คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
หนูเขียนหนังสือได้น่ารักจังไม่ผิดไม่มีแสลงแม้แต่ตัวเดียว ป้าชอบตรงนี้อ่ะ "ถ้าเลาะเอาเเป้งที่หน้าไปลงกระทะล่ะก็ คงได้ปาท่องโก๋ไม่ต่ำกว่าสามคู่." อ่่านแล้วขำกลิ้งเลย ป้าก็แต่งหน้าแต่ไม่ได้ถึงสามคู่นะ สงสัยได้แค่คู่ครึ่ง 5555 หายเครียดยัง มา มานั่งคุยกัน มาคุยกับป้า (คนละคนกับป้าปลากะโห้คนนั้นนะ )
เรื่องทั้งหมด ไม่ต้องไปหาข้อมูลแล้วค่ะ ไม่ต้องไปขวนขวายหา password ของพ่อหรอก เพราะ พ่อก็รู้แล้วว่าทุกคน รวมทั้งแม่ก็รู้พฤติกรรมพ่อแล้ว แต่เค้าก็ไม่หยุดและช่วงเวลานี้ไม่มีใครหยุดพ่อได้หรอกค่ะ พฤติกรรมของพ่อและบรรดากิ๊กทั้งหลายย่อมเป้นเช่นนั้นค่ะ พอคบกันใหม่ มันกระชุ่มกระชวย หวานแหวว วัยกลับโดยไม่รู้ตัว เรื่องธรรมาของคนชอบลักกิน ขโมยกินค่ะ มันตื่นเต้นดี
ยิ่งถ้าหนูคิดจะไปรุกรานกิ๊กคนไหนก็เหมือนเค้าทางเค้าเลย พ่อกับกิ๊กคนนั้นจะเข้าใจกันมากขี้น รักมีอุปสรรค คุยภาษาเดียวกัน เห็นอกเห็นใจกันและก็ยิ่งมาลงกับแม่มากขี้น เพราะยิ่งถ้าแม่ไม่มีปากเสียง พ่อจะยิ่งข่มแม่มากขี้นเท่านั้น
เรื่องระหว่างพ่อกับแม่ คือเรื่องของสามีภรรยา หนูเองไม่รู้สาเหตุที่แท้จริงสาเหตุลึกๆ หลังประตูห้องพ่อแม่หรอกว่ามันเกิดอะไรขี้น หนูรู้ในฐานะของลูกเท่านั้น
ปัญหาครอบครัวแบบนี้ไมได้เกิดเฉพาะครอบครัวหนุครอบครัวเดียวหรอกค่ะ เพราะคนเราสมัยนี้ศีลธรรม มันเสื่อมลงเรื่อยๆ ทั้งหญิงและชาย ไม่ต้องชโกหกกันแล้ว ว่าโสดหรือไม่ มันไม่ใช่ประเด็นแล้วค่ะ
ป้าอยากให้หนูทำเฉยๆ ไม่ต้องไปสนใจพ่อเลย ไม่ต้องไปต่อว่าต่อขานอะไรทั้งิสิ้น เพราะไม่ใช่ฐานะที่เราจะทำได้ หฯุพยายามอยู่กับแค่ สามคนแม่ลูก ตัดพ่อออกไปจากวงจรชีวิตสามแม่ลูกชั่วคราว ไปไหนทำอะไร เอาแม่แต่ไป พยายามดูแลน้องไปเรียน กลับบ้านไม่ต้องรอพ่อ
ทำให้พ่อรู้ว่า พ่อกำลังทำให้ลูกไม่เห็นความสำคัญในตัวพ่อ รักษาจิดใจแม่ให้ดี ให้แม่อดทนเข้มแข็ง และนิ่งให้มากที่สุด
ผู้ชายนะคะ ถ้าภรรยามึนตึงเฉยชากับเค้า ไม่เจ็บปวดเท่าลูกไม่เห็นความสำคัญนะคะ พ่อทุกคนต้องการเป็นฮีโร่ในใจลูก ถ้าลูกไม่รักนี่เจ็บปวดมากกว่าเมียไม่รัก
อย่าลืมว่าถ้าหนูทำอะไรมากคนที่รับอารมณ์ของพ่อคือแม่ และเดี๋ยวก็จะหาว่า สอนลูกให้มาเล่นงานพ่อ แม่ก็จะเดือดร้อนอีก
เรื่องแบบนี้มันเปราะบางมากนัก การผ่อนหนักผ่อนเบา ถอยหลังสักนิด เดินรุกเข้าไปสักหน่อยมันต้องมีจังหวะค่ะ
เรื่องทั้งหมด ไม่ต้องไปหาข้อมูลแล้วค่ะ ไม่ต้องไปขวนขวายหา password ของพ่อหรอก เพราะ พ่อก็รู้แล้วว่าทุกคน รวมทั้งแม่ก็รู้พฤติกรรมพ่อแล้ว แต่เค้าก็ไม่หยุดและช่วงเวลานี้ไม่มีใครหยุดพ่อได้หรอกค่ะ พฤติกรรมของพ่อและบรรดากิ๊กทั้งหลายย่อมเป้นเช่นนั้นค่ะ พอคบกันใหม่ มันกระชุ่มกระชวย หวานแหวว วัยกลับโดยไม่รู้ตัว เรื่องธรรมาของคนชอบลักกิน ขโมยกินค่ะ มันตื่นเต้นดี
ยิ่งถ้าหนูคิดจะไปรุกรานกิ๊กคนไหนก็เหมือนเค้าทางเค้าเลย พ่อกับกิ๊กคนนั้นจะเข้าใจกันมากขี้น รักมีอุปสรรค คุยภาษาเดียวกัน เห็นอกเห็นใจกันและก็ยิ่งมาลงกับแม่มากขี้น เพราะยิ่งถ้าแม่ไม่มีปากเสียง พ่อจะยิ่งข่มแม่มากขี้นเท่านั้น
เรื่องระหว่างพ่อกับแม่ คือเรื่องของสามีภรรยา หนูเองไม่รู้สาเหตุที่แท้จริงสาเหตุลึกๆ หลังประตูห้องพ่อแม่หรอกว่ามันเกิดอะไรขี้น หนูรู้ในฐานะของลูกเท่านั้น
ปัญหาครอบครัวแบบนี้ไมได้เกิดเฉพาะครอบครัวหนุครอบครัวเดียวหรอกค่ะ เพราะคนเราสมัยนี้ศีลธรรม มันเสื่อมลงเรื่อยๆ ทั้งหญิงและชาย ไม่ต้องชโกหกกันแล้ว ว่าโสดหรือไม่ มันไม่ใช่ประเด็นแล้วค่ะ
ป้าอยากให้หนูทำเฉยๆ ไม่ต้องไปสนใจพ่อเลย ไม่ต้องไปต่อว่าต่อขานอะไรทั้งิสิ้น เพราะไม่ใช่ฐานะที่เราจะทำได้ หฯุพยายามอยู่กับแค่ สามคนแม่ลูก ตัดพ่อออกไปจากวงจรชีวิตสามแม่ลูกชั่วคราว ไปไหนทำอะไร เอาแม่แต่ไป พยายามดูแลน้องไปเรียน กลับบ้านไม่ต้องรอพ่อ
