เข้าเรื่องเลยนะคะ และจะพิมพ์จบภายในคอมเม้นท์เดียวค่ะ (พิมพ์ภาษาพูดส่วนใหญ่นะคะ)

สำหรับคนขี้เกียจอ่าน นี่คือใจความหลักของกระทู้นี้ค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้" แฟนไม่ทำงาน ติดเกม ส่วนเราทำงาน จบ ป.ตรี คบมา 4 ปี ชีวิตเค้าไม่มีอะไรดีขึ้น พยายามช่วยหางานให้ก็ไม่เอา และเรายังรักเค้าอยู่ อยากให้ชีวิตดีไปด้วยกันเพราะคุยกันมานาน แต่น้ำท่วมปาก ไม่กล้าพูด จะทำยังไงต่อ ใจนึงอยากเลิก แต่ใจนึงยังอยากรักและให้โอกาสต่อ " สั้นๆค่ะ #จบเห่

อันนี้ยาว เนื้อหาถ้าเขียนวนไปวนมา เรียบเรียงเรื่อง งง ๆ ต้องขอโทษด้วยค่ะ (พิมพ์ภาษาพูดส่วนใหญ่นะคะ)

          ตอนนี้เราอายุ 24 ค่ะ แฟนอายุ 30 เจอกันทางโปรแกรมแชท ตัวเราอยู่ลำปาง แฟนอยู่ประจวบค่ะ แต่เรารู้จักกับพี่เค้าตั้งแต่เราอยุ่ ม.6 ได้ จนตอนนี้ จบ ป. ตรีมา 2 ปีแล้ว จากเกมที่เล่นด้วยกัน ก็คุยกันมานาน เข้ามหาลัยเราก็ยังเข้าไปเล่นไปคุยได้ทุกวันค่ะ แต่คุยกันแบบพี่น้องปกติ เฮฮาบ้าบอไร้สาระกันไป จนมาวันหนึ่ง เค้าก็คุยกับเรา แล้วขอคบเราเป็นแฟน บอกชอบเราตั้งแต่แรกที่คุยแล้วแต่ไม่กล้าขอคบ เพราะตอนนั้นเราบ้าๆบอๆและยังเด็กค่ะ ทุกคนคือพี่น้อง เฮฮาหมด ตอนนี้เราคงโตขึ้นมั้ง เค้าเลยมาขอเราคบ แกก็น่ารักดีค่ะ เราเองก็ไม่มีใคร เพราะเคยเจ็บจากผู้ชายทางไกล ฝังใจมากๆค่ะ และจากที่เคยคุยๆกันมานาน บุหรี่ไม่ดูด เหล้าไม่กิน ยกเว้นเพื่อนนานๆจะมาหาแกที แต่สมัยตอนแกเป็นวัยรุ่น วีรกรรมแกครบสูตรเด็กhereเลยค่ะ ต้องใช้คำนี้จริงๆ ขนาดไม่ได้เป็นแม่แก ฟังละหัวใจจะวาย 55+) ตอนนี้ แกโตขึ้น ความกร่างความเกรียนในตัวมันคงไม่ค่อยจะมีแล้ว แต่ที่ติดแกมาคือการติดเกมค่ะ ติดคือติดจริงๆ นอน 6 โมงเช้า ตื่นสี่โมงเย็น หาเงินในเกมได้ก็ไม่ทำ(ขายG) งานไม่มีทำ เรียนก็ไม่จบหลักสูตร (จบ ป.6) ขอเงินพี่ชายประทังชีวิต วันละ 100-200 ชีวิตเค้าวนเวียนอยู่แบบนี้เลยค่ะ
       แรกๆเราก็อึ้งๆเหมือนกันนะคะ ที่คุยๆกันมานาน ชีวิตเค้าจริงๆเป็นแบบนี้เหรอ เพราะที่คุยกันมานั่นก็คุยเผิน ๆ ไม่ได้ละลาบละล้วงชีวิตเค้า ก็เลยเหมือนพึ่งทำความรู้จักกันใหม่เลยค่ะ เราเคยคุยเรื่องที่เค้าไม่ทำงาน 3-4 ครั้งก็ยังเหมือนเดิม ครั้งแรกที่ถาม คือหลังจากคบประมาณ 1 ปี .. ก็พึ่งคบกัน เลยกลัวหักหน้า ทำลายน้ำใจ หาว่าเราเห็นแก่เงิน ก็รู้ว่าเค้าไม่มีตัง มาถามแบบนี้คือจะไปหาใหม่ใช่ไหม เรากลัวเค้าคิดแบบนี้ เราเลยรอคอยเวลาดูว่าที่คบกันมา 1 ปี มีอะไรเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นบ้างสำหรับเค้า (เราเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นค่ะ จากเงินเดือน 1 ต้น เป็น 1 ปลาย ถึงน้อย แต่ก็ถือว่าดีขึ้นใช่มั้ยคะ) เราก็เคยเนียนถามเค้าว่าเรียนเพิ่มมั้ยเอาวุฒิ กศน ก็ได้ ได้มีวุฒิไปสมัครงาน เดี๋ยวออกตังให้ก่อน เค้าบอกไม่ต้อง เค้าไม่อยากรบกวนเงินเราค่ะ ไม่เอาHEREอะไรเลย!!  
       เราพยายามใจเย็นค่ะ แต่ก็มีคำถามอยุ่ในหัว ว่าเค้ารักเราจริงมั้ย ทำไมถึงทำตัวอยู่ไปวันๆ ไม่นึกถึงอนาคตเราสองคนเลยหรอ อายุขึ้นเลข 3 แล้วยังตั้งตัวไม่ได้ แบมือขอญาติตลอดแบบนี้ จะดูแลกันยังไง คบกันไป อยู่กันไปจะเอาตัวรอดได้เหรอ เราก็มีพ่อแม่ที่ดูแลค่ะ แต่พ่อกับแม่เราไม่ยุ่งกับเงินเราเลย เพราะเค้ามีงาน มีธุรกิจเป็นของตัวเองค่ะ เราอยู่บ้านเดียวกับพ่อแม่ เราเป็นคนจ่ายค่าน้ำ ไฟ เน็ต ในบ้านเอง  ที่เหลือพวกท่านก็ให้เราใช้เงินเราคนเดียว เงินเดือนเราก็ไม่เยอะเหลือก็ซื้อสลากเก็บไว้ค่ะ เพราะเป็นคนไม่เที่ยว ทำงานเสร็จก็กลับบ้านเล่นเกมนอน เราเล่นเกมเหมือนกันนะตอนกลางคืน แต่กลางวันยังทำงานค่ะ  เราเองไม่ใช่ผู้หญิงจ๋า อ่อนหวาน ละมุนไปทั้งตัวค่ะ เป็นคนห้าว ลุย ไม่ชอบทาครีม แต่แต่งหน้านะ เราไม่ใช่ทอม

