เรามีแฟนอยู่คนหนึ่งค่ะ รักมาก คบกันมาได้สองปี แรกๆก็ยังดีอยู่
แต่พอมาคบจริงๆ ถึงได้รู้ว่าแฟนเราเป็นโอตาคุ แล้วก็มีอารมณ์รุนแรง ชอบทำร้ายตัวเองสุดๆ วุฒิภาวะทางอารมณ์ต่ำมาก
คือเค้าจะโตมาโดยเก็บตัวอยู่คนเดียวตลอด ทำให้ทักษะทางสังคมส่วนหนึ่งหายไป
เค้าไม่เข้าใจว่าทำไมเราถึงโกรธในบางเรื่องและอารมณ์เสียง่ายกว่าเพื่อนผู้หญิงคนอื่นของเขา
เวลาโกรธกันทุกครั้งไม่ว่าผิดถูกเขาจะไม่เคยง้อเราเลย เขาจะอยู่เงียบๆนิ่งๆเหมือนไม่รู้ว่าต้องทำไง
เราต้องเป็นคนไปง้อตลอด

พอโกรธเราเค้าก็จะตีตัวเองอย่างรุนแรงมาก ตีๆหยุดๆนานหลายชั่วโมงเลย ทำลายข้าวของไรงี้
เวลาเขาโกรธ อารมณ์จะพาเขาไปหมดเลย ไม่มีแล้วเหตุผล พาล รุนแรง
ซึ่งเราก็รักเค้ามาก พยายามให้เค้าเลิกนิสัยทำร้ายตัวเองแล้ว ใช้ความพยายามและเวลาเยอะมากกว่าเค้าจะยอมแก้นิสัยนี้ แต่ไม่ยอมไปหาหมอ
แต่พอเขารับปาก ผ่านไปไม่นานเขาก็เผลอคล้ายๆจะทำร้ายตัวเองอีก เหตุการณ์เกิดแบบนี้ซ้าๆ เราจึงรู้ว่าลึกๆแล้วไอ้นิสัยรุนแรงพวกนั้นของเขายังอยู่ เขาแค่พยายามข่มมันไว้อย่างที่สุดเท่านั้น

เราจึงหนักใจเพราะเราคบกับคนนี้เราก็อยากสร้างอนาคตใช้ชีวิตร่วมกัน อีกหน่อยหากอยู่ด้วยกันจริงๆจนมีลูกด้วยกันนั้น
เรารู้ว่าชีวิตครอบครัวมีความเครียดและกดดันตลอด โดยเฉพาะการเลี้ยงลูก เพราะเราเคยเลี้ยงเด็กมาก่อน
เรากลัวว่าอีกหน่อยแฟนเราจะอารมณ์ร้ายใส่ลูก กลัวลูกติดนิสัยนี้ และไม่อยากให้พ่อแม่พี่น้องเราต้องมาทนกับสภาพแบบนี้
ในกรณีอยู่กันเป็นครอบครัวใหญ่

เราจะเลิกกับเขาดีไหมคะ ดีกว่ายื้ออยู่ด้วยกันต่อจนมีลูกด้วยกันแล้วอีกหน่อยต้องมาแยกกัน เพราะเราแน่ใจว่าเราไม่สามารถยอมให้ลูกทนรับสภาพอารมณ์รุนแรงแบบนี้ได้ ขอคำแนะนำด้วยค่ะ

Ps. ส่วนที่ดีของแฟนก็มีนะคะ คือรักเรามาก ไม่เจ้าชู้ ไม่กินเหล้า บุหรี่ไม่สูบ อนาคตดูท่าค่อนข้างดีค่ะ