ความเดิมตอนที่แล้ว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://ppantip.com/topic/30367768 บทนำ
http://ppantip.com/topic/30369696 บทที่ 1 เจ้าชายขี่ม้าขาวกับสาวดำตับเป็ด
http://ppantip.com/topic/30373309 บทที่ 2 แสบอสรพิษ
http://ppantip.com/topic/30376466 บทที่ 3 ดาวดราม่า
http://ppantip.com/topic/30393034 บทที่ 4 ชายปริศนาปรากฎ
http://ppantip.com/topic/30397455 บทที่ 5 นายฝรั่งจิ้ม
http://ppantip.com/topic/30420727 บทที่ 6 ใจละลาย
http://ppantip.com/topic/30437954 บทที่ 7 งูเนื้อคู่
http://ppantip.com/topic/30462369 บทที่ 8 อยากเก็บฝรั่งไว้ดองทั้งสองคน
http://ppantip.com/topic/30489956 บทที่ 9 ลำตัดลัดฟ้า
http://ppantip.com/topic/30490063 บทที่ 10 รักหรอก หรือ หลอกรัก
http://ppantip.com/topic/30492274 บทที่ 11 จดหมายผิดซอง
http://ppantip.com/topic/30505360 บทที่ 12 อเมริกาจ๋า
http://ppantip.com/topic/30516892 บทที่ 13 มิครหมาหมู่
http://ppantip.com/topic/30540907 บทที่ 14 หลบหน่อยพระเอกมา
http://ppantip.com/topic/30548476 บทที่ 15 ไบกอนแมน
http://ppantip.com/topic/30637635 บทที่ 16 ตัดใจหรือไปต่อ
http://ppantip.com/topic/30646788 บทที่ 17 มาดามกามเทพ
บทที่ 18
มะรุมมะตุ้มรุมรัก
หนุ่มน้อยฝรั่งหัวแดงจัดแจงชุดมาสคอตและรองเท้าสำหรับดาวอย่างเรียบร้อย ขนาดไซ้ส์ก็พอดีเป๊ะทุกอย่าง ไม่มีหลวมหรือฟิตจนเกินไป ชุดเดรสสีเขียวขี้ม้ากำมะหยี่ขับผิวดาวให้ดูผุดผ่องมากขึ้น ไหล่ที่ห่อก็ดูสง่าเพราะเสื้อเป็นทรงแขนตุ๊กตา ส่วนเหนียงไขมันที่ย้อยก็ถูกกระชับด้วยแขนเสื้อยาวที่เป็นทรงกระบอก ลวดลายเถาดอกไม้ที่ปักบนหน้าอกด้วยดิ้นทอง ทำให้ชุดดูสมสง่ามีราศี ราวกับเจ้าหญิงหรือราชินีในเทพนิยายจากวอส์ทดิสนีย์ ทว่า....ที่นี้คือยูนิเวอร์แซลสตูดิโอ......ไม่ใช่ดิสนีย์แลนด์
“ ไบรอัน ดีสอิทปริ๊นเซสคอสตู้ม? ”
“ Yes, you like it? ”
