ตามหัวเลยจ้า คือว่าเรามีเพื่อนที่ต้องอยู่กับพ่อแม่ที่บ้านในวันหยุด มันบอกว่าพ่อแม่ไม่ให้ไปเที่ยว เราชวนไปสยามงี้ ก็บอกแม่"ไม่ให้ไป"
ชวนไปติวหนังสืองี้ ก็"ไปไม่ได้แม่ไม่ให้ไป" บลาบลา ตอนแรกก็เข้าใจนะ ปรับความเข้าใจกับเค้าใหม่ คุยกันใน line ใน skype งี้ก็แบบออนนะ อ่านนะ แต่ชั้นไม่ตอบ แล้วก็ offline ไป รึไม่ก็ถามไปตอนเช้า เจือกตอบมาตอน3ทุ่ม
งานกงงานกลุ่มก็ไม่ต้องทำกันละ
แล้วไม่ใช่ว่าใช้แต่เทคโนโลยีคุยกันนะ ป๊าววว ก็โทรจิกโทรตามทุกงาน รับสายบ้างเป็นบางครั้ง ตามใจฉันไรงี้ เอ้ะ เค้าจะอะไร ยังไงเนี่ยยย ไม่ใช่ว่าเค้าทำแบบนี้กับเราคนเดียวนะ เค้าก็ทำแบบนี้กับเพื่อนทุกคนที่รู้จักเค้าหน่ะ ตอนแรกเราก็เอ้าหรอ นึกว่ามันนอยด์อะไรเราคนเดียวซะอีก สรุป มันโลกส่วนตัวสูงใช่มั้ย??
เอ้อ ที่ไม่เข้าใจที่สุดนี่ก็ เรื่องชอบมาบ่นว่า "เค้าเพื่อนน้อยอ้ะ ทำไมไม่ค่อยมีคนคบเรา อืออ" โอ้ย อิบร้าา ก็ม_งทำงี้ไงงง คนเลยอยากเลิกคบบบบ อยากจะด่ามันไป แต่ใจไม่แข็งแรงพอ
เพราะเราสงสารมัน อยากเป็นเพื่อนกับมันน เริ่มกลายเป็นกระทู้บ่น sorry..
คิดยังไงกับเพื่อนที่เก็บตัว หมกตัวอยู่แต่กับบ้าน?
ชวนไปติวหนังสืองี้ ก็"ไปไม่ได้แม่ไม่ให้ไป" บลาบลา ตอนแรกก็เข้าใจนะ ปรับความเข้าใจกับเค้าใหม่ คุยกันใน line ใน skype งี้ก็แบบออนนะ อ่านนะ แต่ชั้นไม่ตอบ แล้วก็ offline ไป รึไม่ก็ถามไปตอนเช้า เจือกตอบมาตอน3ทุ่ม งานกงงานกลุ่มก็ไม่ต้องทำกันละ
แล้วไม่ใช่ว่าใช้แต่เทคโนโลยีคุยกันนะ ป๊าววว ก็โทรจิกโทรตามทุกงาน รับสายบ้างเป็นบางครั้ง ตามใจฉันไรงี้ เอ้ะ เค้าจะอะไร ยังไงเนี่ยยย ไม่ใช่ว่าเค้าทำแบบนี้กับเราคนเดียวนะ เค้าก็ทำแบบนี้กับเพื่อนทุกคนที่รู้จักเค้าหน่ะ ตอนแรกเราก็เอ้าหรอ นึกว่ามันนอยด์อะไรเราคนเดียวซะอีก สรุป มันโลกส่วนตัวสูงใช่มั้ย??
เอ้อ ที่ไม่เข้าใจที่สุดนี่ก็ เรื่องชอบมาบ่นว่า "เค้าเพื่อนน้อยอ้ะ ทำไมไม่ค่อยมีคนคบเรา อืออ" โอ้ย อิบร้าา ก็ม_งทำงี้ไงงง คนเลยอยากเลิกคบบบบ อยากจะด่ามันไป แต่ใจไม่แข็งแรงพอ เพราะเราสงสารมัน อยากเป็นเพื่อนกับมันน เริ่มกลายเป็นกระทู้บ่น sorry..