ผมอกหักครับ

กระทู้คำถาม

เราคบกันมาปีเศษ(เราอยู่ไกลกันครับผมทำงานแล้ว)ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเรารักกันดีห่วงใยกัน ใส่ใจกัน บอกรักกันเกือบทุกวัน รู้สึกว่าเราจะลงตัวกันมาก เราคุยกันว่าเราจะแต่งงานกันมีครอบครัวด้วยกัน ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเราสัญญาว่าจะดูแลกันตลอดไป เราตั้งชื่อลูกไว้ด้วยนะครับ แต่หลังจากที่เค้ามีโอกาสเรียน ป.โทน่าจะเดือนเดียว ช่วงหลังเค้าบอกว่ารอผมไม่ไหว และเค้าก็เฉยชากับผมจนผมอึดอัดเลยบอกไปว่างั้นถ้าเธอไม่อยากคุยกับผมแล้วเราก็หยุดแค่นี้ก่อนก็ได้(ซึ่งเธอไม่รั้งผมเลย)เธอแค่บอกว่างั้นพี่ก็ดูแลตัวเองดีๆนะ หลังจากคืนนั้น พอตื่นเช้าอีกวันช่วงบ่ายเค้าไปหาผู้ชายอีกคนที่เค้าแอบคุยที่เรียนโทด้วยกันที่ต่างอำเภอ
ผมเพิ่งทราบเรื่อง หลังจากที่เธอกลับจากที่นั่น ตอนแรกผมก็เฝ้าแต่โทษตัวเองว่าผมผิดที่ผมไม่มีเวลาไปดูแลเธอทำให้เธอเหงา ทำให้เธอรอผมไม่ไหว เธอเลยทิ้งผมไป แต่มันไม่ใช่เลยครับ เพราะเธอมีคนอื่น (ตั้งแต่ตอนไหนผมไม่เคยทราบมาก่อน) เธอจึงเลิกกับผม ผมรักเธอมากครับ ผมคิดว่าเธอจะเป็นคนสุดท้ายของผม จะเป็นแม่ของลูกผม จะอยู่ดูแลกันจนแก่เฒ่า จะใช้ชีวิตบั้นปลายด้วยกัน แต่มันไม่ใช่เลยครับ นั่นมันเป็นสิ่งที่ผม เพ้อฝันคนเดียว ผมผิดหวังเสียใจจนไม่เป็นอันจะทำอะไร จนถึงวันนี้ผม ยังไม่เลิกรักเธอเลย คิดถึงทุกวัน ตลอดเวลา ยังร้องไห้กับเธอแทบทุกวัน แต่อีกชั่ววูบนึงก็ได้แต่บอกตัวเอง ว่า เธอไปจากผมแล้ว และคงไม่กลับมาแล้ว สิ่งเดียวที่เหลืออยู่ คือตัวเอง แม่กับพ่อผม ครอบครัวผม ผมต้องอยู่เพื่อพวกท่าน ผมจะค่อยๆเดินไปข้างหน้าครับ ทรมานครับ เจียนตาย แต่ก็ต้องทำต้องอยู่เพื่อคนที่รักเรา T^T T&P