“ เยส ไอไล้อิท ” ดาวพูดเสร็จก็หมุนตัวหนึ่งครั้ง เพื่อต้องการโชว์สวยแบบสโลโมชั่น เหมือนนางเอกในหนังที่ชอบพริ้วกระโปรงบานให้พระเอกดู แต่เมื่อหมุนกลับมาครบรอบที่เดิม หนุ่มน้อยฝรั่งก็กำลังง่วนกับการหาของในตู้ไม้พอดี จึงทำให้ไม่ทันเห็นท่าโพสสวยๆของดาว “ ฉันจะหมุนเพื้อ? ” หญิงสาวบ่นพึมพำคนเดียวพร้อมกลอกตามองขึ้นด้านบน พอไบรอันหันหน้ามาดู เธอก็ยิ้มแหยๆแล้วเปลี่ยนเรื่องด้วยการถาม “ นอทติ้งไบรอัน...เอ่อ..วอทอายูลุกกิ้ง? ”
“ I’m looking for a crown.” หนุ่มน้อยฝรั่งตอบในขณะกำลังรื้อของจากตู้ออกมากองเต็มอยู่สองข้างตัว เขาหยิบบางอย่างออกมาจากล่องเล็กๆใบหนึ่ง “ you know, without a crown, it’s not a princess.” สิ่งที่เขาหยิบออกมาจากกล่องใบนั้นคือ มงกุฏทองเหลืองอันเล็ก เป็นทรงกลีบดอกบัวสามกลีบ ตรงกลางประดับด้วยพลอยสีแดงล้อมด้วยเพชรเม็ดเล็กๆ
หญิงสาวรู้ดีว่ามันเป็นของปลอมที่มีไว้สำหรับเด็กเล่น แต่ตั้งแต่เกิดมา เธอก็ไม่เคยได้รับเกียรติให้คู่ควรกับบทเจ้าหญิงมาก่อน ตอนประถมเวลาได้เล่นละครเวที บทที่เล่นส่วนใหญ่ ถ้าไม่เป็นปีศาจก็เล่นเป็นสัตว์ประหลาด
“ Princess ” ไบรอันเรียกดาวว่า’เจ้าหญิง’เป็นภาษาอังกฤษด้วยน้ำเสียงที่ทุ้ม “ Here you are, my highness ” หนุ่มน้อยฝรั่งคุกเข่าก้มหน้า พร้อมยื่นมงกุฏให้อย่างสุภาพนอบน้อม หญิงสาวทำหน้าเชิด คอตั้งประหนึ่งเจ้าหญิงผู้สูงศักดิ์ ยื่นมือที่กรีดกรายเตรียมพร้อมที่จะรับมอบ แต่ยังไม่ทันจะหยิบขึ้นมา ไบรอันก็พูดแทรกขึ้นมาเหมือนเพิ่งนึกอะไรบางอย่างออก“ Oh you have one more thing. ”
หนุ่มน้อยฝรั่งเอามงกุฏวางไว้ที่ข้างลำตัว เขา
วตัวไปหยิบของอีกชิ้นที่อยู่ด้านหลัง สิ่งนั้นคือวิกผมเปียยาวสีแดงเพลิง ตรงบริเวณข้างวิกผมทั้งสองด้านเหมือนมีแท่งพลาสติกสีเขียวอ่อนขนาดเท่าปากกาไวท์บอร์ดแซมออกมา ดูแล้วคล้ายกับหูของเทเลทับบี้
“ ไบรอัน วอสอิทดีส ? ”
“ Your wig.”
“ ไอด้อนมีนวิก ไอมีนดีส ” หญิงสาวเอามือจับแท่งหูเทเลทับบี้
“ Oh this is your ears.” ไบรอันสวมวิกให้ดาว เขาจับหูเทเลทับบี้บนหัวดาวบิดเล่นไปมาอย่างสนุก “ Awww..So cute, isn’t it? ”
“ นี่ตกลงฉันเป็นเจ้าหญิงหอยทากหรือเจ้าหญิงเทเลทับบี้วะเนี้ย” ดาวเผลอบ่นพีมพำออกมา เพราะเริ่มไม่เข้าใจว่าชุดที่ตัวเองใส่คือตัวอะไรกันแน่ “ เฮ้ไบรอัน วอสคายออฟปริ๊นเซส? ดีสเอียลุคไล้เทเลทับบี้! ”