ทำให้พ่อรู้ว่า พ่อกำลังทำให้ลูกไม่เห็นความสำคัญในตัวพ่อ รักษาจิดใจแม่ให้ดี ให้แม่อดทนเข้มแข็ง และนิ่งให้มากที่สุด
ผู้ชายนะคะ ถ้าภรรยามึนตึงเฉยชากับเค้า ไม่เจ็บปวดเท่าลูกไม่เห็นความสำคัญนะคะ พ่อทุกคนต้องการเป็นฮีโร่ในใจลูก ถ้าลูกไม่รักนี่เจ็บปวดมากกว่าเมียไม่รัก
อย่าลืมว่าถ้าหนูทำอะไรมากคนที่รับอารมณ์ของพ่อคือแม่ และเดี๋ยวก็จะหาว่า สอนลูกให้มาเล่นงานพ่อ แม่ก็จะเดือดร้อนอีก
เรื่องแบบนี้มันเปราะบางมากนัก การผ่อนหนักผ่อนเบา ถอยหลังสักนิด เดินรุกเข้าไปสักหน่อยมันต้องมีจังหวะค่ะ
สมาชิกหมายเลข 894761 ถูกใจ, เก๊าชื่อ มู่ทู่ หลงรัก, สมาชิกหมายเลข 910117 ถูกใจ, snow pink ถูกใจ, CoCo ไข่มุก ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 852842 ทึ่ง, Daniala ถูกใจ, BUNNYMEESO ถูกใจ, วังปลา ขำกลิ้ง, แงซาย_จอม ถูกใจรวมถึงอีก 166 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 29
มีเรื่องครอบครัวหนึ่งจะเล่าให้ฟังค่ะ
ครอบครัวนี้สามีภรรยาคบกันมา6ปีกว่า ฐานะบ้านพ่อดีมากแต่แม่จน
พ่อเลิกกับแม่ เอาพวกเด็กๆไปเลี้ยง
พ่อเปลี่ยนหน้าผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า พ่อกับแม่คบกันมา 6ปีกว่าเลิกกัน ลูกสี่ แต่ละคน อายุหัวปีท้ายปีด้วยความที่พ่อบอกว่าถ้าเด็กๆอยู่กับแม่จะลำบากจะเอาไปเลี้ยงเอง ซึ่งแรกๆแม่ก็มาเยี่ยมตลอด แต่พ่อไม่ให้เข้าหากัน คนเป็นแม่จึงทำได้แค่ป้อนไก่ย่างห้าดาวกับข้าวเหนียวให้ลูกทั้งสี่ผ่านลูกกรงประตูหน้าบ้านเพราะพ่อไม่ให้เข้าบ้าน
ชีวิตคนเรามันน้ำเน่ากว่าในละครนัก ลูกคนนั้นเจอแม่อีกครั้งก็ตอน ป.6 เพราะพ่อทำธุรกิจผิดกฏหมายโดนจับพร้อมภรรยาอีกคน ญาติๆฝ่ายพ่อไม่ต้องการเลี้ยงเด็กเหล่านี้เพราะเป็นภาระ โทรตามแม่เด็กให้มารับไปอยู่ด้วย จนปัจจุบันพ่อก็อยู่กับภรรยาใหม่ที่อายุเท่าลูกมีลูกด้วยกันอีกคน
ส่วนเด็กๆเหล่านั้น อยู่กับแม่ที่โสดและไม่คิดจะมีใครอีกเลย และสอนเรื่องนี้มาก เด็กๆพวกนั้นจะเลือกที่ไม่นอกใจคู่ของตนเด็ดขาด หลังจากที่เจออะไรแบบนี้มาตอนจำความได้
ทุกวันนี้เด็กๆเหล่านั้นโตขึ้นเลี้ยงแม่ที่แก่ เพราะผ่าตัดหมอนรองกระดูกทับเส้น เดินไม่เท่ากัน ทำงานไม่ได้แล้ว ในตอนนี้จากที่ไม่มีอะไรเลย เด็กๆเหล่านั้นเลี้ยงแม่คนนี้อย่างดีที่สุด มีบ้าน มีรถ อยู่กินอย่างสบาย และกลับมานึกถึงอดีตตอนที่ไม่มีอะไรเลย ทุกวันนี้ญาติๆฝ่ายพ่ออยากจะติดต่อ อยากจะเข้าหา
มันคือเรื่องจริงของพี่เองค่ะ (ขอแทนตัวเองแบบนี้นะคะ)
พี่ก็ต้องหาเลี้ยงครอบครัว อายุ20ต้นๆคะเพราะเป็นพี่คนโต(พี่ชายคนโตเสียชีวิตตอนอายุ12) คนรองทำงานและตอนนี้มีครอบครัวไปละ
คนเราเวลามันพิสูจน์อะไรได้เยอะ เวลาช่วยได้ทุกเรื่อง ขอให้ใจเย็น มีสติ คนเป็นแม่พี่เข้าใจเลย ว่าใจนี่เข้มแข็งสุดยอด แม่ไม่เคยที่จะคิดถึงตัวเอง แต่มักจะคิดถึงลูกก่อนเสมอ ขอให้ลูกเป็นเด็กดี ช่วยพยุงแม่ เป็นกำลังใจ แค่นี้แม่ต้องสู้ได้แน่นอนค่ะ
ครอบครัวนี้สามีภรรยาคบกันมา6ปีกว่า ฐานะบ้านพ่อดีมากแต่แม่จน
พ่อเลิกกับแม่ เอาพวกเด็กๆไปเลี้ยง
พ่อเปลี่ยนหน้าผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า พ่อกับแม่คบกันมา 6ปีกว่าเลิกกัน ลูกสี่ แต่ละคน อายุหัวปีท้ายปีด้วยความที่พ่อบอกว่าถ้าเด็กๆอยู่กับแม่จะลำบากจะเอาไปเลี้ยงเอง ซึ่งแรกๆแม่ก็มาเยี่ยมตลอด แต่พ่อไม่ให้เข้าหากัน คนเป็นแม่จึงทำได้แค่ป้อนไก่ย่างห้าดาวกับข้าวเหนียวให้ลูกทั้งสี่ผ่านลูกกรงประตูหน้าบ้านเพราะพ่อไม่ให้เข้าบ้าน
ชีวิตคนเรามันน้ำเน่ากว่าในละครนัก ลูกคนนั้นเจอแม่อีกครั้งก็ตอน ป.6 เพราะพ่อทำธุรกิจผิดกฏหมายโดนจับพร้อมภรรยาอีกคน ญาติๆฝ่ายพ่อไม่ต้องการเลี้ยงเด็กเหล่านี้เพราะเป็นภาระ โทรตามแม่เด็กให้มารับไปอยู่ด้วย จนปัจจุบันพ่อก็อยู่กับภรรยาใหม่ที่อายุเท่าลูกมีลูกด้วยกันอีกคน
