จากที่รู้ บริษัทขายตรงเครือข่ายบริษัทนี้มีเรื่องราวในพันทิปมายาวนาน แต่ก็ไม่เคยตามอ่านซักที
จนกระทั่งมาเจอกับเพื่อนสนิทตัวเองไม่นานนี้ ถึงกับเข้าใจความรู้สึกของคนที่มาบ่นเลย พวกเค้าช่างมีวิธีล้านแปดที่ยุ่งยากลึกลับซับซ้อนจริงๆ
ไม่เวิ่นเว้อ เข้าเรื่องเลยละกันนะคะ

เกริ่นก่อนเรากับเพื่อนสนิทชื่อฟ้า เรียนอยู่คณะบัญชีปีหนึ่งที่จุฬาค่ะ เพราะอยู่ภาคเดียวกัน(ภาคบริหาร) ก็เลยเลือกเรียนเซกให้เหมือนกันตลอดเวลาเรียนก็เข้าเรียนพร้อมกัน ติดๆกันพร้อมๆกัน บางวันใครมาก่อนก็จะรอเข้าห้องพร้อมกัน
เรื่องมันมีอยู่ว่า เมื่อประมาณ2-3สัปดาห์ที่ผ่านมา วันนั้นเรามีเรียน10โมง แต่รู้อยู่แล้วว่าฟ้ามามหาลัยตั้งแต่แปดโมงเกือบเก้าโมงเพราะติดรถแม่มาเข้าเมืองพอดี พอมาถึงฟ้าก็บอกเราว่าตอนเช้าที่นั่งรอที่โรงอาหาร มีรุ่นพี่คนนึงมาจากคณะครุศาสตร์ปี3 มาให้ทำแบบสอบถามแล้วก็คุยเรื่องไอเดียเกี่ยวกับการวางแผนชีวิต

ฟ้า : แก เราว่ามันดีนะเว่ย เราฟังแล้วรู้สึกว่ามันต้องเริ่มคิดแล้วอ่ะว่าในอนาคตมันต้องวางแผน พี่เขาลองให้เล่นเกมดูอ่ะแก มันได้ข้อคิดว่าเราควรจะโฟกัสที่จุดมุ่งหมายในอนาคต มากกว่าวิธีการในการทำให้สู่เป้าหมาย บลาๆๆ(นางพูดอะไรอีกก็ไม่รู้ที่ภาษางงๆ เราขี้เกียจฟัง)
เรา : เออ มันก็ฟังดูลอจิกดีอ่ะแก แต่มันก็ไม่เห็นจะมีอะไรเลย
ฟ้า : แกนี่มันขวางโลก!! (พูดด้วยสายตาจิกๆ แต่ขำๆกัน)

เราเป็นคนไม่ชอบทำแบบสอบถามเท่าไหร่ โดนเฉพาะอะไรที่เหมือนจะให้คนอื่นมาสอนวิธีการใช้ชีวิตเรายิ่งไม่ชอบ(คือฟังแต่พ่อแม่ ครูยังไม่ค่อยฟัง) ชอบฟังอะไรที่มันเป็นเนื้อหาข้อมูลหรือข่าวที่ตายตัวมากกว่า เลยไม่ได้สนใจอะไร
เรื่องนี้เราก็นึกว่าจะจบไป ถ้าไม่ติดว่าพี่เขานัดฟ้าไปทำแบบสอบถามอีกรอบนึง แต่เราไม่ชอบใจตรงที่พี่เขาจะให้ฟ้าไปหาพี่เขาถึงที่?

เรา : แก นิ่แกช่วยเค้าไม่ใช่เหรอ? นี่ทำไมต้องไปหาด้วย เค้าสิต้องเดินมา จะให้คนอื่นช่วยยังจะเรื่องมากอีก(เหวี่ยงๆเพราะชักเซ็งแทน)
ฟ้า : เออน่า.. ช่วยเค้า


สุดท้ายก็เลยไปจบที่ไปนั่งที่โต๊ะม้าหินเศรษฐศาสตร์
คราวนี้เราไปด้วย เพราะเป็นช่วงเวลาพักเที่ยง เราจะรอกินข้าวพร้อมฟ้าเสมอ ก็เลยไปนั่งรอด้วยกัน สักพักพี่เดินมา
พี่ : อ้าว พาเพื่อนมาด้วยเหรอ? (สีหน้างงๆเล็กน้อย)
เราก็ยิ้มๆ ไม่ได้อะไร พี่เขาชวนเราคุยเรื่องซีรี่ย์เกาหลี(ที่เราติ่ง) กับสุภาพบุรุษจุฑาเทพนิดหน่อย ก่อนจะหันไปทำธุระกับฟ้า
เราเลือกนั่งเก้าอี้ม้าหินข้างๆที่ไม่ไกลออกไปมาก เพราะอยากให้ความเป็นส่วนตัวระหว่างพี่เค้ากับฟ้า แต่ก็เป็นระยะที่พอจะได้ยินบ้าง
จากที่พอจับใจความได้(คือตัวเองก็เล่นมือถืออยู่ด้วย เลยไม่ได้โฟกัสกับการฟังมากเท่าไหร่) คือพี่เขาพูดในเนื้อหาไม่ได้ต่างจากครั้งแรกที่ฟ้าเล่าให้เราฟังมากแล้วการพูดก็ดูวกวนไม่เป็นมืออาชีพเลย
ณ จุดนี้ เราเริ่มเกิดความสงสัยที่เราควรจะเกิดมานานแล้วว่า แบบสอบถามอะไรแบบนี้ มันเกี่ยวกับครุศาสตร์ยังไง(ฟะ?)
แต่ก็พยายามคิดในแง่ดีว่า มันอาจจะเป็นการสอนให้นักเรียนวางแผนอนาคตอะไรอย่างนี้ละมั้ง
ผ่านไปประมาณ20นาที ทั้งฟ้าและพี่ก็เสร็จธุระ ได้ใจความว่า
"เป็นโครงการพัฒนาศักยภาพวัยรุ่น และพี่เขาได้จองที่นั่งไปอบรมวันเสาร์ที่เซ็นทรัลชิดลม"

มีต่อค่ะ ยาวจริง

*แก้ไขค่ะ โดนทีมงานเปลี่ยนแทก 5555 ก็ไม่เกี่ยวกับห้องแป้งจริงๆ แต่เชิญชวนเหล่าพี่น้องผองเพื่อนเจ้านายลูกน้องแวะมาอ่านกันได้ค่า555