“ What? ”
“ เอ่อ... เทเลทับบี้อ่ะ..ยูโหน้ว เท-เล-ทับ-บี้ ” หญิงสาวพูดช้าๆ และยื่นท้องส่ายไปส่ายมาเหมือนเทเลทับบี้
“ Hahaha Funny! You meant Teletubbies? ”
“ เยสเยส เทเลทับบี้ ”
“ Nah! you’re not teletubbies. You are princess ”
“ วอสปริ๊นเซส? ”
“ Princess Fiona”
“ วอสอิสปริ๊นเซสฟีโอน่า ไอด้อนโนว”
“ It’s from Shrek movie. Have you seen this movie before? ” เมื่อเห็นว่าดาวยังคงทำหน้างง ไบรอันจึงหยิบใบปลิวแผ่นหนึ่งให้ดู บนนั้นมีตัวหนังสือสีเขียวตัวใหญ่เขียนว่า’Sherk 4D’ เมื่อเห็นหน้าตาของตัวการ์ตูนทั้งเชร็คและฟีโอน่า หญิงสาวก็ประมวลความจำได้ ว่าเธอเคยเห็นการ์ตูนเรื่องนี้มาก่อน แต่ไม่เคยได้ดูเลยสักครั้ง แล้ววันนี้ต้องมาแต่งตัวเป็นแบบนี้อีก มันยิ่งรู้สึกไม่เข้าใจกว่าเดิมว่า ส่วนไหนของหน้าตาหรือร่างกาย ที่เหมือนกับเจ้าหญิงฟีโอน่า
ดาวรู้สึกแอบผิดหวังเล็กน้อย ที่ตัวเองไม่ได้แต่งตัวสวยๆเหมือนเจ้าหญิงในวอส์ทดิสนี่ย์ แต่ก็ยอมทำตามไปโดยปริยายไม่อิดออด เพราะอย่างน้อย ก็ถือว่าช่วยทำให้งานไบรอันสำเร็จลุล่วง
เพียงแค่ครึ่งชั่วโมง ทั้งใบหน้าและส่วนผิวที่เหลือก็ถูกทาให้เขียวอื๋อเหมือนกบเคโระ ด้วยโครงใบหน้าอันแป้นกลมกับโหนกแก้มที่นูนเป็นเนิน มีส่วนทำให้การแต่งหน้าง่ายยิ่งขึ้น
พอแต่งองค์ทรงเครื่องครบถ้วน ดาวเหมือนกับเจ้าหญิงฟีโอน่า ที่หลุดมาจากหนังราวกับแฝดคนละฝา ส่วนไบรอันก็แต่งชุดเป็นเชร็ค แต่เป็นการใส่แค่ชุดมาสคอตสวมทับเท่านั้น เขาไม่ต้องแต่งหน้าอะไรให้วุ่นวายเหมือนดาวเลย
ในระหว่างที่เตรียมตัวจะออกไปยืนโชว์ตัวข้างนอก น้าสาวก็โทรมาหาดาวเพื่อเช็กความเรียบร้อย “ ว่าไงดาว สนุกมั้ยจ้ะ ”
“ ค่ะ สนุกม๊ากกก มาถึงก็แต่งหน้าเขียวเป็นพระอินทร์เลย นี่แต่งเสร็จดาวขอขึ้นแสดงโขนเลยนะคะ ”
“ อ้าวแต่งหน้าไปแล้วเหรอ ”
“ ค่ะทำไมคะ ”
“ ก็ตอนน้ากลับมาจากแอร์พอร์ต น้าก็เจอกับเพื่อนไบรอัน คนเนี้ยคือคนที่ดาวแต่งเป็นฟีโอน่าแทนเค้าไง คือเค้าอ่ะ มาถามว่าไบรอันออกไปหรือยัง เค้าจะได้เอาชุดมาสคอตไปให้ ”
“ อ้าว! ซะงั้นเลย ดาวจัดหน้าซะเต็มเลย มีชุดมาสคอตแล้วทำไมไม่บอกกันค่ะเนี้ย ”