ส่วนเด็กๆเหล่านั้น อยู่กับแม่ที่โสดและไม่คิดจะมีใครอีกเลย และสอนเรื่องนี้มาก เด็กๆพวกนั้นจะเลือกที่ไม่นอกใจคู่ของตนเด็ดขาด หลังจากที่เจออะไรแบบนี้มาตอนจำความได้
ทุกวันนี้เด็กๆเหล่านั้นโตขึ้นเลี้ยงแม่ที่แก่ เพราะผ่าตัดหมอนรองกระดูกทับเส้น เดินไม่เท่ากัน ทำงานไม่ได้แล้ว ในตอนนี้จากที่ไม่มีอะไรเลย เด็กๆเหล่านั้นเลี้ยงแม่คนนี้อย่างดีที่สุด มีบ้าน มีรถ อยู่กินอย่างสบาย และกลับมานึกถึงอดีตตอนที่ไม่มีอะไรเลย ทุกวันนี้ญาติๆฝ่ายพ่ออยากจะติดต่อ อยากจะเข้าหา
มันคือเรื่องจริงของพี่เองค่ะ (ขอแทนตัวเองแบบนี้นะคะ)
พี่ก็ต้องหาเลี้ยงครอบครัว อายุ20ต้นๆคะเพราะเป็นพี่คนโต(พี่ชายคนโตเสียชีวิตตอนอายุ12) คนรองทำงานและตอนนี้มีครอบครัวไปละ
คนเราเวลามันพิสูจน์อะไรได้เยอะ เวลาช่วยได้ทุกเรื่อง ขอให้ใจเย็น มีสติ คนเป็นแม่พี่เข้าใจเลย ว่าใจนี่เข้มแข็งสุดยอด แม่ไม่เคยที่จะคิดถึงตัวเอง แต่มักจะคิดถึงลูกก่อนเสมอ ขอให้ลูกเป็นเด็กดี ช่วยพยุงแม่ เป็นกำลังใจ แค่นี้แม่ต้องสู้ได้แน่นอนค่ะ
Rodmayzy ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 1332672 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 894761 ถูกใจ, เก๊าชื่อ มู่ทู่ หลงรัก, snow pink ซึ้ง, CoCo ไข่มุก ซึ้ง, แก้วกังไส ซึ้ง, Daniala ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 775487 ซึ้ง, BUNNYMEESO ถูกใจรวมถึงอีก 112 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 14
เอาลิ้งค์กระทู้นี้ไปแปะที่หน้าเฟซของพ่อค่ะ
sineseta ถูกใจ, แม่น้องต้นน้ำ ถูกใจ, เอวหนา ร่างนุ้ย ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 852842 ถูกใจ, แงซาย_จอม ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 902436 ถูกใจ, Smile Blink ถูกใจ, ท่านผู้นำกองทัพแมวอ้วน ถูกใจ, ยัยยียวน ถูกใจ, เต่าทองร้อง..ยี้ฮ่า!! ถูกใจรวมถึงอีก 6 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 15
ขอบคุณสำหรับคำตอบของผู้ใหญ่ทุกคนค่ะ หนูยินดีที่จะทำตาม.. คิดถูกจริงๆ ที่มาโพสขอคำปรึกษาจากผู้ใหญ่ในพันทิป ^^
เพราะเมื่อเวลาที่ผ่านมา หนูไม่สามารถที่จะคิด หรือ เเม้เเต่มั่นใจในการตัดสินใจของตัวเอง ตอนนี้ครอบครัวกำลังมีปัญหา เเละรังเเต่จะเเย่ลงเรื่อยๆ เเต่หนูจะทำตามที่ทุกคนบอกค่ะ หนูจะปล่อยเค้าไป เเล้วทำตัวเองให้ดีที่สุด.. เเต่หนูไม่เเน่ใจ ว่าจะสามารถควบคุมตัวเอง หรือรับทนกับสถาณะการณ์ใดๆได้เเค่ไหน... ถ้าเป็นไปได้ อยากจะเปิดกระทู้นี้ต่อไป เเล้วเขียนเรื่องราวความเป็นไปจะได้ไหมคะ.. เพราะมันอาจจะยังไม่จบเเค่นี้..
ส่วนตัวพ่อเอง เพิ่งกลับมาจากภูเก็ต.. (หนีเเม่ไปพักผ่อน) โดนหลานจิ้มตาจนเนื้อตาขาวห้อย.. ดีที่หมอยังพอเย็บได้ กรรมมันตามสนองเร็วจริงๆนะคะ... (เเละเเม่ก็เป็นคนพาไปโรงพยาบาล คอยดูเเลตามเคย)
ตอนนี้พ่อหยุดคุยกับกิ๊กเบอร์หนึ่งเเล้วค่ะ... เพราะฝั่งนั้น ยังคงตามส่งข้อความ ตามจิกไม่หยุด(เเอบเอามาอ่าน) ถึงขนาดที่ว่า โทรศัพท์ เเละส่งข้อความว่อนไปให้เพื่อนพ่อหลายๆคน.. เมื่อไหร่เขาจะคิดได้กันสักทีนะ
ส่วนเรื่องภาษา อาจเป็นเพราะว่าในอนาคต หนูอยากเป็นนักเขียนวรรณกรรมค่ะ ตอนนี้กำลังศึกษาภาษาอังกฤษ ญี่ปุ่น เเละจีนด้วยตัวเอง(เนื่องจาก คุณเเม่ไม่มีเงินส่งเรียนเเล้ว) ปัจจุบัน หนูเรียนอยู่โรงเรียนเอกชนชั้นดีในโรงเรียนเเห่งหนึ่งในภาคอีสานค่ะ ค่าเทอมเลยค่อนข้างหนักสำหรับเเม่ ขนาดที่ว่า หนูไม่เที่ยว ไม่ฟุ่มเฟือย.. ไม่ร้องขออะไรทั้งนั้น เเต่เงินก็ยังคงไม่พอใช้..
หนูจะช่วยเเม่ยังไงดีคะ..
