แค่หัวข้อท่านที่ใช้บริการก็คงจะพอนึกออกว่า ผมจะเขียนเรื่องไหน
ผมไม่อยากจะบ่นถึง การบริหารงานของแอร์พอร์ตลิ๊งค์ ... เพราะถ้าเขียนคืนนี้ผมคงไม่ได้นอน มันเยอะจนเกินไป
แล้วมันก็สิ้นหวังในการแก้ไข

... ช่วงเช้า เวลา 7.00 - 8.30 ขาเข้าไปพญาไท ส่วนใหญ่จะแน่น และ 10-15 นาทีมาคันนึง
ทีนี้ปัญหาคือ ..
- คนที่จะขึ้น สถานีคลองตัน และ หัวหมาก แทบจะขึ้นไม่ได้ แม้พื้นที่ด้านในแถวกลางก็อัดเข้าไปกันเต็มแล้ว
  ผมเคยเบียดจนถึงขนาด พื้นที่ร่างกายมากกว่า 50% สัมผัสแนบแน่นกับประตู
  --> อยากขอความร่วมมือช่วยๆกันขยับไปด้านในให้สุดๆ และ เลิกแชทบริเวณหน้าประตูซักพักเถอะครับ
    ผมกลัวไปเบียดแล้วเครื่องคุณหล่น จะมาหาเรื่องผมอีก ... !

- เมื่อใดมีคิว เมื่อนั้นย่อมมีคนลัดคิว ... เรื่องนี้เหมือนจะเป็นเรื่องธรรมดา(แบบทุเรศ) ในสังคมไทยไปแล้ว
  คนเค้าต่อแถวมาตั้งนาน บางทีรอสองคันกว่าจะได้ขึ้น มีพวกมึนมาแทรกตัวเข้าไปซะงั้น
  ผมรู้อยู่แล้วล่ะ ว่าคนเหล่านี้มันไร้ยางอาย ผมเองก็ไม่รู้จะทำอย่างไร นอกจากเบียดชน ...

... ตอนเย็นที่สถานี พญาไท ก็เช่นกัน ตั้งแต่ 18.00 เป็นต้นไป คนก็มหาศาลแล้วครับ
- อยากให้ทุกท่าน ช่วยเว้นที่ให้คนข้างในออกกันก่อนเถอะครับ
  รู้ว่าอยากมีที่นั่ง แต่กรูเข้ามา ไม่สนเลยว่า บางคนเค้ามีสัมภาระเยอะ มาจาก ตปท.
  คนที่กรูเข้าไป ก็เห็นเป็นคนไทยทั้งนั้นนั่นแหละ ... ช่วยเห็นแก่หน้าตาประเทศด้วยเถอะ !!!

- คราวก่อนเห็นผู้ญ ต่างชาติคนนึง เดาว่าเป็นญี่ปุ่น ของเค้าก็เยอะ เค้าพยายามแทรกตัวเข้าไป เพื่อไม่ให้ขวางทางผู้อื่น
  ผมได้ยินเสียงเธอพูดคำว่า sorry about that ไม่รู้กี่สิบครั้ง ... แต่มีชาวไทยยืนปิดทางอยู่แถวๆประตู ... พูดตามตรงผมอายครับ

ที่พิมพ์มาทั้งหมด แค่อยากให้ช่วยเหลือซึ่งกันและกันครับ ...
ผมเองถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรงก็จะคอยสะกิด คนที่มาลัดคิวอยู่เรื่อย ... ไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปมีเรื่องกะคนอื่นเมื่อไร
  
การจะหวังให้การรถไฟ แก้ไขปัญหาต่างๆ คงลำบาก เพราะปัญหาที่มีอยู่ ก็ไม่เคยแก้มาตั้งแต่เปิด
หวังว่าท่านที่มาอ่านกระทู้นี้ จะเป็นส่วนนึงในการช่วยสังคมได้ครับ ... ขอบคุณมาก