       ตอนนี้เราเป็นแฟนเค้า แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันนะคะ ไม่เคยมีอะไรกัน เพราะเราหัวโบราณ และเป็นลูกคนเดียวค่ะ ใจมันรู้สึกผิด ถ้าจะมีอะไรกับผู้ชายที่ยังไม่แต่งงาน(พ่อแม่ปล่อยเที่ยวนะ แต่ไม่ไป ติดบ้าน ติดเกม 55+) แต่ก็คบมา 4 ปีแล้ว เจอกัน 2-3 ครั้งเอง เค้าไม่มีตังมาหา และเราก็ต้องทำงานทุกวัน ภาระก็มี ไม่มีเวลาลงไปหาเค้าเลยค่ะ
      
       ทีนี้เข้าเรื่อง.. เราจะทำยังไง ให้เค้าหลุดมาจากเกมได้ก่อนคะ เล่นเกมเราไม่ว่า เราก็เล่นกับเค้าด้วยแหละ แต่ไม่หนักเท่าเค้า อยากให้เค้าเพลาลงบ้าง และพึ่งพาตัวเองได้แล้ว เพราะหมดพ่อแม่พี่น้องของเค้าไปแล้วเค้าจะอยู่ยังไง ถึงบ้านเค้าจะไม่มีหนี้ แต่ก็ไม่ได้รวยจนนั่งเล่นเกมอยุ่บ้านเฉยๆได้แบบนี้ อย่างที่บอก เราพูดกับเค้าหลายรอบ และเค้าก็ร้องไห้.. สำนึกผิด.. ซึมไปพักหนึ่ง แต่ก็อย่างที่บอกค่ะ.. ครั้งหน้าเป็นครั้งที่ 5 และก็ไม่รู้ว่าครั้งสุดท้ายที่เราพูดแบบนี้จะเป็นครั้งที่เท่าไหร่  เคยถามว่ามาทำงานกับเรามั้ย (มีตำแหน่งว่าง แต่ก็สำหรับคนจบ ป.6 ไม่มีวุฒิแหละค่ะ ใช้แรงงาน) บอกว่าคนเรียนไม่จบแบบเค้าใครจะมารับ (มีโว๊ย งั้นคนที่เรียนไม่จบทุกคนบนโลกก็ไม่มีงานทำสิ) ให้มาอยู่บ้านเราก็ไม่ไป (เกรงใจพ่อแม่เรา พ่อแม่เรารู้ค่ะว่าเค้าไม่ได้ทำงาน พวกท่านไม่พอใจเหมือนกัน แกบอกไม่กีดกั้นนะ เพราะพวกท่านก็เริ่มต้นด้วยการไม่มี เป็นลูกจ้างเค้าเหมือนกัน จนตอนนี้มีบ้าน มีรถ เป็นของตัวเอง และเราอยากให้โอกาสเค้าค่ะ) บอกแล้วก็ไม่เอาเห้ ไรสักอย่างเลย ปัจจุบันตอนนี้ที่เป็นอยู่คือ คอลวิดิโอคุยกันก่อนนอน คุยผ่านแชท ผ่านทีมสปีคแหล่งซุ่มเพื่อนๆเค้า แค่นั้นเองค่ะ นี่คือลูปที่เรากับแฟนทำกันจนทุกวันนี้ (คนนึงมีภาระ ไปหาไม่ได้ คนนึงตังไม่มี มาหาไม่ได้) แต่เค้าไม่เคยยุ่งกับเงินเราเลยนะคะ มีเท่าไหร่ เค้าก็ใช้เท่านั้น ตอนเจอกัน เราแชร์ค่าใช้จ่ายกันค่ะ ไม่ได้ซีเรียสอะไร เข้าใจว่ากว่าเค้าจะเก็บเงินมาหาเราได้ ต้องเก็บค่าขนมนาน มีอะไรเราซื้อเองหมดเลย
       