(พ่อมีกิ๊กอีกคนเป็นที่เคยเป็นเพื่อนกันมาก่อน เเบบเท่าที่นับได้เป็นตัวตนเเละมีความอยากเป็นเจ้าของเพียงผู้เดียว มีราวๆ 3 ราย เป็นอย่างต่ำ)
กิ๊กพ่ออีกคน ส่งร่มสีดำจากญี่ปุ่นมาให้เเม่ค่ะ '__' .......(จากร้านกิ๊ฟชอฟที่ญี่ปุ่น ไม่ใช่ร่มกันยูวีด้วย ทั้งๆที่รู้ว่าเเม่ชอบสีชมพู ฟ้า เเละพาสเทล) เเล้วก็เคยมาบ้านครั้งหนึ่ง..มานั่งคุย จับไม้จับมือกันให้เเม่หนูเห็น ไม่มีมารยาท ความละอาย เเละ ความเกรงใจ
เพราะเมื่อเวลาที่ผ่านมา หนูไม่สามารถที่จะคิด หรือ เเม้เเต่มั่นใจในการตัดสินใจของตัวเอง ตอนนี้ครอบครัวกำลังมีปัญหา เเละรังเเต่จะเเย่ลงเรื่อยๆ เเต่หนูจะทำตามที่ทุกคนบอกค่ะ หนูจะปล่อยเค้าไป เเล้วทำตัวเองให้ดีที่สุด.. เเต่หนูไม่เเน่ใจ ว่าจะสามารถควบคุมตัวเอง หรือรับทนกับสถาณะการณ์ใดๆได้เเค่ไหน... ถ้าเป็นไปได้ อยากจะเปิดกระทู้นี้ต่อไป เเล้วเขียนเรื่องราวความเป็นไปจะได้ไหมคะ.. เพราะมันอาจจะยังไม่จบเเค่นี้..
ส่วนตัวพ่อเอง เพิ่งกลับมาจากภูเก็ต.. (หนีเเม่ไปพักผ่อน) โดนหลานจิ้มตาจนเนื้อตาขาวห้อย.. ดีที่หมอยังพอเย็บได้ กรรมมันตามสนองเร็วจริงๆนะคะ... (เเละเเม่ก็เป็นคนพาไปโรงพยาบาล คอยดูเเลตามเคย)
ตอนนี้พ่อหยุดคุยกับกิ๊กเบอร์หนึ่งเเล้วค่ะ... เพราะฝั่งนั้น ยังคงตามส่งข้อความ ตามจิกไม่หยุด(เเอบเอามาอ่าน) ถึงขนาดที่ว่า โทรศัพท์ เเละส่งข้อความว่อนไปให้เพื่อนพ่อหลายๆคน.. เมื่อไหร่เขาจะคิดได้กันสักทีนะ
ส่วนเรื่องภาษา อาจเป็นเพราะว่าในอนาคต หนูอยากเป็นนักเขียนวรรณกรรมค่ะ ตอนนี้กำลังศึกษาภาษาอังกฤษ ญี่ปุ่น เเละจีนด้วยตัวเอง(เนื่องจาก คุณเเม่ไม่มีเงินส่งเรียนเเล้ว) ปัจจุบัน หนูเรียนอยู่โรงเรียนเอกชนชั้นดีในโรงเรียนเเห่งหนึ่งในภาคอีสานค่ะ ค่าเทอมเลยค่อนข้างหนักสำหรับเเม่ ขนาดที่ว่า หนูไม่เที่ยว ไม่ฟุ่มเฟือย.. ไม่ร้องขออะไรทั้งนั้น เเต่เงินก็ยังคงไม่พอใช้..
หนูจะช่วยเเม่ยังไงดีคะ..
(พ่อมีกิ๊กอีกคนเป็นที่เคยเป็นเพื่อนกันมาก่อน เเบบเท่าที่นับได้เป็นตัวตนเเละมีความอยากเป็นเจ้าของเพียงผู้เดียว มีราวๆ 3 ราย เป็นอย่างต่ำ)
กิ๊กพ่ออีกคน ส่งร่มสีดำจากญี่ปุ่นมาให้เเม่ค่ะ '__' .......(จากร้านกิ๊ฟชอฟที่ญี่ปุ่น ไม่ใช่ร่มกันยูวีด้วย ทั้งๆที่รู้ว่าเเม่ชอบสีชมพู ฟ้า เเละพาสเทล) เเล้วก็เคยมาบ้านครั้งหนึ่ง..มานั่งคุย จับไม้จับมือกันให้เเม่หนูเห็น ไม่มีมารยาท ความละอาย เเละ ความเกรงใจ
sineseta ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 857534 ถูกใจ, ~LaDy ElleLy~ ถูกใจ, ป้าแมงฯ ถูกใจ, ตายรังที่ไข่เจียว ถูกใจ, กระดุมเม็ดที่สอง ซึ้ง, ปลาหมึกรสเลม่อน ซึ้ง, นะเกิ๊บ ถูกใจ, ขวัญใจนายหัว ซึ้ง
ความคิดเห็นที่ 53
เข้ามาเป็นกำลังใจให้ค่ะ พี่ก็เพิ่งเจอเรื่องนี้มาอาทิตย์ที่แล้ว แต่โชคดีพี่อยู่ต่างประเทศ เลยไม่ต้องเครียดมาก เรื่องของพี่คือพ่อไปมีความสัมพันธ์และมีการให้เงินกับผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งมาแต่งงานกับคนในหมู่บ้าน เขาเป็นคนที่ครอบครัวและญาติพี่น้องพี่ให้การช่วยเหลือมาโดยตลอด ทั้งเรื่องเงิน เรื่องดูแลลูกเต้าให้เวลาเขาไปทำงาน ทั้งยังเคยสนิทกับแม่พี่มากขนาดไปไหนก็ไปด้วยกัน (ขนาดพี่กลับไปเยี่ยมบ้าน จะพาครอบครัว ญาติพี่น้องไปเที่ยว ไปกินข้าว แม่ยังให้เขาไปด้วย ทั้งๆ ที่ไม่ใชญาติ) เมื่อพ่อมีสัมพันธ์เกินเลยกับผู้หญิงคนนี้ ไม่ถึงปีมานี้เอง นางก็หาได้มีความละอายใจ เที่ยวป่าวประกาศให้คนในหมู่บ้านรู้ และยังตามระรานแม่พี่ ป้า น้า อาพี่ (บ้านเขากับบ้านป้า น้าอา อยู่ใกล้กัน) จนลูกพี่ลูกน้องคนนึง(ผู้ชาย) ทนไม่ไหว จะออกมาต่อยเอา แต่พ่อก็ไม่หยุด จนเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว พ่อกับแม่ทะเลาะกันหนัก คงเพราะถึงจุดอิ่มตัวแล้ว พ่อหนีออกบ้านไปหาพี่ชาติพี่อีกจังหวัดหนึ่ง แม่ตามไปเคลียร์ แต่ไม่พบเพราะพี่ชายเอาพ่อไปซ่อน อยากให้ใจเย็นทั้งสองฝ่ายก่อนแล้วค่อยคุยกัน แม่ก็เลยยิ่งเครียด กลับบ้านไป
