ผมมีประสบการณ์เกี่ยวกับโรคนี้ มาเล่าให้ทุกคนฟัง เพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่เป็นโรคนี้แบบผมอยู่ และขอถามคุณหมอ ที่อาจเข้ามาอ่าน จะสามารถตอบผมได้ว่า มันหมายความว่าอย่างไร
อายุ 17 - 25 ปี ผมเริ่มทำงานด้านการโรงแรม ฝ่ายอาหารและเครื่องดื่ม ไม่เคยตรวจเจอโรค เคยบริจาคเลือดให้สภากาชาติ หลายครั้ง ไม่เจอ
อายุ 26 ปี   ลาออกจากงานที่เก่า ไปสมัครที่ใหม่ เริ่มมีเค้าลางปัญหา ต้องตรวจสุขภาพก่อนทำงาน ผล เจอไวรัส บี แบบพาหะ หมอบอกเป็นพาหะ ไม่มีทางรักษา เพราะไม่ได้รับการฉีดวัสซีนป้องกันตอนเด็ก... แต่ ฝ่ายบุคคลให้ทำงานได้ อยู่ได้2ปี ต้องลาออกเพราะเปลี่ยน ผจก.บุคคลคนใหม่ เขาให้ลาออกเอ็งเพราะตรวจสุขภาพประจำปี แล้วเจอโรค
อายุ 28 ปี ลงภาคไต้ มาหางานทำ โชคดีเจอโรงแรมที่ไม่เคยมีตรวจสุขภาพพนักงานเลย อยู่ได้ 3 ปี เจ้าของมีปัญหาการเงิน ต้องลาออก
อายุ 31 ปี หางานทำ โชคดี ได้เข้าโรงแรม 5 ดาว มีตำแหน่งดีๆ แต่ ผลตรวจ รพ.เอกชล แห่งหนึ่ง เจอไวรัสตับอักแสบ บี แบบพาหะ ทำงานได้แค่ 6 เดือน โดนเชิญออกจากงาน น้ำตาใหลครั้งแรกในชีวิต หาทางออกไม่เจอ แล้วจะไปทำงานที่ใหน ความรู้อื่นก็ไม่มีเลย
ผมเดินหางานไปทุกโรงแรม แตพอบอกเขาว่าเป็นโรคนี้ ไม่มีที่ใหนรับ ผมอ้อนวอนฝ่ายบุคคล แต่โดนด่ากลับมาว่าเห็นแก่ตัว 2 เดือนผ่านไป เงินก็หมด และผมคิด ฆ่า ตัวตายครั้งแรก จะกระโดดทะเลตาย ผมจำได้ ตี2 ผมจะกระโดดแล้ว แต่หน้า แม่ ลอยมาในความคิด กลัวแม่ร้องให้ ผมทรุดลงกับพื้น นอนร้องให้ริมหาด จนเช้า แล้วตัดสินใจสู้ต่อไป เพื่อ แม่
อายุ 32 ปี โชคเข้าข้างอีกครั้ง โรงแรม 5 ดาวแห่งหนึง ตอบรับเข้าทำงาน แม้ตำแหน่งจะต่ำลง แต่เงินเดือนก็ดีอยู่บ้าง ผมคิดหาทุกวิธี ที่จะเอาตัวรอด โดยแกล้งลืมส่งไบตรวจสุขภาพก่อนทำงานให้ฝ่ายบุคคล ก่อนเข้าทำงานวันแรก ได้ผล ไม่มีการทวงถาม และโชคเข้าข้างผมอีกอย่าง ไม่มีการตรวจสุขภาพประจำปีของโรงแรมในปีนั้น ...แต่.....ปีถัดมา มีการส่งพนักงานไปตรวจสุขภาพประจำปี ที่ รพ.เอกชล มีชื่อดังๆแห่งหนึง ...เชื่อมั้ย ผมนอนตัวสั่นทุกคืน ระหว่างรอผลตรวจที่จะส่งมาโรงแรม กลัวตกงาน กลัวไปหมดทุกอย่าง และผลเป็นตามนั้น ผมโดนให้ลาออกจากงาน แต่..ครั้งนี้ดี ตรงที่เขาจ่ายค่าชดเชยมาให้ด้วย 3 เดือน ....น้ำตาผมใหล่อีกแล้ว...ผมตกงานอีกแล้ว
อายุ 34 ปี อายุมากขนาดนี้ยังตกงานอีก เงินเก็บก็ร่อยหลอ บ้านก็ยังไม่มี รถก้ไม่มี แฟนก็ไม่มี อายุขนาดนี้ ทำงานมาเกือบสิบปี ยังต้องเช่าบ้านอยู่อีก ผมหางานทำตลอดทั้งปี แต่ดวงผมคงจะตกจริงๆๆ ถามว่ามีโรงแรมตอบรับให้ทำงานมั้ย ..มี...แต ทุกที่ขอ ใบรับรองสุขภาพทั้งนั้น ผมท้อแท้ ไม่อยากถูกไล่ออกอีกแล้ว พยายามหาโรงแรมที่ไม่เอาใบตรวจ แต่ไม่มีเลย ทุกที่กฎระเบียบเหมือนกันหมด ผมคิด ..ฆ่า..ตัวตายเป็นครั้งที่ สอง ของชิวิตนี้ หลังจากที่นอนร้องให้มา3วันเต็มๆ ผมแค้นไอ้โรคบ้านี้มาก ผมไปซื้อยาฆ่าแมลงมา กะว่าจะดื่มให้ตายไปเลย ...แต่..ผมคงยังไม่ถึงที่ตายจริงๆๆ ...แม่..ท่านโทรเข้ามานาทีสุดท้าย ท่านบอกว่า วันเกิดท่านปีนี้ที่จะถึง ท่านขอเป็นผ้าถุงซิ่นสัก5ผืน ท่านบอกว่า ท่านไม่ได้ซื้อมานานแล้ว ตัวเก่า เก่าและขาดมาก ..แม่..ลูกชั่วคนนี้ เกือบลงนรกเพราะจะทำให้แม่ร้องให้หน้างานศพผมแท้ๆๆ ผมขอโทษ และขอบคุณแม่ที่ช่วยผมใว้ครับ
