สวัสดีค่ะทุกคน เราเคยได้อ่านคำแนะนำดีดีมากมายจากที่นีี่  แต่เราไม่เคยโพสถามเลย ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่มาตั้งกระทู้
หวังว่าจะได้รับคำแนะนำ ข้อคิด จากเพื่อนๆ ทุกคน ถ้าเราทำอะไรผิดที่ผิดทาง ก็ช่วยแนะนำด้วยนะคะ

เรื่องของเรามีอยู่ว่า  เราคบกับแฟนมาสองปีแล้วค่ะ เรารู้จักกันตั้งแต่ตอนเรียนมหาวิทยาลัย ปีสอง   เค้าเป็นรุ่นน้องเรา  เราทำกิจกรรมของมหาวิทยาลัยด้วยกัน ค่อยๆรู้จักกัน ช่วยเหลือกัน รักกัน ดูๆกันไปดูกันมา  และตัดสินใจคบกันเป็นแฟนตอนเราเรียนปีสี่เทอมสอง(เค้าปีสาม)  จนถึงตอนนี้เราก็คบกันมาได้สองปีแล้ว  มีปัญหากันบ้างแต่เราก็พยายามปรับตัวเข้าหากัน และพยายามทำความเข้าใจกันตลอด  แต่ตอนนี้มีอยู่เรืี่องนึงที่เราพยายามทำความเข้าใจแล้ว แต่เราก็ไม่เข้าใจ พยายามพูดคุยด้วยแล้วเราก็ต้องทะเลาะกันทุกที    คือแฟนเราเขาไม่ยอมหางานทำ  วันๆเอาแต่ดูหนัง ฟังเพลง  เล่นเกมออนไลน์นอนอยู่บ้าน  นอนทีก็เช้า ตื่นบ่าย  (เค้าเพิ่งเรียนจบได้ประมาณห้าเดือน)
เรารู้สึกเป็นห่วงเค้ามาก  ทั้งเรื่องอนาคตและเรื่องสุขภาพ  เพราะเขานอนไม่เป็นเวลา กินไม่เป็นเวลา กินอาหารก็ไม่เป็นประโยชน์ เงินก็ไม่ค่อยมี เพราะต้องขอที่บ้านใช้ ตัวเขาไม่ทำงานอะไร  จะชวนไปไหนทีก็อิดออด ก็เข้าใจนะว่าเค้ายังไม่ทำงาน เค้าเองก็ไม่ได้อยากรบกวนเราเรื่องเงิน แต่เราเองนี่ละที่ชอบชวนเค้าตลอด เพราะเราชอบเที่ยว  เวลาจะไปไหนเราก็อยากให้เค้าได้ไปด้วย อยากให้มีโอกาสเที่ยวด้วยกัน  กินด้วยกัน เราอยากให้เค้ามีความสุขนี่คะ  และหลายๆครั้งที่เราต้องเป็นคนจ่าย ทั้งค่าอาหาร  โรงแรม  ตั๋วเดินทาง หรืออะไรต่อมิอะไร  เรียกว่าเจ้เหมาจ่ายเลยก็ว่าได้   แทนที่จะได้อ้อนแฟนให้ซื้อโน่นนี่นั่นให้เราบ้าง (มันเป็นความสุขของผญที่จะได้อ้อนแฟนให้ตามใจกันบ้างนะคะ  แหะๆ)  เรากลับต้องจ่ายให้ซะงั้น  มันเลยมีนบ้างนะที่เราน้อยใจแฟนที่เราต้องจ่ายให้ตลอด และรู้สึกสมเพชตัวเองที่เป็นแบบนี้..
ส่วนเรื่องงานเราก็ให้คำแนะนำทุกอย่างจากประสบการณ์เรา  พาไปเลือกเสื้อผ้าทำงาน  แนะนำช่องทางการหางาน การสัมภาษณ์งาน แนะนำให้รู้จักคนในสายงานต่างๆ  บอกให้ไปเรียนพิเศษฟิตภาษาอังกฤษ เรียกว่าทั้งไม้อ่อน ไม้แข็ง เราก็พยายามมาทุกวิถีทางแต่ก็ไม่สำเร็จเลย เค้าเหมือนขาดความมั่นใจ  ไม่กล้าไปสมัครงาน  เราก็ให้กำลังใจเสมอ *บอกเค้าว่าไม่มีใครสำเร็จแต่ก้าวแรกหรอก มันต้องเริ่ม ต้องกล้า ตัองอย่าอาย *  เค้าก็อิดออด อ้อมแอ้มไปที  และก็ไม่ทำอะไรสักอย่างเหมือนเดิม  ส่วนเรื่องเกมเค้าเล่นวันละกี่ชม อันนี้ชั้นไม่ทราบ เค้าไม่เคยบอกความจริงกับเราเลย  แต่เท่าที่ดูก้อนอนตีีสี่ตีห้าทุกวัน เรากลัวว่าวันนึงเค้าจะไม่สบาย เพราะพฤติกรรมแบบนี้  พอเราพูดเรื่องนี้ก็โกรธ  เปลี่ยนเรื่อง งอน ตามสเตปกันไป ..ตอนนี้ความรู้สึกเราคือเหนื่อย ในใจลึกๆอยากให้เค้าเกิดก่อนเราบ้าง อยากให้เค้าต้องเจออะไรก่อนเราบ้าง เค้าจะได้รู้ว่าเราเหนื่อยขนาดไหน แต่เราไม่ท้อนะ เรารักเค้ามาก  เราเชื่อนะว่าเค้าก็รักเราเหมือนกัน(เรามีเหตุผลที่จะเชื่อแบบนี้เพราะมันมีหลายอย่างที่เค้าทำให้เรารับรู้)  ตอนนี้อยากได้คำแนะนำจากเพื่อนๆ ว่าเราควรทำยังไงดีให้เขาคิดได้ ให้เขาปรับปรุงตัว  และไม่ปล่อยให้เราสู้อยู่คนเดียวแบบนี้ค่ะ