ตอนอายุ16รู้สึกเบื่อทางโลกมากมายและร้องให้ จิตมันคิดได้เองค่ะ แต่ยังไม่มีโอกาสได้ไปไหนเพราะไม่รู้จักที่ที่จะไป แต่พออายุ18 ตอนนั้นปี49ได้มีโอกาสไปค่ะ มีแม่ชีแนะนำให้ไปที่เชียงใหม่ ใจตอนนั้นตั้งใจมาก อยากไปสุดๆก็เลยไปปฏิบัติได้เดือนกว่า พอกลับมาทำงาน ก็รู้สึกว่าจะรู้ทันก่อนสิ่งที่จะเกิดขึ้น บางทีฝันเห็นสถานที่ที่หนึ่ง ฝันเห็นบุคคลรู้จักซ้ำๆเป็นเดือนๆ สุดท้ายก็ได้ไปที่แห่งนั้นจริงๆและได้ไปเจอคนที่ฝันจริงๆ(ทั้งๆที่ไม่ได้คิดอะไรตอนนอนเลยนะคะ) หรือบางทีคิดว่ามันต้องเป็นแบบนี้นะ ก็เป็นจริงๆ ก็แปลกใจตัวเองจริงๆค่ะ ว่าลางสังหรณ์นี่มันมีเหมือนกันทุกคนหรือว่าเฉพาะบุคคลคะ