เข้ามาห้องนี้ครั้งแรก พยายามทำใจอยู่หลายครั้งว่าจะเข้ามาดูไหม
เพราะเห็นหมาๆแมวๆแล้วคิดถึงหมาตัวเอง
เรารักสัตว์มาก ตั้งแต่เล็กจนโตเลี้ยงสัตว์ ช่วยสัตว์มาตลอด แต่ทุกตัวที่เรานำมาดูแล มีอันต้องเป็นไป

ตัวแรก ลูกไก่ มันฟักทีหลังสุด แม่มันออกจากรังไปแล้ว แต่ไข่มันเอาปากเจาะออกมาแล้ว เราก็เลยเอามาฟักต่อจนออกมาเป็นลูกเจี๊ยบ
มันติดเรามากเดินไปไหนมาไหนก็เดินตาม และไม่นานมันโดนไม่แน่ใจว่าตัวอะไร ลากมันเข้าไปในซอกตู้เล็กๆจนคอหักตาย

ลูกหมู แม่มันตายอีกเป็นหมูดำตัวเตี้ยๆเ(เรียกหมูอะไรไม่รู้) คลอกออกมาแล้วแม่ก็ตาย เราเอามาเลี้ยงป้อนนมทุกๆ2ชม. ไม่ได้หลับได้นอน จนมันได้เดือนกว่าๆ ก็ให้เป็นเวลา ต่อมาไม่ถึงปีก็ตายเเพราะหลุดออกมาจากคอกตอนกลางดึกโดนหมาข้างบ้านกัด

กระต่าย ตอนแรกป้าเลี้ยงแล้วป้าไปทำงานเอามาฝากเราเลี้ยงได้ไม่ถึงอาทิตย์ก็ตาย โดนตัวอะไรก็ไม่รู้เข้าไปกัดถึงในกรง(ณ ตอนนี้ก็ยังไม่รู้ว่าตัวอะไร ตัวที่จะสามารถลอดเข้าไปได้ก็คืองู แต่ว่ามันไม่ได้กิน มันแค่กัด ซากกระตายยังคาอยู่ในกรงแต่ไม่พบตัวที่เข้าไปกัด)

หมา พันธุ์พุดเดิ้ล ตอนแรกจะไม่เลี้ยงเพราะกลัวมันตาย แต่ก็ทนเห็นความน่ารักของมันไม่ไหว เดินผ่านร้านหลายสิบรอบ ผ่านอยู้เป็นเดือนๆกว่าจะตัดสินใจเลี้ยง เลี้ยงได้5เดือน ก็ต้องมาจากไปเพราะ ญาติเราถอยรถทับ

ชิสุ ตัวสุดท้าย เแม่ซื้อให้ตอนแรกดีใจมาก แต่คิดไปคิดมา ก็กลัวมันจะเป็นอะไรไปอีก ก็เลยไม่เลี้ยงเอาไปให้ญาตฺเลี้ยง แต่สุดท้ายก็ต้องรับกลับมาเลี้ยงเพราะญาติเราเอาหมาไปให้ลูกเล่น เล่นเหมือนของเล่น เราสงสารก็เลยเอากลับมา ดูแลระมัดระวังทุกอย่าง แต่สุดท้ายก็ไม่รอด โดนรถชน วันนั้นยังจำติดตา หมาเราอยู่หน้าบ้านกับเรา เล่นอยู่ดีๆ ลูกบอลมันไถลออกไปหน้าบ้านหมาเลยวิ่งตาม จังหวะข้างบ้านถอยรถออกพอดี ก็เลย.....

ทุกตัวทีตายจากไป เราเสียใจมาก เสียใจเหมือนพี่น้องแท้ๆจากไป มองไปทางไหนก็เห็นแต่ภาพของเขา ทุกวันนี้ยังคิดถึงทุกๆตัวที่ตายจากไป เรายังคอยทำบุญให้มันเสมอ อยากให้มันไปเกิดในที่ดีๆ ย้อนกลับไปได้ เราจะดูแลเขาให้ดีที่สุด เรายังโทษตัวเองอยู่ทุกวันทุกครั้งที่เห็นสัตว์เลี้ยงคนอื่น ภาพเก่าๆมันมักย้อนมาและเสียใจทุกครั้ง ตั้งแต่วันที่สุนัขตัวสุดท้ายจากไปจนถึงวันนี้ก็หลายสิบปี เรายังไม่กล้ามี่จะเลี้ยงอะไร ได้แต่แอบไปเดินแถวจตุจักร ร้านสัตว์เลี้ยงต่างๆ ให้เห็นพอชื่นใจ