ต้องเรียนว่าผมเป็นคนที่กำลังศึกษาศาสนาพุทธคนหนึ่ง

จึงรู้ในเบื้องต้นดีว่าการนับถือศาสนาพุทธต้องยึดตามหลักธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าเป็นหลัก เพราะพระธรรมไม่เคยเสื่อม มีแต่พระบางรูปเท่านั้นที่ทำตัวเสื่อม

แต่สิ่งที่ผมสังเกตุเห็นได้จากเพื่อนร่วมงาน แล้วมันสะท้อนความจริงในความคิดของคนในสังคมไทยก็คือส่วนใหญ่เค้าจะ

- คาดหวังในตัวพระว่าต้องปฏิบัติดี ตัดกิเลสได้หมด ศาสนาเสื่อมแล้ว ความเห็น จริงครับพระมาบวชก็ควรจะปฏิบัติดี ตัดกิเลสให้ได้ อันนี้ไม่เถียง แต่ผมเห็นว่า ฆารวาสส่วนใหญ่ จะคาดหวังกับพระเกินไปหน่อยว่าพระทุกรูป พอบวชแล้วจะต้องลบคนเดิมของตนก่อนบวชได้ทั้งหมด ซึ่งตามหลักแล้วผมเห็นว่าเป็นไปไม่ได้ที่คนทุกคนจะเปลี่ยนตัวเองได้หลังจากบวชพระ อีกทั้งคนบางคนตั้งใจจะบวชพระเพราะจะหากิน(เข้ามาทำเลว)แบบตรงๆ

- คาดหวังว่าพระต้องไม่ทำอะไรผิดพลาด และต้องไม่ขัดลูกกะตา ความเห็น อันนี้ผมไม่เห็นด้วยเท่าไหร่ พระก็คน ซึ่งส่วนใหญ่ก็คือคนที่มาบวช แล้วยังไม่บรรลุโสดาบันเป็นอย่างน้อยด้วยซ้ำ ในเมื่อยังไม่บรรลุ ความผิดพลาดก็ย่อมเกิดขึ้นได้ กิเลสก็อาจจะต้องหลงเหลืออยู่บ้าง เราในฐานะชาวพุทธ ควรจะต้องสนับสนุนต่อไปมิใช่หรือ ไม่ใช่ตั้งแง่ตั้งแต่พระยังบวชไม่ถึงเดือนด้วยซ้ำ

- ศาสนาเสื่อมเปลี่ยนศาสนาแม่มเลย ความเห็น รู้ครับว่าประชด แต่ถ้าไม่มีความคิดเอาซะเลย คงจะไม่พูดออกมา นี่แหละครับ พอไม่เข้าใจไม่ศึกษาศาสนาเอาไว้บ้าง ความเข้าใจแบบนี้มันก็จะเกิดขึ้น เหมือนกับผมเมื่อก่อน ว่าขอพรอะไรไม่เห็นได้ พระปฏิบัติตนผิดศีล ไม่น่าเลื่อมใส ก็คิดในใจว่าจะเปลี่ยนศาสนา แต่พอได้ลองศึกษาศาสนาพุทธอย่างจริงจัง ก็ไม่คิดจะเปลี่ยนศาสนาอีกเลยตลอดชีวิต เพราะศาสนาพุทธไม่ใช่ศาสนาที่จะอ้อนวอนขอมาเปล่าๆ อยากได้ต้องทำเอง บุญ ต้องสะสมเอาไว้เอง

เอาแค่นี้ก่อนแล้วกันครับ เดี๋ยวจะยาวเกินไป

สรุป ศาสนาพุทธอยู่กับเราคนไทยส่วนใหญ่มาตั้งแต่เกิดแล้วครับ ในเมื่อคุณได้ศาสนาพุทธติดตัวมา ทำไมไม่คิดหาประโยชน์จากสิ่งที่คุณได้มาฟรีๆ ตั้งแต่เกิดหล่ะ อย่างน้อยลองศึกษาดูซะหน่อยก่อนดีมั้ย ว่าแก่นที่แท้จริงมันคืออะไร คำว่าพระสงฆ์ที่ท่านเข้าใจความหมาย ว่ามันถูกต้องยุติธรรมแล้วหรือยังที่ไปตัดสินลูกชาวบ้านที่ออกบวช ว่าเป็นพระสงฆ์ทุกคน

ลองดูครับศึกษาเบื้องต้นก่อน จะได้ไม่เสียชาติเกิดที่เป็นชาวพุทธ