อายุ 35 ปี หลังจากตกงานมาเป็นเวลานาน ระหว่างที่กำลังนั่งทานข้าวแกงอยู่ข้างถนน ผมได้ยินผุ้ชายสองคนคุยกันว่า ตัวเขาได้ลาออกจากงานที่เก่าแล้ว และที่เก่าต้องการพนักงานไปทำแทนอย่างเร็วมาก เขาต้องการให้เพื่อนเขาไปสมัครลองดู....สวรรค์...ผมไม่รอช้า รีบกลับห้องพัก อาบน้ำแต่งตัว เอาเอกสารสมัครงานที่เตรียมใว้เสมอออกมา ..ตอนนี้ผมรู้แต่ว่า ผมต้องรีบไปสมัครให้เร็วกว่าเพื่อนของชายคนนั้น ถ้าผมยังมีโอกาศอยู่.......หลังจากผ่าน ขั้นตอนต่างๆๆ ผมได้รับการตอบรับให้เข้าทำงานภายในวันนั้น ขอบคุณครับแม่...และอีกครั้งที่ผมใช้วิธีแกล้งลืมส่งใบตรวจสุขภาพก่อนเข้าทำงาน และอีกครั้งที่บุคคลไม่ถวงถาม.........
          ผมทำงานที่นี้ 3 ปี ตั้งใจทำงาน จนได้รับการโปรโมทให้เป็นระดับหัวหน้างาน มีเงินเก็บพอจนผมกู้เงิน ธ.ซื้อบ้านเล็กๆเป็นของตัวเอ็งได้หลังหนึง...... ที่ผ่านมา เวลามีการส่งตรวจสุขภาพประจำปีขอโรงแรม ผมจะแกล้งลาให้ตรงวัน หรือไม่เข้าไปรับการตรวจดื้อๆๆเลย จนสุดท้าย ไปขวางการโกงของหัวหน้างานบางคน เลยโดนแกล้งจนต้องลาออกจากงานอีกครั้ง ทั้งที่ใจจริง ไม่อยากออกไปใหนเลย....
อายุ 38 ปี หางานทำอีกครั้ง และอีกครั้งที่ได้งานโรงแรม 5 ดาวอีกแห่ง แต่....ผมก้ต้องมาทุกข์กับโรคนี้ ผมนอนมองดูใบส่งตรวจโรคที่ทางโรงแรมให้ไปตรวจกับ รพ.เอกชล A ( สมมุติชื่อ A) ผมหาทุกวิธีการณ์ทางเพื่อเอาตัวรอด........
...วันรุ่งขึ้นผมไปให้หมอที่ รพ.เอกชล B ( สมมุติชื่อ B) เจอะเลือดหาเชื้อไวรัส บี และเพื่อปรึกษาคุณหมอหาทางรักษา ..หลังจากรอ 3 ชม.คุณหมอเรียกพบ และบอกว่า ผมไม่มีเชื้อโรคไวรัสตับอักแสบ บี และ ไม่มีภูมิคุ้มกันด้วย....เอาละหว่าาาา..งง..งง..ผมถามย้ำ คุณหมอ ก็ยืนยันคำเดิม...มันเกิดอะไรขึ้นละเนี่ยยยยย..ดีใจ ก็...ดีใจ..แต่เพื่อความชัวย์ ผมต้องตรวจอีก รพ.
...หลังจากพัก และ งง มาสองวัน ผมไป รพ.เอกชล A เอาใบตรวจสุขภาพที่ทางโรงแรมให้มาแจ้งคุณหมอ และเล่าให้ท่านฟัง ขอร้องให้ท่านตรวจหาโรคนี้เป้นพิเศษ ...ผล....ไม่พบ...และ...ไม่มีเชื้อไวรัสตับอักแสบ บี อยู่ในตัวผมอีกแล้ว.....

ปัจจุบันผมทำงานที่ใหม่นี้ โดยเป็นครั้งแรก ที่ผมกล้ายืนใบรับรองสุขภาพกับทางที่ทำงาน โดยไม่มีความกังวลไดๆๆทั้งสิ้น..และ ขอขอบคุณทุกท่าน ที่อุตส่าอ่านจนจบเรื่องของผม .....ผมแค่อยากขอถามท่านที่รู้ ว่า.....

ไวรัสตับอักแสบ บี แบบพาหะ ที่ผมตรวจพบมาตลอดนั้น ผมได้ศึกษามาตลอดว่าไม่มีทางหาย และไม่มีทางรักษา มันหายไปได้อย่างใร และมันจะกลับมาอีกมั้ย ซึ่งคุณหมอ จาก รพ.A ท่านได้ให้ผมฉีดวัคซีนป้องกัน 3 เข็มด้วย (เดือนละเข็ม) ตอนนี้ผมฉีดไป2เข็มแล้ว ผมจะรอคำตอบจากคุณหมอ และผู้รู้ทุกท่านนะครับ....ขอบคุณครับ...และ..ขอบคุณ คุณแม่ของผม ที่ทำให้ผม มีวันนี้ได้ ผมรักแม่มากครับ