งานสุดท้าย

ตื่นเช้ามาดูนาฬิกาก่อน
จากที่นอนรีบปลุกลุกเร็วหนอ
ยืนขึ้นได้รีบเร็วรี่มีเรื่องรอ
เข้าคิวต่อให้ต้องทำกระหน่ำคิด

เรื่องโน้นนี้มีให้เห็นเป็นภูเขา
ทั้งเรื่องเราเรื่องคนอื่นยืนไม่ติด
อีกงานราษฎร์งานหลวงห่วงประชิด
ที่ต้องคิดต้องทำจนค่ำนัก

หัวถึงหมอนนอนตาค้างวางแผนต่อ
มีเรื่องรอตอนเช้าทั้งเบาหนัก
เช้าถึงค่ำทำทุกวันขยันนัก
แต่งานหนักชิ้นสุดท้ายไม่เคยคิด

งานทำใจให้ได้ในวันจาก
เมื่อต้องพรากจากไปเหมือนไร้สิทธิ์
ที่จะอยู่ต่อไปในชีวิต
คืองานปิดฉากท้ายสุด “หยุดหายใจ”

Busy from dusk till dawn
Heavy burdens linger in the mind
Not being aware of the last task
Be mindful to accept death
The final destination.