พี่แก้ปัญหานี้โดยฝากข้อความให้พี่สะใภ้เอาไปให้พ่ออ่าน บอกพ่อประมาณว่าถ้ารักผู้หญิงคนนั้นจริง และคิดว่าเขาจะดูแลพ่อได้ในอนาคต พี่ก็ยอมให้พ่อไปอยู่กับเขา แต่พี่จะไม่กลับไปเยี่ยมบ้านอีก เพราะถึงพ่อไม่ละอายในการกระทำของตัวเอง แต่พี่อายชาวบ้านเขา (จริงๆ ก็ไม่ได้อาย แต่ดราม่าไปยังงั้นแหล่ะค่ะ) และขอให้ถือว่าต่อจากนี้ไปพี่ไม่ใช่ลูกพ่อ ขอให้พ่อตั้งใจส่งเสียเลี้ยงดูลูกหลานของผู้หญิงคนนั้นแทน (ผู้หญิงคนนั้นมีลูกสาวสองคน ลูกสาวคนโตมีลูกคนแรกตอนอายุ 13-14 พ่อสามีคนแรกติดคุก ไปได้กับพระ มีลูกอีกคน ส่วนคนเล็ก ตอนนี้อยู่ประถม ส่วนพี่กับพี่ชาย โตๆ กันแล้ว มีรายได้ มีครอบครัวกันหมดแล้ว)
แล้วพี่ก็พูดถึงเรื่องเงิน บอกพ่อว่าจะไม่ส่งเงินให้อีก(เงินส่วนของพ่อกับของแม่ พี่ให้แยกกัน) เพราะเสียใจมากที่ส่งเงินไปให้พ่อใช้ แต่พ่อกลับเอาไปให้ผู้หญิงคนนั้น แถมผู้หญิงคนนั้น ยังไปยืมเงินคนอื่นๆ ในหมู่บ้าน ให้พ่อตามใช้หนี้ให้อีก พี่เลยบอกเขาว่าพี่ขอเก็บเงินไว้เป็นค่าใช้จ่ายหลานที่กำลังจะคลอดออกมาดีกว่า เพราะพี่อยู่เมืองนอกก็ใช่ว่าจะสบาย งานก็ยังไม่ได้ทำ เพราะท้อง การได้รู้ว่าพ่อเอาเงินที่พี่เจียดให้แกใช้ทุกเดือนไปให้ผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่แม่ มันทำให้หัวใจพี่แตกสลาย (ดราม่ามาก)
จากนั้นพี่ก็ไม่คุยกับพ่ออีก บอกพ่อว่าต่อจากนี้คงไม่มีอะไรคุยกันแล้ว เพราะเราต่างคนก็ต่างโตกันแล้ว (พ่อแม่พี่ทะเลาะกันมาตั้งแต่พี่จำความได้ เกือบ 30 ปี แล้ว แต่พ่อเพิ่งมีเรื่องผู้หญิงเมื่อไม่นานมานี้เอง) ขอให้พ่อดูแลตัวเองให้ดี และอยู่กับผู้หญิงคนนั้นอย่างมีความสุข (จริงๆ พี่รู้ว่าเขาอยู่อย่างมีความสุขไม่ได้หรอก เพราะแม่พี่ไม่ให้เขาเข้าบ้านอีก เขาหนีไปหาพี่ชายพี่ ขอร้องให้พี่ชายพี่อนุญาตให้พาผู้หญิงคนนั้นมาอยู่ด้วย ทั้งๆ ที่ผู้หญิงคนนั้นก็ยังอยู่กับสามีเขา แต่พี่ชายกับพีี่สะใภ้พี่รับไม่ได้ บอกพ่อว่าถ้าผู้หญิงคนนั้นเข้ามาในเขตจังหวัดที่พวกเขาอยู่ จะไม่มีใครรับรองความปลอดภัยให้)
ตอนนี้ผ่านมาอาทิตย์นึงแล้วค่ะ พ่อพี่เพิ่งกลับบ้านมาพร้อมกับพี่ชายพี่สะใภ้ แม่ให้อภัย แต่ไม่รู้แกจะกลับตัวได้ไหม แต่แกค่อนข้างจะเกรงใจและรักพี่มาก คิดว่าพี่ตัดหางแกปล่อยแบบนั้น แกคงเสียใจและรู้สึกละอายมาก แต่ก็ต้องรอดูต่อไปค่ะ
ที่พี่ทำแบบนี้ได้เพราะพี่โตแล้ว ไม่ต้องพึ่งพาพ่อแม่แล้ว และการที่พี่ให้เงินค่าใช้จ่ายกับเขา ทำให้เขาเกรงใจและกลัวลำบากด้วย สำหรับน้อง พี่อยากให้น้องอดทน ตั้งใจเรียน และเฉยชากับเขา ทำเหมือนเขาไม่มีตัวตน ถ้าน้องพึ่งตัวเองได้ ก็ควรจะพึ่งตัวเองให้มาก มองเขาเป็นธาตุอากาศไปเลย แบบนี้เขาจะเจ็บปวดมากกว่าแม่ทำค่ะ สักวันอาจจะคิดได้ (ถ้าไม่เลวเกินไปนะคะ) สู้ๆ ค่ะ
พี่แก้ปัญหานี้โดยฝากข้อความให้พี่สะใภ้เอาไปให้พ่ออ่าน บอกพ่อประมาณว่าถ้ารักผู้หญิงคนนั้นจริง และคิดว่าเขาจะดูแลพ่อได้ในอนาคต พี่ก็ยอมให้พ่อไปอยู่กับเขา แต่พี่จะไม่กลับไปเยี่ยมบ้านอีก เพราะถึงพ่อไม่ละอายในการกระทำของตัวเอง แต่พี่อายชาวบ้านเขา (จริงๆ ก็ไม่ได้อาย แต่ดราม่าไปยังงั้นแหล่ะค่ะ) และขอให้ถือว่าต่อจากนี้ไปพี่ไม่ใช่ลูกพ่อ ขอให้พ่อตั้งใจส่งเสียเลี้ยงดูลูกหลานของผู้หญิงคนนั้นแทน (ผู้หญิงคนนั้นมีลูกสาวสองคน ลูกสาวคนโตมีลูกคนแรกตอนอายุ 13-14 พ่อสามีคนแรกติดคุก ไปได้กับพระ มีลูกอีกคน ส่วนคนเล็ก ตอนนี้อยู่ประถม ส่วนพี่กับพี่ชาย โตๆ กันแล้ว มีรายได้ มีครอบครัวกันหมดแล้ว)
แล้วพี่ก็พูดถึงเรื่องเงิน บอกพ่อว่าจะไม่ส่งเงินให้อีก(เงินส่วนของพ่อกับของแม่ พี่ให้แยกกัน) เพราะเสียใจมากที่ส่งเงินไปให้พ่อใช้ แต่พ่อกลับเอาไปให้ผู้หญิงคนนั้น แถมผู้หญิงคนนั้น ยังไปยืมเงินคนอื่นๆ ในหมู่บ้าน ให้พ่อตามใช้หนี้ให้อีก พี่เลยบอกเขาว่าพี่ขอเก็บเงินไว้เป็นค่าใช้จ่ายหลานที่กำลังจะคลอดออกมาดีกว่า เพราะพี่อยู่เมืองนอกก็ใช่ว่าจะสบาย งานก็ยังไม่ได้ทำ เพราะท้อง การได้รู้ว่าพ่อเอาเงินที่พี่เจียดให้แกใช้ทุกเดือนไปให้ผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่แม่ มันทำให้หัวใจพี่แตกสลาย (ดราม่ามาก)
