ตอนนี้เราสงสารและเห็นใจเฟืองกับท่านหญิงมากกว่า (ถ้าเป็นสัปดาห์ก่อน คงเรียกว่าอีเฟือง) เฟือง ต้องกร่างกับคนใช้ ต้องไม่ยี่หระต่อการเกลียดของท่านชาย ไม่ว่าจะด้วยวาจาว่า ต่ำบ้าง กักขฬะบ้าง สาระแนบ้าง หรื

ได้อ่านมาหลายๆกระทู้ เห็นว่าในละครกับในบทประพันธ์จะมีความแตกต่างกันบ้าง เช่นเรื่องอายุของท่านหญิงกับบุหลัน และที่เปลี่ยนบทละครให้บุหลันเป็นคนรักเก่าท่านชายก่อนมาแต่งงานกับท่านหญิง แล้วในบทประพันธ์ ท่า

จขกท เป็นหม้ายมีลูกติดเป็นลูกสาว​ เรากับสามีอยู่ด้วยกันจนลูก7ขวบ​ จึงเลิกรากันไป​ (สามีมีเมียน้อย​ พาเมียน้อยเข้ามาอยู่ที่บ้าน​ แล้วขนของเรากับลูกโยนมานอกบ้านไล่เรากับลูกออกมา​ มีตบตีเราจนซี่โครงร้าวต

ชื่นชมอาจารย์ศัลยาที่เรียบเรียงและถ่ายทอดออกมาได้ดี ละเมียดละไม โดยส่วนตัวแล้วเคยอ่านนิยาย เรื่องนี้ มีความสนุกพอประมาณ แต่ค่อนข้างน่าเบื่อ ไม่ทำให้อ่านจนวางไม่ลงเหมือนเรื่องที่เคยอ่านๆๆมา แล้วยิ่งตอ

เราเลิกกับพ่อของลูกตั้งแต่ท้อง พอท้องได้6เดือนเราก็มาเจอกับสามีปัจจุบัน ซึ่งก่อนหน้านี้เขามีแฟนแล้วได้เลิกกันแล้ว สามีจึงมาอยู่กินกับเรา ผ่านไปไม่กี่เดือนสามีเรากลับไปหาแฟนเก่า แล้วแฟนเก่าเกิดท้อง สาม

หม่อมฉันเข้าใจดีว่าท่านชายทรงคิดถึงบุหลัน แต่ทำไมมังค่ะ ทำไมท่านชายต้องทรงว่าท่านหญิงด้วยมังค่ะ ต้องกระแหนะกระแหนท่านหญิง ท่านหญิงผิดตรงไหนมังค่ะ หม่อมฉันสงสารท่านหญิงมากมังค่ะ :( ก็ท่านหญิงไม่รู้เรื่

เรากับสามีคบกันมาประมาณ 18 ปี ในหว่างที่คบกัน เราก็เหมือนคู่สามีภรรยาทั่วไป ช่วงแรกก็ไม่ค่อยมีเงิน สู้ทำงานรับเหมาก่อสร้างมาด้วยกัน(ลูกจ้างรายวัน) หกล้มคุกคลาน ไม่มีเงินก็อด มีน้อยก็แบ่งกันกิน และเมื

สืบเนื่องจากภรรยาผมได้คบชู้กับเพื่อนรุ่นน้องที่ผมสนิทมา 10 กว่าปี ซึ่ง ผช เองก็มีลูกเมียแล้ว โดนทั้ง 2 คนคบชู้กันมา 4 ปี และฝ่ายชายพึงเลิกกับภรรยามาได้ครึ่งปี หลังจากทราบเรื่องเมื่อกลางปี ผมได้ทำการส