คิดถึงคุณชายตาตี่ กับดาราสาวแสนสวย จังเลยค่ะ T T
พอคิดว่าพรุ่งนี้จะไม่ได้ดู ชายพีร์กับหนูเพียง ใจอิชั้นก็รู้สึกเปล่าเปลี่ยวชอบกล
ตอนนี้ย้อนดูละครวันละรอบได้ นอนดึกจนสิวเห่อ ดูฉากดราม่าก็ร้องไห้เช่นเดิม แต่รอบหลังๆ แค่ปริ่มๆ นะ แต่ก็บีบใจอยู่ดี
ดูฉากพระนางเข้ากัน อิชั้นก็ยิ่งมีความสุข พูดจากใจดูละครเรื่องนี้แล้วเหมือนตัวเองเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเขาเลยอ่ะ ฮ่าาๆๆ
เวลาดูตอนจบนี่ยิ้มแก้มปริ ดีใจแทนเพียงขวัญและชายพีร์ที่ได้รักกัน ฝ่าฟันสิ่งต่างๆ มาด้วยกัน แต่ก็ใจหายเบาๆ ที่จะไมเ่ห้นบนหน้าจอทุกสุดสัปดาห์ ความรู้สึกเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวนี้เลยแฮะ (เป็นหมา เป็นแมว เป็นจิ้งจก ก็ยังดี)
แต่คิดถึงจริงๆ คิดถึง พีร์กับเพียงมาก ถึงจะดูย้อนหลังแล้วย้อนหลังอีก แต่แบบความอิ่มใจความสุขใจมันล้นอกมากจริงๆ บอกไม่ถูกอ่ะค่ะ มันทั้งคิดถึง ทั้งเหงา แต่ก็มีความสุขเวลาได้ดู อารมณ์ว่าทุกวันศุกร์จะรีบกลับมาดู สองคนนี้ แต่พรุ่งนี้ไม่มีละอ่ะ มันหวิวๆ
คิดถึงคู่อื่นๆ ด้วยนะ แต่เรารัก ชายพีร์กับเพียงขวัญ มากที่สุด เราอินกับคู่นี้ที่สุดละอ่ะค่ะ แบบว่า สมกับที่รอ ถึงแม้ว่าตอนแรกจะรอเพราะจ้องจะจับผิดนังเอ๋อเจมส์กับเจ๊บ๊วย ฮ่าๆๆๆ แต่ตอนหลังสมกับที่รอเพราะว่ารักนังเจมส์ละ อ้าว! จิตโลเลมากนังป้าคนนี้
ใครเป็นเหมือนเรามั่งคะ เหงาๆ เปลี่ยวๆ โหวงเหวงพิกล คิดถึงแต่ พีร์กับเพียง ย้อนดูทั้งสุขทั้งเหงา สุขที่ได้ดู แต่ก็เหงาเพราะมันจบแล้วอ่ะ T^T พรุ่งนี้ฉันจะดูอะไร นานๆ ทีจะเพ้อเจ้อละครสักเรื่องได้มากมายขนาดนี้ ติดละครก็จริงๆ แต่ไม่เคยอินและติดอยู่ในใจขนาดนี้ แต่ไม่ใช่ว่าจะอวยละครเรื่องนี้ประมาณว่า ไม่เคยรักละครเรื่องไหนมาก่อน หรือ นานๆ จะติดละครที อะไรแบบนี้นะคะ เราเป็นคนติดละคร ก็ดู แต่ไม่ได้เพ้อเจ้อหรือฟินกับทุกเรื่องอ่ะ (เรื่องล่าสุดที่เราเพ้ออยู่นาน คืออุบัติเหตุ ของอั้มอ๋อม เพราะเราชอบอั้ม) แต่รณพีร์ เรื่องนี้ทำเรามีความสุขจริงๆ นะ ฉากเศร้าเราก็น้ำตาปริ่มตามจริงๆ ถ้าเป็นการเลือกคู่นะขอบอกเลยว่า ชายพีร์เธอใช่สำหรับป้าอ่ะ
คิดถึงมากค่ะ คิดถึงจริงๆ ทุกๆ ฉาก ทุกๆ ตอนมันติดอยู่ในความทรงจำและในใจมาก จริงอยู่มันอาจจะเป็นแค่ช่วงนี้ ช่วงแรกๆ ใช่ค่ะ เป็นช่วงแรกๆ เพราะมันเพิ่งจบไปอ่ะเนาะ ก็ขอโทษคนที่รำคาญด้วย (ป้าแค่อยากเข้ามาหาพวกเดียวกัน T_T)