จากนั้นพี่ก็ไม่คุยกับพ่ออีก บอกพ่อว่าต่อจากนี้คงไม่มีอะไรคุยกันแล้ว เพราะเราต่างคนก็ต่างโตกันแล้ว (พ่อแม่พี่ทะเลาะกันมาตั้งแต่พี่จำความได้ เกือบ 30 ปี แล้ว แต่พ่อเพิ่งมีเรื่องผู้หญิงเมื่อไม่นานมานี้เอง) ขอให้พ่อดูแลตัวเองให้ดี และอยู่กับผู้หญิงคนนั้นอย่างมีความสุข (จริงๆ พี่รู้ว่าเขาอยู่อย่างมีความสุขไม่ได้หรอก เพราะแม่พี่ไม่ให้เขาเข้าบ้านอีก เขาหนีไปหาพี่ชายพี่ ขอร้องให้พี่ชายพี่อนุญาตให้พาผู้หญิงคนนั้นมาอยู่ด้วย ทั้งๆ ที่ผู้หญิงคนนั้นก็ยังอยู่กับสามีเขา แต่พี่ชายกับพีี่สะใภ้พี่รับไม่ได้ บอกพ่อว่าถ้าผู้หญิงคนนั้นเข้ามาในเขตจังหวัดที่พวกเขาอยู่ จะไม่มีใครรับรองความปลอดภัยให้)
ตอนนี้ผ่านมาอาทิตย์นึงแล้วค่ะ พ่อพี่เพิ่งกลับบ้านมาพร้อมกับพี่ชายพี่สะใภ้ แม่ให้อภัย แต่ไม่รู้แกจะกลับตัวได้ไหม แต่แกค่อนข้างจะเกรงใจและรักพี่มาก คิดว่าพี่ตัดหางแกปล่อยแบบนั้น แกคงเสียใจและรู้สึกละอายมาก แต่ก็ต้องรอดูต่อไปค่ะ
ที่พี่ทำแบบนี้ได้เพราะพี่โตแล้ว ไม่ต้องพึ่งพาพ่อแม่แล้ว และการที่พี่ให้เงินค่าใช้จ่ายกับเขา ทำให้เขาเกรงใจและกลัวลำบากด้วย สำหรับน้อง พี่อยากให้น้องอดทน ตั้งใจเรียน และเฉยชากับเขา ทำเหมือนเขาไม่มีตัวตน ถ้าน้องพึ่งตัวเองได้ ก็ควรจะพึ่งตัวเองให้มาก มองเขาเป็นธาตุอากาศไปเลย แบบนี้เขาจะเจ็บปวดมากกว่าแม่ทำค่ะ สักวันอาจจะคิดได้ (ถ้าไม่เลวเกินไปนะคะ) สู้ๆ ค่ะ
หัวกล๊มกลม ถูกใจ, Smile Blink ถูกใจ, Jobbyloves ทึ่ง, Lemon Carrots ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 857534 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 732077 ถูกใจ, น้องงัว ถูกใจ, ปลาหมึกโป๊งโป๊งชึ่ง ถูกใจ, PlaPinky ถูกใจ, ล่องหนจริงๆนะ ทึ่งรวมถึงอีก 5 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 49
ในฐานะที่พี่เป็นผู้ชาย .. พี่อยากจะบอกว่าเข้าไปคุยกับพ่อน้องตรงๆเลยครับ
ว่าพ่ออยากจะไปก็ได้นะคะ แต่ว่าหนูขออย่างเดียว ขอให้หนูกับน้องได้มีทุนการศึกษาต่อ ขอให้แม่ที่ป่วยอยู่ได้อยู่อย่างดีตามอัตภาพ .. (ลองคำนวณดูอยากได้กี่บาทต่อเดือนก็ว่าไปคะ)
บอกพ่อไปเลยว่าหนูเข้าใจว่าที่พ่อทำอย่างนี้เพราะว่าอะไร? แม่ก็เข้าใจและก็รู้สึกผิดเช่นเดียวกัน (บอกล่วงหน้าไว้เลยจะได้ไม่ต้องมาโทษกันอีก)
หนูก็อยากให้พ่อมีความสุขแบบไม่ต้องหลบซ่อน ไม่ต้องแอบๆ ไม่ต้องหลบแม่ ไม่ต้องหลบหนู
ยังไงพ่อก็ยังเป็นพ่อของหนู โตขึ้นไปหนูก็ต้องเลี้ยงดูพ่อแน่ แต่ตอนนี้หนูอยากจะให้พ่อส่งเสียหนูกับน้องให้เรียนให้จบก่อน ปีหน้าหนูก็จะเอ็นฯ แล้ว หนูอยากเอ็นฯ ติดให้พ่อกับแม่ภูมิใจคะ
ถ้าพ่อสามารถแบ่งเวลาให้ครอบครัวกับเพื่อนใหม่พ่อได้ หนูก็ไม่มีปัญหาอะไรคะ?
(ก็ตะล่อมกันไปแบบนี้ เป้าหมายคือ "เงินส่วนแบ่งทุกเดือน" ให้หนูกับน้องและคุณแม่อยู่โดยไม่ลำบากครับ)
หลังจากเข้ัามหาลัยได้ ก็ตั้งใจเรียน และ ขอทุนการศึกษา (บอกเรื่องพ่อมีเมียน้อยไปเลยกับอาจารย์)
เรียนจบมาก็เลี้ยงดูส่งเสียแม่กับน้องเองเลยครับ
ตั้งเป้าหมายใช้ชีวิตให้แม่กับน้องเลยครับ .. (ส่วนพ่อช่างหัวแม่ท่านไปก่อนครับ)
ว่าพ่ออยากจะไปก็ได้นะคะ แต่ว่าหนูขออย่างเดียว ขอให้หนูกับน้องได้มีทุนการศึกษาต่อ ขอให้แม่ที่ป่วยอยู่ได้อยู่อย่างดีตามอัตภาพ .. (ลองคำนวณดูอยากได้กี่บาทต่อเดือนก็ว่าไปคะ)
บอกพ่อไปเลยว่าหนูเข้าใจว่าที่พ่อทำอย่างนี้เพราะว่าอะไร? แม่ก็เข้าใจและก็รู้สึกผิดเช่นเดียวกัน (บอกล่วงหน้าไว้เลยจะได้ไม่ต้องมาโทษกันอีก)
หนูก็อยากให้พ่อมีความสุขแบบไม่ต้องหลบซ่อน ไม่ต้องแอบๆ ไม่ต้องหลบแม่ ไม่ต้องหลบหนู
ยังไงพ่อก็ยังเป็นพ่อของหนู โตขึ้นไปหนูก็ต้องเลี้ยงดูพ่อแน่ แต่ตอนนี้หนูอยากจะให้พ่อส่งเสียหนูกับน้องให้เรียนให้จบก่อน ปีหน้าหนูก็จะเอ็นฯ แล้ว หนูอยากเอ็นฯ ติดให้พ่อกับแม่ภูมิใจคะ
ถ้าพ่อสามารถแบ่งเวลาให้ครอบครัวกับเพื่อนใหม่พ่อได้ หนูก็ไม่มีปัญหาอะไรคะ?
(ก็ตะล่อมกันไปแบบนี้ เป้าหมายคือ "เงินส่วนแบ่งทุกเดือน" ให้หนูกับน้องและคุณแม่อยู่โดยไม่ลำบากครับ)
หลังจากเข้ัามหาลัยได้ ก็ตั้งใจเรียน และ ขอทุนการศึกษา (บอกเรื่องพ่อมีเมียน้อยไปเลยกับอาจารย์)
เรียนจบมาก็เลี้ยงดูส่งเสียแม่กับน้องเองเลยครับ
ตั้งเป้าหมายใช้ชีวิตให้แม่กับน้องเลยครับ .. (ส่วนพ่อช่างหัวแม่ท่านไปก่อนครับ)
แสดงความคิดเห็น
จากใจคนเป็นลูก..พ่อคุยกับกิ๊กผ่านเฟซเเล้วนอกรอบ ไม่อยากให้เป็นเเบบนี้...
ยิ่งอายุมากเเม่เรายิ่งไม่ค่อยเเข็งเเรงค่ะ บ่อยครั้งที่เเม่มีปากเสียงกันกับพ่อ โดยที่หนูไม่รู้ว่าเรื่องอะไร (เเต่ตอนนี้เดาออกเเล้วค่ะ..)เเรกๆก็ทะเลาะกันทุกวันเป็นปกติ เเต่ต่อมา พ่อเริ่มติดมือถือ ติดโน้ตบุ๊ค ไม่ค่อยช่วยเเม่ทำงาน ตื่นก็สาย ชอบทิ้งหนังสือพิมพ์ในบ้านเเล้วไม่เก็บ.. ไม่สนใจหนู ไม่สนใจน้อง เวลามารับเราที่โรงเรียนก็มารับช้ามาก ปกติโรงเรียนเลกบ่ายสามกว่าๆ เขาจะมารับห้าโมงกว่า พอเราขอร้องให้มารับเร็ว เขาก็จะมาเร็วเพียงครั้งเดียว (หนึ่งคำขอ ต่อหนึ่งครั้ง) เเล้วหลังจากนั้น จะมารับสายตลอด
ครั้งนึง หนูให้พี่ที่รู้จักกันมารับตลอดอาทิตย์.. พ่อเขาก็ไม่ได้ว่าอะไร ไม่สนใจ เขาออกไปข้างนอกตั้งเเต่เช้า เเล้วกลับบ้านห้าทุ่มเกือบทุกวัน พออาทิตย์ต่อมา เขาไปรับหนูกับน้องที่โรงเรียนเเล้วไม่เจอ ก็โทรศัพท์มาต่อว่า ว่าทำไมให้คนอื่นไปรับเเล้วไม่บอก?
เอ่อ.... ถ้าเกิดว่าหนูไม่ให้พี่มารับ ช่วงนั้น เเกก็คงไม่รู้เลย ว่าหนูไม่ได้กลับบ้าน ไม่ได้สนใจ...
เเม่ก็ทำงานไป เขามีสังคมที่มีความสุขดีค่ะ เลยไม่อยากเล่าให้เขาฟัง.. เเต่หนูเบื่อพ่อค่ะ หนูเคยเเกล้งขอยืมมือถือพ่อ เเล้วเปิดดูในไลน์ กับเฟซ มีเเต่ข้อความน่าสะอิดสะเอียนที่เขาคุยกับกิ๊ก คำพูดเพราะๆ(เลี่ยนๆ)ในเเบบที่เขาไม่เคยคุยกับเเม่ ที่ร้ายกว่านั้น ฝ่ายหญิง คือครูสอนศิลปะวิชาชีพเสริมสวย มีลูกสาวเรียนอยู่เอเเบค เเถมเเต่งหน้าโบ๊ะอย่างกับว่า ถ้าเลาะเอาเเป้งที่หน้าไปลงกระทะล่ะก็ คงได้ปาท่องโก๋ไม่ต่ำกว่าสามคู่... เเถมเขายังรู้อีกด้วย ว่าพ่อหนูเเต่งงานเเล้ว เพื่อนๆของพ่อที่อยู่ในเฟซก็รู้จักเเม่ พวกเขาช่วยกันเชียร์ ช่วยกันปิดบัง.. ทั้งๆที่เเม่หนูไม่เคยบกพร่องหน้าที่ของภรรยา เพราะเเม่ทำกับข้าวเก่ง งานบ้านงานเรือนดีทุกอย่าง สวย หุ่นดี เป็นกุลสตรี... เพียงเเค่ร่างกายไม่เเข็งเเรงพอที่จะรองรับความต้องการของพ่อก็เท่านั้น
หลังๆพ่อก็พูดจาไม่ดีกับเเม่ นิดหน่อยก็หาเรื่องทะเลาะ เเม่ทำได้เเค่ร้องไห้เงียบๆ ไม่พูดอะไร สุดท้ายหนูก็มารู้ว่า เเม่รู้อยู่เเล้ว เเต่เเม่ไม่อยากมีปัญหากับพ่อ เเม่เลยปล่อยไป.. ป้าที่เป็นพี่สาวเเม่ก็มาเตือนพ่อ บอกว่ามันบาปกรรม อย่าทำ เเกก็ไม่เชื่อ ไปคุยกันกับกิ๊กเหมือนเดิม จนหลังๆ กิ๊กทำตัวเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ มีสั่งบอกพ่อให้เลิกคุยกับผู้หญิงคนอื่น (พ่อมีกิ๊กหลายคน เเต่ละคน รักสนุกไม่ผูกพันธ์)เเต่กิ๊กเบอร์หนึ่งคนนี้ ชื่อ "เเคท" (อยากให้เห็น เผื่อจะรู้ตัว) เเสดงตัวมาก ญาติฝั่งกิ๊กรับรู้ น้องสาวกิ๊กก็รู้ว่าคบกัน เเรกๆก็หวานจ๋อย มีส่งรูปวาบหวิวให้กัน คะขา ฝันดีนะที่รัก ทานอะไรหรือยัง??? เป็นห่วงจัง งุงิ ฯลฯ
มีเลี้ยงหมูในเฟซบุ๊ค ไม่ดูเเลหมูก็งอน(ปัญญาอ่อน) มีมาขู่พ่อ เรื่องที่ว่าไม่สนใจมาตอบเฟซ ไปคุยกับคนอื่น (เมียเค้าอยู่กันมายี่สิบปี ยังทิ้งได้ นับประสาอะไรกับยัยป้าหน้าเเป้งปาท่องโก๋...) สั่งพ่อให้บล๊อกผู้หญิงคนอื่นที่คุยด้วย เอาเเต่ใจ(หนูอ่านจากเฟซมือถือพ่อค่ะ) มีขู่ทิ่งท้ายว่า ถ้าไม่ทำตาม "รู้ใช่ไหม ว่าอะไรจะเกิดขึ้น?...."
