สวัสดีครับ ขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ผมชื่อซีลครับ ขณะนี้ผมเป็นนักศึกษาปริญญาโทครับ วันนี้ผมอยากจะมาเล่าประสบการณ์ชีวิตนักเรียนต่างแดนเมื่อสองปีก่อน เหตุการณ์ทุกอย่างเป็นเรื่องจริงที่เกิดกับผมตอนปีสุดท้ายของการเป็นนักเรียนปริญญาตรีที่ จังหวัดโออิตะ ประเทศญี่ปุ่นครับ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
จุดประสงค์หลักของผมในการโพสคือผมอยากได้ยินความเห็นจากผู้อ่านที่ไม่รู้จักกันครับ อยากให้หลายๆคนได้อ่านกัน ผมยังหวังว่าบันทึกของผมอาจจะเป็นข้อมูลที่มีประโยชน์ต่อบางท่านไม่มากก็น้อย
แน่นอนว่าคงมีผู้ป่วยที่เผชิญกับอาการที่หนักเบากว่าผม ผมไม่อยากให้เปรียบเทียบอาการหนักเบาของแต่ละคนนะครับ แค่อยากร่วมแชร์ประสบการณ์ส่วนตัวเท่านั้น
ถ้าหากท่านใดคิดว่าบทความของผมมีประโยชน์ รบกวนแชร์หรือทวีตต่อออกไปให้ด้วยนะครับ
สุดท้ายนี้ นี่เป็นโพสแรกของผม ผมไม่ใช่นักเขียนแต่อย่างใดโดยปกติเป็นผู้อ่านซะมากกว่า ถ้าหากผมเขียนยาวยืดเยื้อ เขียนผิดไวยากรณ์ หรือใช้คำที่ไม่เหมาะสม ผมต้องขออภัยไว้ล่วงหน้า ผมยินดีแก้ไขและน้อมรับคำติชมทุกอย่างครับ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สุดท้ายนี้ผมขอฝากบล็อกผมไว้ด้วยนะครับ จริงๆแล้วผมโพสเรื่องราวเดียวกันนี้ไว้ที่บล็อกของตัวเองก่อนที่จะนำมาแก้ไข (เนื้อหาไม่เหมือนกันบางส่วน หลังจากรับฟังความคิดเห็นจากเพื่อนๆของผม)
ใจจริงผมอยากให้อ่านผ่านกระทู้มากกว่าเพราะว่าเหมือนผมแก้ไขให้มันดีกว่าเดิมแล้ว ไม่ได้มีเจตนาจะยื้อกระทู้ แต่เพราะว่าผมใช้เวลาในแต่ละวันในการทบทวนก่อนโพสครับ
หากว่าถูกใจกับบทความหรืออยากจะติดตามเรื่องเล่าอื่นๆในอนาคตของผม เชิญได้ตามที่ลิงค์ด้านล่างนี้ครับ ผมจะเล่าเรื่องจากความทรงจำส่วนอื่นๆที่ไม่เกี่ยวกับอาการป่วยภายในบล็อกนี้นะครับ ขอบคุณมากครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://freedomzblog.blogspot.com/
ปล. ผมโพสตอนเก็บตกไว้ที่บล็อกของตัวเองด้วย แต่เนื่องจากผมพิจารณาดูแล้วว่าเนื้อหาดูเป็นความเห็นส่วนตัวจนเกินไปจึงไม่ขอโพสในกระทู้นี้นะครับ
EDIT: เพิ่มเติมเนื้อหาแก้ไขคำผิดบางส่วน แก้ไขลิงค์บล็อก
เมื่อฟ้าเล่นตลก นักเรียนต่างแดนอย่างผมต้องมาเป็น...มะเร็งเม็ดเลือดขาว
สวัสดีครับ ขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ผมชื่อซีลครับ ขณะนี้ผมเป็นนักศึกษาปริญญาโทครับ วันนี้ผมอยากจะมาเล่าประสบการณ์ชีวิตนักเรียนต่างแดนเมื่อสองปีก่อน เหตุการณ์ทุกอย่างเป็นเรื่องจริงที่เกิดกับผมตอนปีสุดท้ายของการเป็นนักเรียนปริญญาตรีที่ จังหวัดโออิตะ ประเทศญี่ปุ่นครับ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
จุดประสงค์หลักของผมในการโพสคือผมอยากได้ยินความเห็นจากผู้อ่านที่ไม่รู้จักกันครับ อยากให้หลายๆคนได้อ่านกัน ผมยังหวังว่าบันทึกของผมอาจจะเป็นข้อมูลที่มีประโยชน์ต่อบางท่านไม่มากก็น้อย
แน่นอนว่าคงมีผู้ป่วยที่เผชิญกับอาการที่หนักเบากว่าผม ผมไม่อยากให้เปรียบเทียบอาการหนักเบาของแต่ละคนนะครับ แค่อยากร่วมแชร์ประสบการณ์ส่วนตัวเท่านั้น
ถ้าหากท่านใดคิดว่าบทความของผมมีประโยชน์ รบกวนแชร์หรือทวีตต่อออกไปให้ด้วยนะครับ
สุดท้ายนี้ นี่เป็นโพสแรกของผม ผมไม่ใช่นักเขียนแต่อย่างใดโดยปกติเป็นผู้อ่านซะมากกว่า ถ้าหากผมเขียนยาวยืดเยื้อ เขียนผิดไวยากรณ์ หรือใช้คำที่ไม่เหมาะสม ผมต้องขออภัยไว้ล่วงหน้า ผมยินดีแก้ไขและน้อมรับคำติชมทุกอย่างครับ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สุดท้ายนี้ผมขอฝากบล็อกผมไว้ด้วยนะครับ จริงๆแล้วผมโพสเรื่องราวเดียวกันนี้ไว้ที่บล็อกของตัวเองก่อนที่จะนำมาแก้ไข (เนื้อหาไม่เหมือนกันบางส่วน หลังจากรับฟังความคิดเห็นจากเพื่อนๆของผม)
ใจจริงผมอยากให้อ่านผ่านกระทู้มากกว่าเพราะว่าเหมือนผมแก้ไขให้มันดีกว่าเดิมแล้ว ไม่ได้มีเจตนาจะยื้อกระทู้ แต่เพราะว่าผมใช้เวลาในแต่ละวันในการทบทวนก่อนโพสครับ
หากว่าถูกใจกับบทความหรืออยากจะติดตามเรื่องเล่าอื่นๆในอนาคตของผม เชิญได้ตามที่ลิงค์ด้านล่างนี้ครับ ผมจะเล่าเรื่องจากความทรงจำส่วนอื่นๆที่ไม่เกี่ยวกับอาการป่วยภายในบล็อกนี้นะครับ ขอบคุณมากครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ปล. ผมโพสตอนเก็บตกไว้ที่บล็อกของตัวเองด้วย แต่เนื่องจากผมพิจารณาดูแล้วว่าเนื้อหาดูเป็นความเห็นส่วนตัวจนเกินไปจึงไม่ขอโพสในกระทู้นี้นะครับ
EDIT: เพิ่มเติมเนื้อหาแก้ไขคำผิดบางส่วน แก้ไขลิงค์บล็อก