เหงาอ่ะค่ะ ฮึกๆ พีร์กับเพียง เธอทำชั้นติดอยู่ในสภาวะที่ก่งก๊งมาก เพราะเดี๋ยวสุข เดี๋ยวเศร้า เดี๋ยวเหงา เดี๋ยวอิ่มใจ
ตอนนี้ตามดูคลิป ดูรูปต่างๆ ของเจมส์กะมิ้นต์ ไปทั่วเลย (แต่แอบเน้นเจมส์เป็นพิเศษ ฮ่าๆๆๆ มิ้นต์อย่าน้อยใจ ขอป้ากระชุ่มกระชวยนิดนึงนะลูกนะ -.,-)
เพราะคิดถึงจึงมาเพ้อ รักพวกเธอนะ พีร์กับเพียง
#ต่อให้นานเพียงใด รักแท้ก็ยังคงเป็นรักแท้ ไม่มีวันจะแปรหรือน้อยลงไปตามเวลา ^_^
ทีมงานคงใจหวิวเหมือนกันปะคะ เพราะทำงานมาด้วยกันหลายดือนและคงมานั่งลุ้นหน้าจอทุกๆ วัน ขอบคุณทีมงานทุกๆ คนด้วยนะคะที่ตั้งใจทำเรื่องนี้จนเราชอบ อิอิ ขอบคุณพี่นกที่ละเอียดละออกจนประทับใจ ขอบคุณเจ๊บ๊วยผู้ส้รางสถานการณ์แห่งความสุขความทุกข์ทั้งหลาย รับรองว่าไม่ลืมชายพีร์กับหนูเพียงแน่นอน คิดถึงเสมอและคิดว่าคงตลอดไป เพราะมันติดอยู่ในใจ
ปล. เจมส์จ๊ะ ป้ายังยืนคำเดิมว่าป้าพร้อมเสียสละร่างกายของป้าให้เจมส์เสมอนะ จะเอาไปทำอะไรป้ายอม ร่างกายป้าถูกฝึกมาเพื่อเจมส์เป็นอย่างดี ป้าไปลงครอสกับศูนย์ฝึกพิเศษมาละ ป้าพร้อมมมม!
ขออนุญาตเวิ่นเว้อ เพ้อถึง รณพีร์กับเพียงขวัญ ด้วยความคิดถึง
พอคิดว่าพรุ่งนี้จะไม่ได้ดู ชายพีร์กับหนูเพียง ใจอิชั้นก็รู้สึกเปล่าเปลี่ยวชอบกล
ตอนนี้ย้อนดูละครวันละรอบได้ นอนดึกจนสิวเห่อ ดูฉากดราม่าก็ร้องไห้เช่นเดิม แต่รอบหลังๆ แค่ปริ่มๆ นะ แต่ก็บีบใจอยู่ดี
ดูฉากพระนางเข้ากัน อิชั้นก็ยิ่งมีความสุข พูดจากใจดูละครเรื่องนี้แล้วเหมือนตัวเองเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเขาเลยอ่ะ ฮ่าาๆๆ
เวลาดูตอนจบนี่ยิ้มแก้มปริ ดีใจแทนเพียงขวัญและชายพีร์ที่ได้รักกัน ฝ่าฟันสิ่งต่างๆ มาด้วยกัน แต่ก็ใจหายเบาๆ ที่จะไมเ่ห้นบนหน้าจอทุกสุดสัปดาห์ ความรู้สึกเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวนี้เลยแฮะ (เป็นหมา เป็นแมว เป็นจิ้งจก ก็ยังดี)
แต่คิดถึงจริงๆ คิดถึง พีร์กับเพียงมาก ถึงจะดูย้อนหลังแล้วย้อนหลังอีก แต่แบบความอิ่มใจความสุขใจมันล้นอกมากจริงๆ บอกไม่ถูกอ่ะค่ะ มันทั้งคิดถึง ทั้งเหงา แต่ก็มีความสุขเวลาได้ดู อารมณ์ว่าทุกวันศุกร์จะรีบกลับมาดู สองคนนี้ แต่พรุ่งนี้ไม่มีละอ่ะ มันหวิวๆ
