***หมายเหตุ : เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่เพิ่งเกิดขึ้น เล่าสู้กันฟังเพื่อความบันเทิง ดราม่าแต่พอควรนะครับ
ปกติร้านของผมจะเป็นร้านขายของทั่วๆไปครับ ซึ่งเป็นห้องกระจก และเนื่องจากที่บ้านเลี้ยงน้องปอมซึ่งเป็นสุนัขที่ขี้ร้อน จึงต้องเปิดแอร์ทุกวัน
วันนี้มีลูกค้าท่านหนึ่งมากันสามคน ซึ่งประกอบไปด้วยผู้หญิงพอมีอายุคนนึงแต่งตัวดีสวมรองเท้าfitflop(
ไม่รู้ของแท้หรือเสินเจิ้น) ถ้าตะแคงเท้าเดินน่าจะพอดูออก กับคุณยายท่านนึง และเด็กผู้ชายวัยกำลังซนคนนึง... ทั้งสามคนกำลังเลือกดูสินค้าอยู่หน้าร้าน ซึ่งลูกน้องผมกำลังคอยเทคแคร์อำนวยความสะดวกอยู่
สักพักหนึ่งคุณลูกค้ายังไม่พอใจสินค้าที่อยู่หน้าร้านจึงจะเข้ามาเลือกดูสินค้าภายในร้าน ซึ่งก่อนเข้ามาในร้านยังไงก็ต้อง
"ผลักกระจกเพื่อเปิดประตู" ย้ำว่ายังไงก็ต้อง
"ผลักกระจกเพื่อเปิดประตู" ซึ่งประตูกระจกผมที่หน้าร้านก็ติดป้ายไว้ตัวใหญ่ๆ อยู่ในระดับสายตาว่า
[ กรุณาถอดรองเท้า]
คุณนายนำทัพหน้าผลักประตูเข้ามาพร้อมรองเท้าคู่ใจทันทีและก้าวเข้ามาในร้าน ผมก็เห็นจึงลุกขึ้นไปบอกด้วยความสุภาพ กล้าพูดได้ว่าผมพูดอย่างสุภาพแล้วจริงๆ ว่า
"ขอโทษนะครับ... รบกวนถอดรองเท้าไว้ด้านหน้าด้วยครับ" สิ้นเสียงประโยคที่ผมคิดว่าน่าจะเป็นประโยคขอร้องมากกว่าประโยคคำสั่ง แต่ดูเหมือนจะสร้างความไม่พอใจให้คุณนาย คิ้วที่ติดกัน และรอยย่นที่ผิวหน้าบ่งบอกอาการของเธอได้ดีและการกระทำต่อมาของเธอก็คือ สะบัดผมที่ยาวสลวยสวยเก๋ประดุจโฆษณาซันซิล แล้วผลักประตูอย่างแรงเดินออกจากร้าน สร้างความงุนงงให้ตัวผมหรือแม้กระทั่งคุณยายที่ยืนอยู่หน้าบ้าน
คุณยายซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นแม่ของคุณนายได้ถามเธอว่า "ไม่ซื้อแล้วหรอ"
คุณนายตอบกลับคุณยายเสียงดังว่า "ร้านนี้เค้าไม่ให้เข้า"
ผมก็บอกคุณนายว่า "ไม่ใช่ไม่ให้เข้าครับ... ผมแค่บอกว่าให้ถอดรองเท้าไว้ด้านหน้าด้วย" สิ้นสุดเสียงคำอธิบายผมไม่คิดว่าจะได้ยินคำนี้ ซึ้งถ้ามันเป็นความจริงผมคงดีใจมากเพราะผมกำลังจะรวยแล้ว คุณนายได้พูดว่า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้สงสัยกระเบื้องเป็นทองคำถึงใส่รองเท้าเข้าไปไม่ได้
แล้วหล่อนก็ได้จูงมือคุณยายและลูกเดินจ้ำอ้าวไป
คืออยากจะบอกคุณนายว่าร้านผมไม่ใช่ห้างใหญ่โตนะครับที่จะกลัวว่าถอดรองเท้าแล้วจะหาย หรือคนเยอะมากจนกลัวว่าพอจะกลับแล้วหาตัวเองไม่เจอเหมือนตามวัดต่างๆ คนเรามันควรเคารพกฎและสถานที่ของที่นั้นๆบ้าง ถ้ามันเป็นรองเท้าผ้าใบที่ถอดยาก หรือเป็นรองเท้ารัดส้นผมจะไม่ว่าเลย นี่รองเท้าแตะถอดง่ายๆยังไม่ถอด ป้ายหน้าร้านก็มีบอกตัวอกษรออกจะใหญ่โต จะอ้างว่าสายตาไม่ดีคงไม่ได้ ผมก็ไม่มีตังค์ขนาดจะต้องอัดเสียงประกาศอัตโนมัติว่า
"กรุณาถอดรองเท้าด้วยครับ"
ปล.ระบายส่วนตัว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ผมไม่รู้หรอกว่าตอนคุณนายอยู่บ้่านจะเดินใส่รองเท้าเล่นในบ้าน ใส่รองเท้าเข้าห้องน้ำแล้วเบ่งอึสบายขึ้น ใส่รองเท้าตอนกินข้าวแล้วจะอร่อยขึ้น ใส่รองเท้าตอนอาบน้ำแล้วจะสะอาดขึ้น หรือใส่รองเท้าตอนนอนจะเล่นท่ายากได้ดีขึ้น แต่ผมเชื่อว่าคุณไม่ทำแบบนี้กับบ้านตัวเองแน่นอน
