ส่วนตัว มองความรักแบบหนุ่มสาวเหมือนกันหมด ไม่ว่าจะ ชายจริง หญิงแท้ เกย์ เลสเบี้ยน ทอมดี้ กะเทย ใครจะคบใครถือเป็นรสนิยมส่วนตัว เราว่าสังคมเริ่มยอมรับได้แล้ว เวลาเห็นคนรักกัน ก็มีความสุข ถ้าไม่มีเรื่องที่ผิดศีลธรรม เช่น เจ้าชู้ มีกิ๊ก อะไรแบบนั้น เราว่าความรักของทุกเพศก็ดีหมด ถ้ารักกันแล้วพากันไปในทางที่ดีนะ แต่หลายคนจะนึกเสียดายเวลาเห็นคนหน้าตาดีๆแล้วรักเพศเดียวกัน แต่เราไม่นะ เพราะถ้าคนสองคนใจตรงกัน ก็ไม่มีอะไรน่าเสียดาย แต่ครอบครัวถ้ามีความคาดหวังก็อาจจะมีผิดหวัง ก็ต้องทำความเข้าใจและยอมรับกันไป

ส่วนเรื่องแก่ไปใครจะดูแล เคยคิดอยู่เหมือนกัน แต่ก็ได้คำตอบว่า ดูแลตัวเอง คู่ชีวิตดูแลกันและกัน ไม่ก็ญาติพี่น้อง สะสมเงินไว้ใช้จ่ายค่ารักษาพยาบาล หรือ ถึงเวลาอายุมากอาจจะไปปฏิบัติธรรมที่วัด คือ ชีวิตมันก็มีทางออกของมันเอง ใช่ว่ามีลูก ลูกจะเลี้ยงเรา หรือ เราจะอายุยืนถึงขนาดให้ลูกเลี้ยง อนาคตมันไม่แน่ไม่นอน ในเมื่อรักเพศเดียวกัน และเปลี่ยนแปลงไม่ได้ ก็ต้องยอมรับตรงจุดนี้ ในเมื่อเราไม่มีลูก ไม่ได้เลี้ยงดูใครมา ทำให้เราไม่มีภาระไม่มีค่าใช้จ่ายด้านนั้น พอเราแก่ตัว ไม่มีลูกคอยดูแล ก็ถือเป็นเรื่องที่ปกติ แต่บางคนอาจจะเลือกการรับบุตรบุญธรรมซึ่งก็ทำได้

ส่วนเรื่องใครจะมาสืบทอด ก็อาจจะเป็นญาติพี่น้องลูกหลานที่เราเห็นว่าเหมาะสม ไม่จำเป็นต้องยึดติดมาก อาจจะบริจาคก็ได้ หรือ ทำบุญไป เพราะยังไงตายไปก็เอาไปไม่ได้อยู่ดี แต่ถ้าให้คนหรือมูลนิธิหรือช่วยเหลือสังคม ก็ถือว่าได้ช่วยหลือผู้อื่นและได้บุญไปในตัวด้วย

เราว่าเรื่องที่น่าเป็นกังวลของคนที่รักเพศเดียวกันคือ
หาคนที่ใจตรงกันยาก เพราะ ขนาดชายหญิงจะหาคนที่รักกันจริงยังหายากเลย
ความมั่นคงในความรัก เพราะ สุดท้ายหลายคนเลือกที่จะไปแต่งงานกับเพศตรงข้ามแล้วก็ทิ้งอีกคนไป
การยอมรับของครอบครัว เพราะ คงไม่มีใครอยากทำให้พ่อแม่เสียใจผิดหวัง

ถ้าสามอย่างนี้ผ่าน เราว่าก็ถือว่าเป็นความรักที่ราบรื่นแล้วล่ะ