คิดถึงคู่อื่นๆ ด้วยนะ แต่เรารัก ชายพีร์กับเพียงขวัญ มากที่สุด เราอินกับคู่นี้ที่สุดละอ่ะค่ะ แบบว่า สมกับที่รอ ถึงแม้ว่าตอนแรกจะรอเพราะจ้องจะจับผิดนังเอ๋อเจมส์กับเจ๊บ๊วย ฮ่าๆๆๆ แต่ตอนหลังสมกับที่รอเพราะว่ารักนังเจมส์ละ อ้าว! จิตโลเลมากนังป้าคนนี้
ใครเป็นเหมือนเรามั่งคะ เหงาๆ เปลี่ยวๆ โหวงเหวงพิกล คิดถึงแต่ พีร์กับเพียง ย้อนดูทั้งสุขทั้งเหงา สุขที่ได้ดู แต่ก็เหงาเพราะมันจบแล้วอ่ะ T^T พรุ่งนี้ฉันจะดูอะไร นานๆ ทีจะเพ้อเจ้อละครสักเรื่องได้มากมายขนาดนี้ ติดละครก็จริงๆ แต่ไม่เคยอินและติดอยู่ในใจขนาดนี้ แต่ไม่ใช่ว่าจะอวยละครเรื่องนี้ประมาณว่า ไม่เคยรักละครเรื่องไหนมาก่อน หรือ นานๆ จะติดละครที อะไรแบบนี้นะคะ เราเป็นคนติดละคร ก็ดู แต่ไม่ได้เพ้อเจ้อหรือฟินกับทุกเรื่องอ่ะ (เรื่องล่าสุดที่เราเพ้ออยู่นาน คืออุบัติเหตุ ของอั้มอ๋อม เพราะเราชอบอั้ม) แต่รณพีร์ เรื่องนี้ทำเรามีความสุขจริงๆ นะ ฉากเศร้าเราก็น้ำตาปริ่มตามจริงๆ ถ้าเป็นการเลือกคู่นะขอบอกเลยว่า ชายพีร์เธอใช่สำหรับป้าอ่ะ
คิดถึงมากค่ะ คิดถึงจริงๆ ทุกๆ ฉาก ทุกๆ ตอนมันติดอยู่ในความทรงจำและในใจมาก จริงอยู่มันอาจจะเป็นแค่ช่วงนี้ ช่วงแรกๆ ใช่ค่ะ เป็นช่วงแรกๆ เพราะมันเพิ่งจบไปอ่ะเนาะ ก็ขอโทษคนที่รำคาญด้วย (ป้าแค่อยากเข้ามาหาพวกเดียวกัน T_T)
เหงาอ่ะค่ะ ฮึกๆ พีร์กับเพียง เธอทำชั้นติดอยู่ในสภาวะที่ก่งก๊งมาก เพราะเดี๋ยวสุข เดี๋ยวเศร้า เดี๋ยวเหงา เดี๋ยวอิ่มใจ
ตอนนี้ตามดูคลิป ดูรูปต่างๆ ของเจมส์กะมิ้นต์ ไปทั่วเลย (แต่แอบเน้นเจมส์เป็นพิเศษ ฮ่าๆๆๆ มิ้นต์อย่าน้อยใจ ขอป้ากระชุ่มกระชวยนิดนึงนะลูกนะ -.,-)
เพราะคิดถึงจึงมาเพ้อ รักพวกเธอนะ พีร์กับเพียง
#ต่อให้นานเพียงใด รักแท้ก็ยังคงเป็นรักแท้ ไม่มีวันจะแปรหรือน้อยลงไปตามเวลา ^_^
ทีมงานคงใจหวิวเหมือนกันปะคะ เพราะทำงานมาด้วยกันหลายดือนและคงมานั่งลุ้นหน้าจอทุกๆ วัน ขอบคุณทีมงานทุกๆ คนด้วยนะคะที่ตั้งใจทำเรื่องนี้จนเราชอบ อิอิ ขอบคุณพี่นกที่ละเอียดละออกจนประทับใจ ขอบคุณเจ๊บ๊วยผู้ส้รางสถานการณ์แห่งความสุขความทุกข์ทั้งหลาย รับรองว่าไม่ลืมชายพีร์กับหนูเพียงแน่นอน คิดถึงเสมอและคิดว่าคงตลอดไป เพราะมันติดอยู่ในใจ
ปล. เจมส์จ๊ะ ป้ายังยืนคำเดิมว่าป้าพร้อมเสียสละร่างกายของป้าให้เจมส์เสมอนะ จะเอาไปทำอะไรป้ายอม ร่างกายป้าถูกฝึกมาเพื่อเจมส์เป็นอย่างดี ป้าไปลงครอสกับศูนย์ฝึกพิเศษมาละ ป้าพร้อมมมม!