*แก้ไขชื่อรองเท้าให้เพื่อความเข้าใจที่ตรงกัน
สิ่งของนอกกาย... ไม่ได้บอกถึงมารยาททางสังคมของตัวบุคคล
ปกติร้านของผมจะเป็นร้านขายของทั่วๆไปครับ ซึ่งเป็นห้องกระจก และเนื่องจากที่บ้านเลี้ยงน้องปอมซึ่งเป็นสุนัขที่ขี้ร้อน จึงต้องเปิดแอร์ทุกวัน
วันนี้มีลูกค้าท่านหนึ่งมากันสามคน ซึ่งประกอบไปด้วยผู้หญิงพอมีอายุคนนึงแต่งตัวดีสวมรองเท้าfitflop(
ไม่รู้ของแท้หรือเสินเจิ้น) ถ้าตะแคงเท้าเดินน่าจะพอดูออก กับคุณยายท่านนึง และเด็กผู้ชายวัยกำลังซนคนนึง... ทั้งสามคนกำลังเลือกดูสินค้าอยู่หน้าร้าน ซึ่งลูกน้องผมกำลังคอยเทคแคร์อำนวยความสะดวกอยู่สักพักหนึ่งคุณลูกค้ายังไม่พอใจสินค้าที่อยู่หน้าร้านจึงจะเข้ามาเลือกดูสินค้าภายในร้าน ซึ่งก่อนเข้ามาในร้านยังไงก็ต้อง "ผลักกระจกเพื่อเปิดประตู" ย้ำว่ายังไงก็ต้อง "ผลักกระจกเพื่อเปิดประตู" ซึ่งประตูกระจกผมที่หน้าร้านก็ติดป้ายไว้ตัวใหญ่ๆ อยู่ในระดับสายตาว่า [ กรุณาถอดรองเท้า]
คุณนายนำทัพหน้าผลักประตูเข้ามาพร้อมรองเท้าคู่ใจทันทีและก้าวเข้ามาในร้าน ผมก็เห็นจึงลุกขึ้นไปบอกด้วยความสุภาพ กล้าพูดได้ว่าผมพูดอย่างสุภาพแล้วจริงๆ ว่า "ขอโทษนะครับ... รบกวนถอดรองเท้าไว้ด้านหน้าด้วยครับ" สิ้นเสียงประโยคที่ผมคิดว่าน่าจะเป็นประโยคขอร้องมากกว่าประโยคคำสั่ง แต่ดูเหมือนจะสร้างความไม่พอใจให้คุณนาย คิ้วที่ติดกัน และรอยย่นที่ผิวหน้าบ่งบอกอาการของเธอได้ดีและการกระทำต่อมาของเธอก็คือ สะบัดผมที่ยาวสลวยสวยเก๋ประดุจโฆษณาซันซิล แล้วผลักประตูอย่างแรงเดินออกจากร้าน สร้างความงุนงงให้ตัวผมหรือแม้กระทั่งคุณยายที่ยืนอยู่หน้าบ้าน
คุณยายซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นแม่ของคุณนายได้ถามเธอว่า "ไม่ซื้อแล้วหรอ"
คุณนายตอบกลับคุณยายเสียงดังว่า "ร้านนี้เค้าไม่ให้เข้า"
ผมก็บอกคุณนายว่า "ไม่ใช่ไม่ให้เข้าครับ... ผมแค่บอกว่าให้ถอดรองเท้าไว้ด้านหน้าด้วย" สิ้นสุดเสียงคำอธิบายผมไม่คิดว่าจะได้ยินคำนี้ ซึ้งถ้ามันเป็นความจริงผมคงดีใจมากเพราะผมกำลังจะรวยแล้ว คุณนายได้พูดว่า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แล้วหล่อนก็ได้จูงมือคุณยายและลูกเดินจ้ำอ้าวไป
คืออยากจะบอกคุณนายว่าร้านผมไม่ใช่ห้างใหญ่โตนะครับที่จะกลัวว่าถอดรองเท้าแล้วจะหาย หรือคนเยอะมากจนกลัวว่าพอจะกลับแล้วหาตัวเองไม่เจอเหมือนตามวัดต่างๆ คนเรามันควรเคารพกฎและสถานที่ของที่นั้นๆบ้าง ถ้ามันเป็นรองเท้าผ้าใบที่ถอดยาก หรือเป็นรองเท้ารัดส้นผมจะไม่ว่าเลย นี่รองเท้าแตะถอดง่ายๆยังไม่ถอด ป้ายหน้าร้านก็มีบอกตัวอกษรออกจะใหญ่โต จะอ้างว่าสายตาไม่ดีคงไม่ได้ ผมก็ไม่มีตังค์ขนาดจะต้องอัดเสียงประกาศอัตโนมัติว่า "กรุณาถอดรองเท้าด้วยครับ"
ปล.ระบายส่วนตัว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
*แก้ไขชื่อรองเท้าให้เพื่อความเข้าใจที่ตรงกัน