สวัสดีึครับ
ผมคิดอยู่ตั้งนานว่าจะตั้งกระทู้นี้ดีำไหม
เคยเห็นมีคนมาตั้งกระทู้เรื่องตั๋วหนังแล้วพบผู้ ญ ที่นั่งข้าง ๆ คนนั้น
ผมเลยคิดว่าถ้าจะไม่มีโอกาสได้เจออีก ผมก็อยากลองทำตามหัวใจมั่ง....เผื่อจะได้เจอเธอคนนั้นอีก
ขอเริ่มเรื่องเลยละกันนะคับ ย้อนไปเมื่อช่วงต้นเดือนวันที่ 2 มิถุนายน ประมาณบ่าย 3 โมง
ผมได้นั่ง BTS ไปสถานีอุดมสุข เพื่อจะไปเมกกะ บางนา ไปซื้อของตกแต่งโต๊ะทำงาน
ระหว่างทางที่นั่งไป(แต่ผมยืน) ก็มี ญ สาวคนนึง ใส่เสื้อสีเขียว กางเกงขาสั้นสีดำ พร้อมสะพายกระเป๋าใบใหญ่ใบนึง
เดินเข้ามายืนพิงเสาอยู่ต่อหน้าผม ผมก็ยืนอยู่ ก็มีมอง ๆ บ้างเพราะรู้สึกสเปคก็ใช่อยู่เหมือนกันนะ
พอเธอหันมามองผมเท่านั้นแหละ
หัวใจผมพองโต....ใจเต้นแรงขึ้นทันที
ตาโต บ๊องแบ๋ว (เขียนถูกป่าวหว่า) น่ารัก >>>>> นี่แหละใช่เลย!! ญ ที่ผมอยากได้เป็นแฟน
พอผ่านไปหลายสถานี ที่นั่งก็ว่างลง เธอก็เดินไปนั่ง...ตรงหน้าผม!!!
พอดีผมก็เล่นไอแพดมินิอยู่ อยากคุย แต่ไม่กล้า มันคงแปลกเกิืนไป ถ้าจู่ ๆ เจอกันบนรถไฟฟ้าแล้วจะเข้าไปคุยกันเลย
ผมเป็นคนขี้ลืม แต่ไม่อยากลืมหน้าเธอ
ผมคิดในใจว่า ถ้าผมไม่ได้เจอเธออีก อย่างก็น้อยอยากถ่ายรูปเก็บไว้....แต่สุดท้ายก็ไม่กล้า ก็เธอเล่นหันมามองซะ
สุดท้ายเราก็จากกันไป เธอได้ลงก่อนจะถึงสถานีิอุดมสุขที่ผมจะลง (อ่อนนุช บางจาก ปุณณวิถี สถานีใดสถานีหนึ่ง)
แล้วเราก็จากกัน.....แต่เหตุการณ์ในครั้งนี้ผมไม่มีวันลืม
เพราะผมได้เจอสาวในฝันของผมแล้ว
หวังว่าเราจะได้พบกันอีกนะครับ
ตามหาสาวน่ารักตาโต @BTS
ผมคิดอยู่ตั้งนานว่าจะตั้งกระทู้นี้ดีำไหม
เคยเห็นมีคนมาตั้งกระทู้เรื่องตั๋วหนังแล้วพบผู้ ญ ที่นั่งข้าง ๆ คนนั้น
ผมเลยคิดว่าถ้าจะไม่มีโอกาสได้เจออีก ผมก็อยากลองทำตามหัวใจมั่ง....เผื่อจะได้เจอเธอคนนั้นอีก
ขอเริ่มเรื่องเลยละกันนะคับ ย้อนไปเมื่อช่วงต้นเดือนวันที่ 2 มิถุนายน ประมาณบ่าย 3 โมง
ผมได้นั่ง BTS ไปสถานีอุดมสุข เพื่อจะไปเมกกะ บางนา ไปซื้อของตกแต่งโต๊ะทำงาน
ระหว่างทางที่นั่งไป(แต่ผมยืน) ก็มี ญ สาวคนนึง ใส่เสื้อสีเขียว กางเกงขาสั้นสีดำ พร้อมสะพายกระเป๋าใบใหญ่ใบนึง
เดินเข้ามายืนพิงเสาอยู่ต่อหน้าผม ผมก็ยืนอยู่ ก็มีมอง ๆ บ้างเพราะรู้สึกสเปคก็ใช่อยู่เหมือนกันนะ
พอเธอหันมามองผมเท่านั้นแหละ
หัวใจผมพองโต....ใจเต้นแรงขึ้นทันที
ตาโต บ๊องแบ๋ว (เขียนถูกป่าวหว่า) น่ารัก >>>>> นี่แหละใช่เลย!! ญ ที่ผมอยากได้เป็นแฟน
พอผ่านไปหลายสถานี ที่นั่งก็ว่างลง เธอก็เดินไปนั่ง...ตรงหน้าผม!!!
พอดีผมก็เล่นไอแพดมินิอยู่ อยากคุย แต่ไม่กล้า มันคงแปลกเกิืนไป ถ้าจู่ ๆ เจอกันบนรถไฟฟ้าแล้วจะเข้าไปคุยกันเลย
ผมเป็นคนขี้ลืม แต่ไม่อยากลืมหน้าเธอ
ผมคิดในใจว่า ถ้าผมไม่ได้เจอเธออีก อย่างก็น้อยอยากถ่ายรูปเก็บไว้....แต่สุดท้ายก็ไม่กล้า ก็เธอเล่นหันมามองซะ
สุดท้ายเราก็จากกันไป เธอได้ลงก่อนจะถึงสถานีิอุดมสุขที่ผมจะลง (อ่อนนุช บางจาก ปุณณวิถี สถานีใดสถานีหนึ่ง)
แล้วเราก็จากกัน.....แต่เหตุการณ์ในครั้งนี้ผมไม่มีวันลืม
เพราะผมได้เจอสาวในฝันของผมแล้ว
หวังว่าเราจะได้พบกันอีกนะครับ