ปกติเวลาเราป่วย ส่วนใหญ่ก็จะลองทานยาก่อน ไม่ดีก็ค่อยไปหาหมอ.
และหากป่วยไม่มาก ก็จะทานยาและไปทำงานดูถ้าไม่ไหวก็ไปหาหมอ
แต่ถ้าป่วยหนักจริงๆ ก็จะไปเลย ไม่นอนซม รอให้ญาติหรือแฟนกลับมา แล้วไปหาหมอตอนดึกๆ

แต่จากประสบการณ์ตรวจคนไข้ มีคนไข้หลายแบบด้วยกัน...เช่น

ไข้มา3ชม ยังไม่ได้ทานยาอะไร แต่อยากมาตรวจว่าเป็นอะไร

มาตรวจตอนเช้า น้ำมูกไอไม่มาก ไม่มีไข้ พอตรวจเสร็จ ขอใบแพทย์ลางาน

มาตรวจดึกๆ 5ทุ่มเที่ยงคืน เป็นไข้ตั้งแต่เช้า แต่ตอนมาหาไม่มีอาการแล้ว แต่เช้ามาไม่ไหวเลยมากลางคืน เราแนะนำ+ให้ยา คนไข้ต้องการใบแพทย์

ผมทำอะไรก็มักจะอ้างอิง จากการประเมิน หลายด้าน เช่น อาการคนไข้ สัญญาณยังชีพ ความรุนแรงของโรค และประมวลผล ว่า ถ้าเป็นเรา ป่วยขนาดนี้ จะมาทำงานได้ไหม

ซึ่งหากป่วยไม่รุนแรงมากก็จะออกแค่มาตรวจจริง หรือไม่ได้ออกให้ เพราะมองว่า ไม่จำเป็นต้องหยุด. แต่ป่วยรุนแรง ผมจะออกเผื่อไปให้ 1-2วันเลย

แต่ปัญหาที่พบ ทุกวัน วันละ2-3รายก็คือ ไม่ออกให้ หรือออกว่ามาตรวจจริง คนไข้เหล่านั้นก็จะไปโวยวายกับพยาบาลด้านหน้า หรือบางครั้งก็จะพูดประชดใส่ หรือบางคน บอกผมว่า หมอต้องออกใบแพทย์ให้ด้วยนะคะ

สรุป.... ผมมีเหตุผล หรือเป็นคนใจร้าย. กับสังคม ที่เปลี่ยนไปมาก จากเมื่อ10ปีที่ผ่านมาครับ