั่นคงในตัวเธอนะ ฉันรู้ว่ามันยากแต่เธอต้องผ่านมันไปให้ได้ เธอสวยงามเสมอและฉันเชื่อว่าเธอจะสวยงามต่อไปได้ด้วยทางที่เธอเลือกเดินเอง
ด้วยรักและห่วงใย
จากส่วนหนึ่งของฉันที่เคยเป็นเธอ
เครดิต
lalalullaby
ความเว้าแหว่งที่เข้ามาเติมเต็ม.....จดหมายปิดผนึก ถึง ของขวัญ ดิลกธรรมสกุล
by lalalullaby
จดหมายปิดผนึก ถึง ของขวัญ ดิลกธรรมสกุล
หวัดดีขวัญ อย่าเพิ่งแปลกใจนะว่านี่ใคร ทำไมถึงส่งจดหมายมาถึงเธอทั้งๆที่เธอไม่รู้จักเรา เอาเป็นว่าไหนๆก็เปิดอ่านมาแล้ว ก็ขอร้องให้เธออ่านจนจบแล้วกันนะ เราแค่อยากเป็นเพื่อนกับเธอ เพื่อนทางความรู้สึกที่เธอกำลังเผชิญอยู่ ขวัญรู้มั้ย ทุกอย่างที่ขวัญเจอ ทุกความคิดที่มันไหลเชี่ยวกรากเข้ามา เราเจอมาหมดแล้วขวัญ เราเป็นเหมือนๆกับเธอ เราเจอเรื่องราวคล้ายเธอ คล้ายกันมาก แค่สลับตำแหน่งกันเท่านั้นแหละ แม่เราแค่มาก่อนเขา แต่แม่เธอแค่มาทีหลังเขา ก็เท่านั้น แต่เราก็ปวดร้าวไม่มากไม่น้อยไปกว่ากันหรอก
เรารู้ เราเข้าใจเธอดีว่าเธอรู้สึกยังไง ขวัญรู้ไหมตอนที่เธอมองจ้องรูปภาพใบใหญ่ใส่กรอบสวยนั่น น้ำตาเราหยดลงมา แบบที่เราไม่รู้ตัวเลย เราจำได้ว่าความรู้สึกนั้นมันเป็นยังไง มันว่างเปล่า มันเหมือนตัวเราไม่ใช่เรา มันเหมือนโลกใบนี้ไม่ใช่ของเรา มันไม่อยากจะรับรู้ ไม่อยากจะตื่นขึ้นมาในโลกที่เราไม่รู้ว่านี่คือโลกของใคร ถ้าเธออยู่ตรงนี้ เราอยากจะบีบมือเธอ อยากจะกอดเธอแล้วบอกกันเธอว่า เธอจะไม่เป็นไร มันจะผ่านไปในสักวัน แรกๆเราก็ไม่อยากรับรู้ พอเรารู้เรื่องนี้นะขวัญ วันรุ่งขึ้น เราทำเป็นเหมือนไม่รู้อะไรทั้งสิ้น ทั้งๆที่คำถามที่มันผุดขึ้นมาทั้งคืนจนไม่ยอมให้เรานอนนั่น มันก็ยังค้างคาในใจ แต่เธอเชื่อเราเถอะ ทุกคนรอบตัวเราก็ปวดร้าวกับเรื่องนี้ ไม่แตกต่างกันกับเรากับเธอหรอกขวัญ ฉันเห็นความร้าวรานในแววตาแม่ ฉันเห็นความรู้สึกผิดของพ่อกระจายออกมารอบบ้าน ฉันทำร้ายท่านไม่ลง แม้ว่าฉัน... ไม่อยากจะพูดเลย แต่ฉันก็เจ็บ และโทษท่านในบางครั้ง ว่าทำไมท่านถึงต้องเอาเรื่องนี้มาใส่ใจฉัน ทำไมมีแต่คนทำร้ายเรา เราแค่ต้องการมีชีวิตที่ดี ธรรมดาก็ได้ไม่ต้องดีวิเศษอะไร แต่ทำไม ทำไม ทำไม
ฉันเห็นต่างไปจากคนอื่นที่บอกว่าเธอเป็นคนเพอร์เฟกต์ ที่ต้องการให้ทุกอย่างดีที่สุด แต่ฉันเห็นแค่เธอ ที่ต้องการมีสิ่งที่เรียบง่ายแต่ดีงาม มีความสุข เธอไม่ได้ต้องการให้พ่อกับแม่รักกันหวานซึ้งทุกวัน แต่เธอแค่ต้องการครอบครัวของเธอ ครอบครัวที่มีแค่นี้ ไม่ใช่มีน้อง มีพี่ สายเลือดครึ่งหนึ่งเหมือนกัน เพิ่มขึ้นมา เธอแค่ต้องการเพียงครอบครัวเล็กๆของเธอคืนเท่านั้นเอง ฉันรู้สึกแบบนั้น และจากที่ฉันเห็นภายใต้ความโกรธเคืองและท้อแท้ในชีวิต เธอแค่อยากจะเป็นคนคนนึง ที่มีชีวิตที่สดใส ก็เท่านั้นเอง