“ ก็ตอนแรกไบรอันเค้านึกว่าเพื่อนเค้าจะเอาชุดมาให้ไม่ทัน เค้าก็เลยไปหาชุดคอสตูมมาให้ดาวใส่แทน แต่ตอนนี้ชุดมาสคอตมันซ่อมเสร็จแล้ว ป่านนี้คงจะไปถึงแล้วล่ะมั้ง ”
“ Dao ” เสียงไบรอันดังมาจากด้านหลัง ดาวหันกลับไปก็เห็นชายฝรั่งยืนถือชุดมาสคอตอันใหญ่รออยู่ เขายิ้มหวานแฉ่งปากแทบฉีก แถมทำตาละห้อยออดอ้อนด้วยความสำนึกผิด เมื่อเห็นแบบนี้ หญิงสาวก็โกรธไม่ลง เธอจึงส่งอวัจนภาษาด้วยการพยักหน้าสื่อสารว่าไม่เป็นอะไร
“ มาถึงแล้วล่ะค่ะน้าจุ๋ม งั้นดาวขอตัวก่อนนะคะ ไว้คุยกันนะคะ สวัสดีค่ะ ” หญิงสาวรับชุดไปเปลี่ยนด้วยความยินดี เพราะจริงๆแล้ว เธอก็ไม่มั่นใจพอที่จะโชว์หน้าเขียวเปลือยๆเป็นพระอินทร์ต่อหน้าธารกำนัล ดังนั้นการมีมาสคอตมาสวมทับ ก็ช่วยลดความอายไปได้มากขึ้น
“ Dao ” หนุ่มน้อยฝรั่งเรียกดาวอีกครั้งก่อนที่จะไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
“ หึ? ”
“ Thank you ” หนุ่มน้อยฝรั่งกล่าวคำขอบคุณด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล เขาใช้สองมือของเขาค่อยๆจับมือหญิงสาว แม้มือจะหยาบกร้านเพราะผ่านการทำงานมาหนัก แต่ความกระชับของสัมผัสที่จับอย่างละเมียด มันสามารถส่งความรู้สึกอันละไมผ่านแววตาที่หวานละมุนออกมาได้
หญิงสาวได้แต่หลบสายตาไม่กล้าเผชิญกับแววตาอันอ่อนโยนคู่นั้นของหนุ่มน้อยฝรั่ง เธอจึงผละมือออก และแตะเบาๆที่มือของฝ่ายชาย เพราะกลัวใจตัวเองจะเคลิ้มไปกับอารมณ์และบรรยากาศไปมากกว่านี้ “ อือโอเคนะ โนพรอบเบิ้ม ”
เมื่อคล้อยหลังให้กัน ทั้งไบรอันและดาวก็แอบอมยิ้มโดยที่ต่างฝ่ายต่างไม่รู้ ชายฝรั่งแอบอมยิ้มเพราะเขินอายที่ได้จับมือหญิงสาวอย่างแนบสนิดชิด ส่วนหญิงสาวก็อมยิ้มด้วยความเขินอาย เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่สายตาของไบรอันไม่ลุกลิก แววตาดูวาวเป็นประกายสดใสสะท้อนความจริงใจออกมาอย่างที่ไม่เคยชัดเจนมาก่อน
มาดามดำตับเป็ด:บทที่ 18 : มะรุมมะตุ้มรุมรัก
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
บทที่ 18
มะรุมมะตุ้มรุมรัก
