เราเป็นคนที่ชอบคนค่อนข้างยากมาก ถึงยากที่สุด บางคนที่มาชอบเรา

แค่เราเห็นหน้าเราจะรู้สึกอยากอ้วก คือไม่ชอบเอามากๆ คนที่เรารู้สึกอยากอ้วก

ด้วยแบบนี้ พอต่อมาที่รู้จักกันส่วนมากจะเป็นคนไม่ค่อยมีศีลธรรมอ่ะคะ

กับคนที่ประเภทหนึ่งที่เรารู้จักแล้วเราจะรู้สึกดีด้วยมากๆ ทั้งที่ยังไม่เคยรู้จักกันมาก่อน

อยุ่ใกล้แล้วจะรู้สึกดี พอรู้จักกันไปสักพักจะรู้ว่าคนประเภทนี้จิตใจดี ชอบทำบุญอ่ะคะ

เหมือนเราเลย  เพราะแบบนี้หรือเปล่าเราอยู่ใกล้เลยรู้สึกดี

ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ เรารู้สึกชอบผู้ชายคนหนึ่งค่ะ เริ่มต้นจากการที่เขาแอบมองเราก่อน

ตอนแรกเราไม่ได้รู้สึกอะไรด้วย แต่ต่อมาเหมือนฟ้าดินเป็นใจให้ได้มีเหตุการณ์ต่างๆ

ทำให้เรารู้สึกดีกับเขามาก เรารู้สึกว่า ผู้ชายคนนี้ใช่สำหรับเรามากๆๆ เกิดมาเราไม่เคยรู้สึกใช่

กับใครเท่าคนนี้ เรารู้สึกพิสวาส เสน่หหากับผุ้ชายคนนี้เพียงคนเดียว ซึ่งตั้งแต่เกิดมาเราไม่เคย

มีความรุ้สึกแบบนี้กับใครเลย แต่เราไม่แน่ใจว่าเขาคนนี้จะรู้สึกใช่แบบเดียวกับเราไหม


แต่ปัจจุบันเขาไม่ได้เข้ามาจีบเรา แล้วเราต้องออกจากงานเพราะได้งานใหม่

แต่เวลาก็ผ่านมาสักสาม สี่เดือนได้แล้ว แต่ทำไมเรายังรู้สึกต้องการ ปรารถนาเขาคนนั้นอย่างมากมาย

ทั้งที่ไม่ได้เจอกันมา สาม สี่เดือนแล้วคะ  อาการแบบนี้คืออะไรกันคะ กับคนอื่นไม่เป็นคะ

เขาไมได้หล่ออะไรมากนะคะ คนหล่อกว่านี้ก็เคยมีมาชอบเราแล้วแต่ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลยคะ