เรื่องของเรื่องคือ เราก็โสดมานานแล้วค่ะ ตั้งแต่ซัมเมอร์ตอนปี1 ที่คนๆ นึงออกไปจากชีวิตเรา ก็ไม่มีใครอีกเลย
จนตอนนี้ปี4 แล้ว ...เมื่อตอนช่วงซัมเมอร์ที่ผ่านมาเราไปฝึกงานที่กรุงเทพค่ะ ทุกวันพฤหัสตอน 3 ทุ่มก็จะไปไหว้พระตรีมูรติที่ CemtralWorld เพราะเพื่อนแนะนำว่า ถ้าไปขอความรักก็จะได้ความรัก ทำนองนี้ (คิดว่าหลายๆ คนคงจะรู้กันดี)
. . . ใครจะว่างมงายแต่เราก็อยากลองดู เราไปไหว้ทุกอาทิตย์เลยค่ะ เพราะอยู่แถวๆ นั้น ตลอดช่วงที่ฝึกงาน 2 เดือนเลย
เราอธิฐานไปว่า . . .

"ขอใครซักคนที่เค้ารักเราจริง แล้วเราก็รักและรู้สึกดีกับเค้า พร้อมที่จะอยู่ด้วยกัน แล้วเราสัญญาว่าจะรักษาเค้าไว้ให้ดีที่สุด"

พอกลับมาที่มอ เปิดเทอมมาไม่ถึงเดือนก็ได้รู้จักกับรุ่นพี่คนนึง เค้าเข้ามาจีบเรา เราว่ามันน่าอัศจรรย์มาก อยู่ๆ ก็เข้ามาเงี๊ย (ตื่นเต้นๆๆ)
เราก็แอบคิดในใจว่า นั่นไงงงงง เอาแล้วววววว อธิฐานอะไรไว้ ได้จริงๆ ด้วย

เวลาผ่านไป 1 เดอืนสุดท้ายเราก้รู้สึกว่า คนนี้ไม่ใช่!! . . . อะไรหลายๆ อย่างบอกเราว่าเราไปกันไม่ได้หรอก เราอึดอัดใจที่จะอยู่กับเค้า
เราไม่มีความสุขเวลาที่คุยกันหรือไปไหนมาไหนด้วยกัน เรานั่งคิดอยู่นานค่ะ พยายามเปิดใจให้เค้าแล้วแต่ก็รู้สึกว่าเราไม่ได้ชอบเค้าเลย
เราไม่อยากให้เค้าต้องมาเสียเวลากับเรา แล้วเราเองก็ไม่อยากต้องมานั่งอัดอัดใจที่จะคุยกับเค้าแบบนั้น
วันนี้เราก็เลยบอกเค้าไปตรงๆ ว่า "เรารู้สึกว่าไลฟ์สไตล์เราไม่เข้ากันนะ" "เรารู้สึกว่าเราไม่เป็นตัวเองอย่างที่ควรจะเป็นเวลาอยู่ด้วยกัน"
(เราพยายามไม่ใช้คำว่า อึดอัดค่ะ เพราะมันอาจทำให้เค้ารู้สึกแย่) . . . แล้วเค้าก็เงียบไปเลย ไม่ตอบอะไรกลับมาเลย

มานั่งคิดๆ ดูแล้ว ถ้าคนนี้เป็นคนที่พระตรีมูรติท่านประทานให้จริงๆ เราจะผิดสัญญาที่ให้ไว้กับท่านมั้ยนะ ว่าเราจะรักษาเค้าให้ดีที่สุด
แต่ในเมื่อ เค้ายังไม่ใช่ . . . เราก็ไม่อยากทำร้ายใครเพราะความเห็นแก่ตัวของตัวเอง
เพราะฉะนั้น . . . หนูขอคนใหม่ได้มั้ยคะ >/\< (อ้อนวอน)

ปล. นี่เป็นแค่เพียงความเชื่อส่วนบุคคล โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เด็กอายุต่ำกว่า 13 ปี ผู้ปกครองควรให้คำแนะนำ