หนุ่มน้อยฝรั่งหัวแดงจัดแจงชุดมาสคอตและรองเท้าสำหรับดาวอย่างเรียบร้อย ขนาดไซ้ส์ก็พอดีเป๊ะทุกอย่าง ไม่มีหลวมหรือฟิตจนเกินไป ชุดเดรสสีเขียวขี้ม้ากำมะหยี่ขับผิวดาวให้ดูผุดผ่องมากขึ้น ไหล่ที่ห่อก็ดูสง่าเพราะเสื้อเป็นทรงแขนตุ๊กตา ส่วนเหนียงไขมันที่ย้อยก็ถูกกระชับด้วยแขนเสื้อยาวที่เป็นทรงกระบอก ลวดลายเถาดอกไม้ที่ปักบนหน้าอกด้วยดิ้นทอง ทำให้ชุดดูสมสง่ามีราศี ราวกับเจ้าหญิงหรือราชินีในเทพนิยายจากวอส์ทดิสนีย์ ทว่า....ที่นี้คือยูนิเวอร์แซลสตูดิโอ......ไม่ใช่ดิสนีย์แลนด์
“ ไบรอัน ดีสอิทปริ๊นเซสคอสตู้ม? ”
“ Yes, you like it? ”
“ เยส ไอไล้อิท ” ดาวพูดเสร็จก็หมุนตัวหนึ่งครั้ง เพื่อต้องการโชว์สวยแบบสโลโมชั่น เหมือนนางเอกในหนังที่ชอบพริ้วกระโปรงบานให้พระเอกดู แต่เมื่อหมุนกลับมาครบรอบที่เดิม หนุ่มน้อยฝรั่งก็กำลังง่วนกับการหาของในตู้ไม้พอดี จึงทำให้ไม่ทันเห็นท่าโพสสวยๆของดาว “ ฉันจะหมุนเพื้อ? ” หญิงสาวบ่นพึมพำคนเดียวพร้อมกลอกตามองขึ้นด้านบน พอไบรอันหันหน้ามาดู เธอก็ยิ้มแหยๆแล้วเปลี่ยนเรื่องด้วยการถาม “ นอทติ้งไบรอัน...เอ่อ..วอทอายูลุกกิ้ง? ”
“ I’m looking for a crown.” หนุ่มน้อยฝรั่งตอบในขณะกำลังรื้อของจากตู้ออกมากองเต็มอยู่สองข้างตัว เขาหยิบบางอย่างออกมาจากล่องเล็กๆใบหนึ่ง “ you know, without a crown, it’s not a princess.” สิ่งที่เขาหยิบออกมาจากกล่องใบนั้นคือ มงกุฏทองเหลืองอันเล็ก เป็นทรงกลีบดอกบัวสามกลีบ ตรงกลางประดับด้วยพลอยสีแดงล้อมด้วยเพชรเม็ดเล็กๆ
หญิงสาวรู้ดีว่ามันเป็นของปลอมที่มีไว้สำหรับเด็กเล่น แต่ตั้งแต่เกิดมา เธอก็ไม่เคยได้รับเกียรติให้คู่ควรกับบทเจ้าหญิงมาก่อน ตอนประถมเวลาได้เล่นละครเวที บทที่เล่นส่วนใหญ่ ถ้าไม่เป็นปีศาจก็เล่นเป็นสัตว์ประหลาด
“ Princess ” ไบรอันเรียกดาวว่า’เจ้าหญิง’เป็นภาษาอังกฤษด้วยน้ำเสียงที่ทุ้ม “ Here you are, my highness ” หนุ่มน้อยฝรั่งคุกเข่าก้มหน้า พร้อมยื่นมงกุฏให้อย่างสุภาพนอบน้อม หญิงสาวทำหน้าเชิด คอตั้งประหนึ่งเจ้าหญิงผู้สูงศักดิ์ ยื่นมือที่กรีดกรายเตรียมพร้อมที่จะรับมอบ แต่ยังไม่ทันจะหยิบขึ้นมา ไบรอันก็พูดแทรกขึ้นมาเหมือนเพิ่งนึกอะไรบางอย่างออก“ Oh you have one more thing. ”
หนุ่มน้อยฝรั่งเอามงกุฏวางไว้ที่ข้างลำตัว เขา
“ ไบรอัน วอสอิทดีส ? ”
“ Your wig.”