       เราเหนื่อยใจค่ะ ทำไมเราคบกันชีวิตถึงไม่ดีขึ้นเลย ทุกข์ใจอีก อนาคตกับคนที่กำลังคบจะเป็นยังไง ที่นานมากๆพูดกับเค้าครั้ง เพราะเราเป็นคนขี้เกรงใจด้วยมั้งคะ กลัวจะทำร้ายจิตใจความรู้สึกเค้า เหมือนเราเลี้ยงไข้มะเร็ง ไม่รู้จะเป็นแบบนี้อีกนานเท่าไหร่ ปล่อยรอระยะสุดท้าย ตายคู่เลยนะทีนี้ เราแค่อยากให้เค้าเริ่มที่จะหาได้แล้ว อนาคตเกิดเป็นอะไรที่ต้องใช้เงิน อย่างเจ็บป่วย อุบัติเหตุ จะเป็นยังไง ประกันชีวิตก็ไม่มี ไม่ใช่เพื่อเราเลยนะคะ แต่เพื่อตัวเค้าเอง
       
       คุณผู้ชายคะ.. ถ้าผู้หญิงแบบเราเอ่ยปากแบบนี้ไปแล้วถึง 3-4 ครั้ง ให้โอกาส และอยากให้ชีวิตเค้าดีขึ้น แต่สิ่งที่ได้กลับมา คือเหมือนกระตุ้นได้แป๊บนึงแล้วมันก็หายไป ความรู้สึกของคุณผู้ชายคือ เราไม่มีค่าพอที่จะทำให้คุณอยากจะกระตือรือร้น และพยายามจะใช้ชีวิตร่วมกับเราใช่ไหมคะ มีแต่คำว่ารักที่เค้าคอยพร่ำบอก รักเราก็รักเค้าค่ะ เค้าก็มีมุมดีๆ ขี้เล่น กวนๆ เราแพ้ผู้ชายกวนๆค่ะ เพราะเราก็กวนเหมือนกัน(อยู่ใกล้กัน เค้าบอกอาจมีถีบได้ 55+) แต่มันเหมือนมีอคติอะไรบางอย่างมากวนใจเราแล้ว และเราเริ่มมีความคิดที่ว่าอยู่คนเดียวยังจะดีซะกว่าแล้วค่ะ ใจนึงก็อยากจะตัดให้พ้นๆ เราเป็นคนโลกส่วนตัวสูง ชอบทำอะไรคนเดียวเป็นประจำอยู่แล้ว (เพราะเป็นลูกคนเดียว เลยมีความคิดเป็นของตัวเอง) เพราะฉะนั้นใช้เวลาเยียวยาสักพัก เราจะกลับมาแข็งแกร่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้ค่ะ และสงสัยว่าเค้าจะคงอยู่แบบนี้ตลอดหรือเปล่า แต่ใจนึงก็ยังรักอยู่ คุยกันมานานตั้งแต่เป็นพี่น้องจนมาคบกัน กลัวเค้าเสียใจ และเรารู้สึกผิดที่จะเลิกกับเค้าค่ะ


// เรากำลังคิดว่าที่คิดจะเลิกเพราะเราเห็นแก่ตัว เห็นแก่เงินเกินไปหรือเปล่า หรือเรากลัวโดนเค้าว่าให้ ในมุมมองของผู้ชาย ผู้หญิง และผู้ใหญ่ เราควรตัดสินใจยังไงดีคะ

ความรักความชอบความหลง มันทำให้เราดูโง่เง่าในสายตาคนนอกใช่ไหมล่ะคะ เราอยากเห็นมุมมองของคนข้างนอก ว่าเราควรจะทำยังไงกับชีวิตดี ตอนนี้มันตีกันยังไงไม่รู้

ขอบคุณค่ะ และขอน้อมรับคำติ วิจารณ์ทุกอย่างค่ะ

** ผู้ใหญ่ที่มีประสบการณ์ มาช่วยแนะแนวทางก็ได้นะคะ หนูจะขอบคุณมาก จะได้เห็นในหลายๆมุมมองค่ะ หนูเองก็พึ่งผ่านช่วงวัยรุ่นมาเป็นวัยรุ่นทำงานได้ไม่นาน

*** เราพิมพ์คะ ค่ะ สระ ภาษา ถูกไหมคะ อยู่ในนี้ ครูภาษาไทยเยอะ กลัวโดนไม้เรียว อิอิ (แดรกเค้าอีก ตรูวว)