เย็นวันหนึ่ง ขณะไปรับแกกลับจากโรงเรียน อยู่ๆ แกก็ถามขึ้นมาว่า "พ่อจ๋า...ทำไมแขนหนูเป็นแบบนี้ค่ะพ่อ"  
พอผมได้ฟังถึงกับตัวชาไปชั่วขณะ   ความรู้สึกเจ็บที่หัวใจ เจ็บลึกสุดบรรยาย  
เรื่องราวเมื่อ 5 ปีก่อนผุดขึ้นมาในหัว ในหัวตอนนั้นมีแต่ว่าทำไมๆ  
     - ทำไมพาภรรยาไปคลอดที่นั้น
     - ทำไมไม่แอะใจให้ผ่าคลอด
     - ทำไมถึงไม่พาภรรยาไปคลอดที่โรงพยาบาลดังๆ
     - ทำไมๆ.....
      ถึงตอนนี้แกเพิ่งจะย่างเข้า 5 ขวบ นึกไม่ถึงเลยว่าแกจะถามคำถามนี้กับผมเร็วขนาดนี้
ปล. น้องเค้าคลอดติดไหล่ เมื่อปลายปี 51

ตอนแกยังเล็กๆ ผมเห็นภรรยาผม อุ้มลูกไปร้องให้ไป แกคงรับไม่ได้ ที่เหตุการณ์ 1 ใน 100 หรือ 1 ใน 1000 เกิดขึ้นกับตัว


แต่ตอนนี้เหตุการณ์เปลี่ยนไป ลูกผมเป็นฝ่ายร้องไห้บ่อยๆ  เพราะโดนภรรยาผม เคี่ยวเข็ญ ให้ช่วยเหลือตัวเอง และฝึกให้เป็นคนเข็มแข็ง

.
.
เจ้าตัวแสบของพ่อ ยิ่งโต พ่อ แม่ และทุกคนในครอบครัวก็ยิ่งห่วงเจ้ามากขึ้นๆ