ดิฉันอายุ16ปี เริ่มจากแรกๆก็ยังนับถือศาสนาหลักของไทยตามพ่อแม่นะคะไม่ได้รู้อะไรมากมายพ่อแม่พาทำอะไรก็ทำ แต่เมื่อได้มาศึกษาเอง ย้ำ!! ศึกษาเองบอกไว้เรยว่าไม่มีใครชวนทั้งสิ้นแล้วก็ไม่เคยมีเพื่อน ญาติหรือใครนับถือคริสต์เรย ฉันศึกษามาสักระยะเวลา3เดือนอ่านประวัติ ฟังเพลง ดูวิดีโอ ดิฉันก็รู้สึกอยากจะสัมผัสกับความรักที่ชาวคริสต์พูดถึงจึงลองอธิฐานกับพระองค์เองโดยพูดแบบธรรมดาไม่มีบทสวดอะไนทั้งนั้นใช้คำว่าพระองค์[พระเยซู]หนู[ตัวฉันเองคะ]โดยบอกว่าขอให้หนูได้รับความรักของพระองค์บ้าง[***บางคนอาจคิดว่า พ่อแม่ไม่รักหรอ "รักคะ รักมากไม่ได้รู้สึกขาดความอบอุ่นในด้านครอบครัวเรย"***] และหลังจากนั้นฉันก็ไปขอแม่ว่าจะไปลองศึกษาดู ตามคาดคะโดนสวดยับ! ต่อมาฉันก็อธิฐานแทบทุกวันขอให้ได้ไปโบสถ์ ขอประมาณ1เดือนกว่าๆได้แม่ก็ยอม แต่มันก็ไม่เป็นอย่างที่หวังเพราะไปแค่2อาทิตย์แรกก็ไม่มีเวลาไปเพราะเรียนม.ปลายงานเยอะมาก แต่วันนึงลองพูดให้แม่กับเพื่อนฟัง กลับโดนหาว่าถูกล้างสมอง โดนว่าเป็นคนนอกรีต โดนคนมองถามแบบแปลกๆแต่ก็ทำเป็นยิ้มสู้แล้วบอกว่าเธอไม่มีวันเข้าใจฉันหรอกตราบใดที่เธอยังไม่ได้รับรู้เองยอมรับว่าแอบร้องไห้เยอะมากแบบว่าเคยว่าให้พระองค์ว่าทำไมถึงทำกับหนูแบบนี้ จะทดสอบหนูไปอีกนานแค่ไหนแต่หนูก็ยังคงมั่นคงในพระองค์มากจนถึงทุกวันนี้ก็เกือบปีได้แล้วมั้ง
***แต่การนับถือของฉัน ดิฉันไม่ได้ไปโบสถ์แต่ยังคงรักในพระเยซู
***ไม่ได้นับถือแบบเป็นทียอมรับของครอบครัวเพราะยอมรับว่ากลัวจริงๆเวลาคนมองแบบเป็นตัวประหลาดแต่จะพยายามยิ้มเข้าไว้^^(เพราะพระองค์โดนมาเยอะกว่าลูก)
***ไม่ได้แบ่งนิกายเพราะลูกรักในทุกสิ่งที่พระองค์องค์ให้มาเพราะพ่อยอมชี้ทางที่ดีที่สุดให้กับลูก
***ไม่ได้อกตัญญูต่อพ่อแม่ที่เลี้ยงมายังคงต้องไปวัดกับแม่เพราะความสบายใจของท่านแต่จิตใจหนูยังคงมั่งคง
***สุดท้ายขอฝากถึงคนที่เป็นแบบดิฉันเชื่อว่ามีอีกพอประมาณ จงมั่งคงไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น จงทำในสิ่งที่เหมาะสมกับตัวท่านเองนะคะ^^
#ขอโทษชาวคริสต์นะคะเพราะหนูไม่กล้าบอกว่าหนูเป็นคริสต์เต็มตัวเพราะยังทำไม่ได้ในหลายๆอย่างแต่ก็ยังมีจิตใจที่เหมือนกันนะคะ^^ พระเจ้าอวยพรค่ะ^^