แต่เธอรู้ไหมขวัญ ฉันอยากจะบอกอะไรเธอสักอย่าง แม้ว่าเรื่องร้ายๆนี่พ่อกับแม่จะเป็นคนหยิบยื่นมาให้เธอ โดยที่เธอไม่ต้องการ เหมือนกันกับฉัน ฉันไม่เคยต้องการมันเลย เธอรู้ไหม ฉันนั่งโทษพ่อเป็นปีๆ จะว่าฉันโง่ก็ได้นะ แต่ฉันเป็นอย่างนั้นจริงๆ ฉันโทษ ว่าทำไมต้องทำให้โลกใบนี้ของฉันหม่นลง ทั้งๆที่ฉันทำดีทุกอย่าง ฉันทำสิ่งที่ควรทำมาตลอดชีวิต แต่แล้วสุดท้าย ฉันก็เรียนรู้ที่จะเข้าใจ ว่าทุกอย่างมันก็มีเหตุผลของมัน แม้ว่าฉันอาจจะไม่ได้เจอเรื่องนี้ แม้ว่าพ่อจะไม่ได้หยิบสิ่งนี้มาไว้ในใจ ยังไงสักวัน บางอย่างก็ต้องแอบเล็ดลอดมาโปรยความหม่นในใจเธอได้อยู่ดี โลกอาจจะเอาใครจากชีวิตเธอไป หรือโรคภ้ยอาจจะตามมาหา หรือธรรมชาติอาจจะพรากอะไรไปในโลกนี้ ไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ในความควบคุมของเรา ฉันรู้ว่าเธอพยายาม เหมือนฉันเลย พยายามทำให้ดีที่สุด แต่สุดท้ายเราก็คงต้องยอมรับ ว่าเราไม่อาจควบคุมได้ เราพ่ายแพ้ แต่ขอให้เธอรู้ไว้ว่า เราพ่ายแพ้แต่เราชนะ เราชนะที่รู้ว่าเราไม่อาจจะชนะมันได้นี่แหละ
เขียนมาตั้งยาว เธอจะขี้เกียจอ่านไหมน้า แต่ฉันหวัง หวังเหลือเกินว่าเธอจะเลือกทางออกที่ดีที่สุดให้กับตัวเอง ขวัญเคยพูดไม่ใช่เหรอว่าสติ จะเป็นแสงนำทางในชีวิตของเธอ อย่าให้อะไร แม้ร้ายแรงแค่ไหน มาบดบังสติของเธอนะขวัญ ฉันคาดหวังว่าสิ่งที่เธอกำลังจะทำเป็นแค่สิ่งที่เธอคิดจะทำ แต่เธอไม่ได้ทำ เพราะแม้ว่าอะไรก็ตามที่ทำร้ายเรา สุดท้ายเราเองนะขวัญที่จะเลือกทำร้ายตัวเองรึเปล่า สุดท้ายก็เป็นเราเองที่จะมองว่าตะกอนก้อนดำๆในใจนี่เป็นสิ่งที่ทำให้เราเข้มแข็งหรืออ่อนแอลง แต่ฉันเชื่อนะว่าเธอจะทำในสิ่งที่ถูกต้อง อย่างที่เคยเป็นมาเสมอ
สุดท้ายแล้วนะ ฉันฝากบอกแพทตี้ด้วยว่าเขาทำหน้าที่ของเขาได้ดีมาก เขาดึงน้ำตาฉันได้ตั้งแต่ฉากในบ้านกว้างแสนกว้างนั่น ยังไงฝากแพทตี้ไปบอกพี่ย้งอีกทีด้วย ว่าขอบคุณเหลือเกิน ขอบคุณด้วยหัวใจ ที่ทำให้ฉันมานั่งคิดเรื่องราวของขวัญในตัวฉันแล้วตกตะกอนไปเรื่อยๆ เธอรู้มั้ยว่าสิ่งเหล่านี้นี่แหละเยียวยาบาดแผลในใจที่มันเหวอะหวะมานานให้ดีขึ้นได้มากเลย ฉันชอบเรื่องราวของเธอเกือบจะมากที่สุด แต่ขอแอบยกมากที่สุดให้ตอนของไผ่แล้วกันนะ ฮั่นแน่ไม่ใช่เพราะความหล่อของไผ่หรอก แต่เพราะเนื้อเรื่องจริงๆ เพลง butterfly นั่นฉันนั่งหลับตาฟัง แปลกจัง ที่ฉันเริ่มจะเชื่อแล้วว่าเพลงรักษาโรคร้ายได้ เหมือนที่เพลงนี้รักษาฉัน ให้ฉันดีขึ้นกว่าเดิม เธอลองฟังดูนะ ฉันว่ามันจะช่วยเธอได้มากทีเดียว ขวัญ ขอให้เธอมั่นคงในตัวเธอนะ ฉันรู้ว่ามันยากแต่เธอต้องผ่านมันไปให้ได้ เธอสวยงามเสมอและฉันเชื่อว่าเธอจะสวยงามต่อไปได้ด้วยทางที่เธอเลือกเดินเอง
ด้วยรักและห่วงใย
จากส่วนหนึ่งของฉันที่เคยเป็นเธอ
เครดิต lalalullaby