“ ไอด้อนมีนวิก ไอมีนดีส ” หญิงสาวเอามือจับแท่งหูเทเลทับบี้
“ Oh this is your ears.” ไบรอันสวมวิกให้ดาว เขาจับหูเทเลทับบี้บนหัวดาวบิดเล่นไปมาอย่างสนุก “ Awww..So cute, isn’t it? ”
“ นี่ตกลงฉันเป็นเจ้าหญิงหอยทากหรือเจ้าหญิงเทเลทับบี้วะเนี้ย” ดาวเผลอบ่นพีมพำออกมา เพราะเริ่มไม่เข้าใจว่าชุดที่ตัวเองใส่คือตัวอะไรกันแน่ “ เฮ้ไบรอัน วอสคายออฟปริ๊นเซส? ดีสเอียลุคไล้เทเลทับบี้! ”
“ What? ”
“ เอ่อ... เทเลทับบี้อ่ะ..ยูโหน้ว เท-เล-ทับ-บี้ ” หญิงสาวพูดช้าๆ และยื่นท้องส่ายไปส่ายมาเหมือนเทเลทับบี้
“ Hahaha Funny! You meant Teletubbies? ”
“ เยสเยส เทเลทับบี้ ”
“ Nah! you’re not teletubbies. You are princess ”
“ วอสปริ๊นเซส? ”
“ Princess Fiona”
“ วอสอิสปริ๊นเซสฟีโอน่า ไอด้อนโนว”
“ It’s from Shrek movie. Have you seen this movie before? ” เมื่อเห็นว่าดาวยังคงทำหน้างง ไบรอันจึงหยิบใบปลิวแผ่นหนึ่งให้ดู บนนั้นมีตัวหนังสือสีเขียวตัวใหญ่เขียนว่า’Sherk 4D’ เมื่อเห็นหน้าตาของตัวการ์ตูนทั้งเชร็คและฟีโอน่า หญิงสาวก็ประมวลความจำได้ ว่าเธอเคยเห็นการ์ตูนเรื่องนี้มาก่อน แต่ไม่เคยได้ดูเลยสักครั้ง แล้ววันนี้ต้องมาแต่งตัวเป็นแบบนี้อีก มันยิ่งรู้สึกไม่เข้าใจกว่าเดิมว่า ส่วนไหนของหน้าตาหรือร่างกาย ที่เหมือนกับเจ้าหญิงฟีโอน่า
ดาวรู้สึกแอบผิดหวังเล็กน้อย ที่ตัวเองไม่ได้แต่งตัวสวยๆเหมือนเจ้าหญิงในวอส์ทดิสนี่ย์ แต่ก็ยอมทำตามไปโดยปริยายไม่อิดออด เพราะอย่างน้อย ก็ถือว่าช่วยทำให้งานไบรอันสำเร็จลุล่วง
เพียงแค่ครึ่งชั่วโมง ทั้งใบหน้าและส่วนผิวที่เหลือก็ถูกทาให้เขียวอื๋อเหมือนกบเคโระ ด้วยโครงใบหน้าอันแป้นกลมกับโหนกแก้มที่นูนเป็นเนิน มีส่วนทำให้การแต่งหน้าง่ายยิ่งขึ้น
พอแต่งองค์ทรงเครื่องครบถ้วน ดาวเหมือนกับเจ้าหญิงฟีโอน่า ที่หลุดมาจากหนังราวกับแฝดคนละฝา ส่วนไบรอันก็แต่งชุดเป็นเชร็ค แต่เป็นการใส่แค่ชุดมาสคอตสวมทับเท่านั้น เขาไม่ต้องแต่งหน้าอะไรให้วุ่นวายเหมือนดาวเลย
ในระหว่างที่เตรียมตัวจะออกไปยืนโชว์ตัวข้างนอก น้าสาวก็โทรมาหาดาวเพื่อเช็กความเรียบร้อย “ ว่าไงดาว สนุกมั้ยจ้ะ ”
“ ค่ะ สนุกม๊ากกก มาถึงก็แต่งหน้าเขียวเป็นพระอินทร์เลย นี่แต่งเสร็จดาวขอขึ้นแสดงโขนเลยนะคะ ”