หนูเเอบอ่านไลน์พ่อ เพื่อนเขาก็ถามว่า ทำไมไม่คุยกับกิ๊ก ทิ้งกิ๊กให้เปลี่ยวทำไม พ่อก็ตอบกลับว่า ป้าคนนั้นเอาเเต่ใจ(เรียกป้าเพราะหน้าเเก่)ไม่อยากคุยด้วย มีเเต่ทุกข์..(เหอๆ)
พ่อไม่ตอบข้อความกิ๊กเบอร์หนึ่งหลายวันค่ะ เพราะไปหาสับรางคนที่คุยสบายกว่า เเต่ญาติฝั่งนั้นก็ส่งเฟซมาต่อว่า กิ๊กก็ส่งเฟซมาต่อว่า ว่าทำไมไม่โทรหา ส่งภาพยาฆ่าเเมลงที่หน้าวอร์ เดี๋ยวน้องสาวฝั่งนั้นก็มาพูดว่า กิ๊กจะฆ่าตัวตายถ้าไม่สนใจ...(เคยทำเเล้ว เเต่ญาติมาช่วยได้ทัน) หนูไม่เข้าใจ... พวกเขาเป็นผู้ใหญ่ ต่างฝ่ายต่างมีลูก ที่โตๆกันเเล้วทั้งนั้น... ทำไม ถึงทำตัวปัญญาอ่อนได้ขนาดนี้ (คุยกันงุงิเหมือนเด็ก 14 15 ทั้งๆที่ต่างฝ่ายก็ 40 50)
ตอนนี้หนูอยู่เเค่ ม.5 มีน้องเล็กอยู่ ป.2 ถ้าเป็นไปได้ หนูก็อยากให้เเม่อยู่ได้โดยที่ไม่มีพ่อ.. ประเด็นคือ เเม่ไม่ได้เครียดเรื่องพ่อมีกิ๊กเลย เเต่เวลาที่พ่อหงุดหงิดกับกิ๊ก ก็จะมาหาเรื่องทะเลาะเเม่ บอกว่าเป็นเพราะเเม่พ่อเลยไปมีคนอื่น...(กล้าพูดได้ยังไง...) เเม่ก็เหนื่อย พอพ่อไม่ช่วยทำงาน รายได้ก็ลดลง.. จนเเม่เกือบไม่มีเงินจ่ายค่าเทอม บางครั้ง เเทบจะไม่มีเงินค่าน้ำมันรถด้วยซ้ำ เพราะพ่อเป็นคนคุมบัญชีรายได้ทั้งหมด เเทบจะเรียกได้ว่า เเม่หนูเป็นทาสไปเเล้ว
เเม่ท้อ นั่งร้องไห้กับหนู หนูขอทำงานพิเศษ เเต่เเม่อยากให้ตั้งใจเรียน ทั้งๆที่เวลาพ่อป่วยเพราะเอาเเต่เเชทไม่หลับไม่นอน คนที่ดูเเลพ่อก็เป็นเเม่ ไม่ใช่ไอ้ป้าหน้าหนาปลากะโห้นั่น ทำไม พ่อกลับยังชื่นชอบที่จะจมอยู่กับเรื่องเเบบนั้น.. สำหรับเขา ความรัก ความผูกพันธ์ คุณค่าของมันน้อยกว่าเซ็กส์เชียวหรือ..
เเม่เคยบอกพ่อ ว่าให้เขาไปอยู่กับกิ๊ก เเต่เขาไม่ไปค่ะ... เขาจะอยู่เเบบนี้ มีลูก มีครอบครัว เเต่จะเอาเวลา ความรัก เเละทุกอย่าง ไปทุ่มให้ผู้หญิงโสเภณีเเพศยาคนนั้น.... จนเเม่เหนื่อยที่จะเถียง เพราะถ้าทะเลาะกัน พ่อจะไม่มีวันยอมจนกว่าตัวเองจะชนะ จะหาเรื่องเล็กน้อยทุกอย่าง จนเเม่เถียงสู้ไม่ได้ หมดเเรงไปเอง
หนูไม่มีความคิดอะไรดีๆเลย ว่าจะทำยังไงต่อไป... ขอความกรุณาผู้ใหญ่ทุกคนในบอร์พันทิบด้วยนะคะ.. เพราะหนูคิดอะไรไม่ออก ว่าจะช่วยเเม่ได้ยังไง ไปเรียนก็มีเเค่เรื่องนี้วนเวียนไปมาในสมอง.. หนูอยากได้พาสเวิร์ดเฟซของพ่อ เพราะที่ผ่านมา เอาเเต่อ่านในมือถือ จะเเคปภาพก็ไม่ได้ ในโน้ตบุ๊คก็ไม่ได้ตั้งจำพาสเวิร์ด เเต่เหมือนฟ้ามีตา หนูรู้เห็นทุกอย่างเเล้วจริงๆ... เพียงเเค่ไม่สามารถหยิบมาได้เป็นชิ้นเป็นอันเท่านั้น...
หนูอยากเอาหลักฐานทั้งหมดมาวางไว้ตรงหน้า เเล้วพูดคุยทุกอย่าง อย่างเป็นจริงเป็นจัง เพราะถ้าเขาไม่ใช่คนเลวจนเกินไปนัก เขาอาจจะมีความละอายเเก่ใจ.. ต่อลูกสาวที่เป็นผู้สืบสันดานของเขาบ้าง
หนูอยากทำเเค่นี้.. ในฐานะของคนที่เป็นลูก อยากปกป้องเเม่ หรือเเม้เเต่พ่อ ให้เขารู้ว่า ที่เขาทำ มันน่าละอายขนาดไหน.. จริงอยู่ค่ะ เรื่องของผัวเมียไม่ควรยุ่ง.. เเต่หนูอยากลอง หนูสงสารน้อง.. ที่ต้องมีพ่อเเบบนี้ เเละสงสารเเม่ ที่ต้องมารับภาระเพียงคนเดียวเเบบนี้..
เรื่องเเบบนี้มันเป็นมานานกว่า 10 ปีเเล้วค่ะ.. เเต่ช่วง 5 เดือนที่ผ่านมานี้ มันหนักจริงๆ.. หนูจะต้องเข้ามหาลัย เเม่ต้องทำงานหนักเป็นสองเท่า
หนูสงสารเเม่ เเละรังเกียจทุกสิ่งที่พ่อทำค่ะ...
ขอบคุณผู้ใหญ่จากบอร์ดพันทิปทุกคนค่ะ....