“ อ้าวแต่งหน้าไปแล้วเหรอ ”
“ ค่ะทำไมคะ ”
“ ก็ตอนน้ากลับมาจากแอร์พอร์ต น้าก็เจอกับเพื่อนไบรอัน คนเนี้ยคือคนที่ดาวแต่งเป็นฟีโอน่าแทนเค้าไง คือเค้าอ่ะ มาถามว่าไบรอันออกไปหรือยัง เค้าจะได้เอาชุดมาสคอตไปให้ ”
“ อ้าว! ซะงั้นเลย ดาวจัดหน้าซะเต็มเลย มีชุดมาสคอตแล้วทำไมไม่บอกกันค่ะเนี้ย ”
“ ก็ตอนแรกไบรอันเค้านึกว่าเพื่อนเค้าจะเอาชุดมาให้ไม่ทัน เค้าก็เลยไปหาชุดคอสตูมมาให้ดาวใส่แทน แต่ตอนนี้ชุดมาสคอตมันซ่อมเสร็จแล้ว ป่านนี้คงจะไปถึงแล้วล่ะมั้ง ”
“ Dao ” เสียงไบรอันดังมาจากด้านหลัง ดาวหันกลับไปก็เห็นชายฝรั่งยืนถือชุดมาสคอตอันใหญ่รออยู่ เขายิ้มหวานแฉ่งปากแทบฉีก แถมทำตาละห้อยออดอ้อนด้วยความสำนึกผิด เมื่อเห็นแบบนี้ หญิงสาวก็โกรธไม่ลง เธอจึงส่งอวัจนภาษาด้วยการพยักหน้าสื่อสารว่าไม่เป็นอะไร
“ มาถึงแล้วล่ะค่ะน้าจุ๋ม งั้นดาวขอตัวก่อนนะคะ ไว้คุยกันนะคะ สวัสดีค่ะ ” หญิงสาวรับชุดไปเปลี่ยนด้วยความยินดี เพราะจริงๆแล้ว เธอก็ไม่มั่นใจพอที่จะโชว์หน้าเขียวเปลือยๆเป็นพระอินทร์ต่อหน้าธารกำนัล ดังนั้นการมีมาสคอตมาสวมทับ ก็ช่วยลดความอายไปได้มากขึ้น
“ Dao ” หนุ่มน้อยฝรั่งเรียกดาวอีกครั้งก่อนที่จะไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
“ หึ? ”
“ Thank you ” หนุ่มน้อยฝรั่งกล่าวคำขอบคุณด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล เขาใช้สองมือของเขาค่อยๆจับมือหญิงสาว แม้มือจะหยาบกร้านเพราะผ่านการทำงานมาหนัก แต่ความกระชับของสัมผัสที่จับอย่างละเมียด มันสามารถส่งความรู้สึกอันละไมผ่านแววตาที่หวานละมุนออกมาได้
หญิงสาวได้แต่หลบสายตาไม่กล้าเผชิญกับแววตาอันอ่อนโยนคู่นั้นของหนุ่มน้อยฝรั่ง เธอจึงผละมือออก และแตะเบาๆที่มือของฝ่ายชาย เพราะกลัวใจตัวเองจะเคลิ้มไปกับอารมณ์และบรรยากาศไปมากกว่านี้ “ อือโอเคนะ โนพรอบเบิ้ม ”
เมื่อคล้อยหลังให้กัน ทั้งไบรอันและดาวก็แอบอมยิ้มโดยที่ต่างฝ่ายต่างไม่รู้ ชายฝรั่งแอบอมยิ้มเพราะเขินอายที่ได้จับมือหญิงสาวอย่างแนบสนิดชิด ส่วนหญิงสาวก็อมยิ้มด้วยความเขินอาย เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่สายตาของไบรอันไม่ลุกลิก แววตาดูวาวเป็นประกายสดใสสะท้อนความจริงใจออกมาอย่างที่ไม่เคยชัดเจนมาก่อน