เราตรวจตั้งครรภ์เจอตอน5สัปดาห์ก็รีบไปฝากท้องเลยค่ะ ฝากท้องเรียบร้อยหมอตรวจมดลูกและเจาะเลือดตามกระบวนการเสร็จ พออีก7วันนัดฟังผลเลือด เราไปฟังแบบชิวๆเพราะจากลิสรายการที่หมอตรวจเราคิดว่าเราไม่มีความเสี่ยงกับโรคอะไรเลย แต่!!เราคิดผิดค่ะ เรามีพาหะธาลัสซีเมีย หมอถามว่าสามีมาด้วยมั้ยให้มาเจาะเลือดเลย เราก็ให้สามีเจาะเลือดทันที ก็คิดว่าสามีไม่เป็นแน่เพราะเค้าแข็งแรง แต่เราก็คิดผิดค่ะ เพราะหมอแจ้งว่าผลเลือดของสามีเรา อาจจะ มีพาหะผลเลือดไม่ชัดเจนเลย หมอจะส่งไปตรวจอีกรอบที่ ร.พ นะ เราก็อืมมม เริ่มเครียดดด ตอนนั้นอายุครรภ์8สัปดาห์ แพ้ท้องด้วยเครียดด้วย น้ำหนักลดไป3โล ก่อนไปเจาะเลือดอีกทีที่ ร.พ เราแอบไปเจาะตรวจที่แลปเอกชนค่ะ หมอแลปก็บอกว่าจะส่งเลือดสามีไปที่ ร.พ ที่เราจะไปตรวจแหละแต่ผลจะได้เร็วกว่าเสียค่าใช้จ่าย500บาท ยอมค่ะ อจาะเลือดสามีส่งตรวจ 3วันต่อมาก็ไปรับผล หมอแลปบอกแฟนเราเลือดปกติทุกอย่าง ไม่มีแฝงแน่นอน อ้าวววว งงค่ะ พอคราวนี่เราอุ่นใจละว่าเลือดแฟนเราไม่มีปัญหาแน่ ไปตรวจที่ ร.พ แบบชิวๆ ไมีกลัวไรเลย หมอก็เจาะทั้งเราและแฟนรอผล1อาทิตย์ อ่อที่ตรวจมาทั้งหมอคือตรวจคัดกลองว่รมีพาหะและอาจจะเป็นชนิดไหนเท่านนั้นนะคะ พออรกอาทิตย์ไปฟังผล อายุครรภ์ประมาณ12สัปดาห์ นั่งรอหมอก็แอบตื่นเต้นไปด้วย หมอเรียกเข้าห้องบอกว่าเราเป็นพาหะแน่นอนชนิดa แต่เลือดของแฟนเราหมอไม่มั่นใจเพราะมันก่ำกึ่งว่าะป็นชนิดเดียวกันรึป่าว ถ้าชนิดเดียวกันก็หมายความว่าเด็กในท้องมีโอกาสเป็นชนิดรุนแรงที่เสียชีวิตในครรภ์เลย ซึ่งจะทราบได้ก็ต้องเจาะเลือดจากสายสะดือเด็ก  ทีนีัหมอบอกแบบนี้เราหน้าเสียเลย ลูกช้านน่าสงสารมาก แล้วแลปเอกชนมันก็ส่งเลือดเรามาตรวจที่นี่นิหว่า งงวุ้ย ผลออกมาไม่เหมือนกัน!!! หมอจะต้องเจาะเลือดเรา2คนอีกที่ มช. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่รอผล1เดือน ฮะ!!! แค่อาทิตย์เดียวยังเครียดน้ำหนักลดเอาๆ นี่เดือนนึง ไมเกรนกำเริบแน่

1เดือนนั้น อาการแพ้หายไป กินได้เยอะขึ้น แต่น้ำหนักก็ไม่ขึ้น อายุครรภ์16สัปดาห์ ตลอดทั้งเดือนเราร้องไห้เกือบทุกคืน ยิ่งมองรูปที่ไปอัลตร้าซาวด์เห็นตัวเล็กนอนดูดนิ้วสบายใจเฉิบ แต่อิแม่กำลังจะตายเพราะความเครียด เรานั่งหาข้อมูลว่าถ้าเราและแฟนเป็นชนิดอัลฟ่าเหมือนกัน ลูกมีโอกาสเป็นโรค25% ถ้าลูกเราโชคร้ายอยู่ใน25%นั้น เราต้องยุติการตั้งครรภ์เพราะปล่อยไว้จะมีอัตรายถึงชีวิตแม่ วันที่25พ.ค วันที่รอ เราตื่นแต่เช้าไปถวายสังฆทานให้เจ้ากรรมนายเวร ขอพรจากทุกสิ่งว่าให้ผลเลือดสามีไม่เป็นอะไร นั่งรถไป ร.พ แบบทรมานมาก นับเวลาให้ถึงบ่ายเร็วๆ ไปถึงมีคนมาฟังผลแบบเราเยอะมากก คงจะเครียดพอๆกัน บ่ายโมง50คู่แล้วคู่เล่าเข้าไปแล้วออกมาก็ทำหนัาเศร้าบ้างดึใจบ้างสลับกันไป เราเข้าไปคู่สุดท้าย ใจสั่นมากแทบจะเป็นลม หมอเปิดใบ เรามือสั่นปากสั่นนั่งบีบมือ หมอยิ้ม เราเริ่มจะยิ้มได้หมอบอกว่รผลเลือดแฟนเราปกติทุกอย่าง ไมีมีพาหะ100%  

กรี๊ดดดดดดดดดดดด โลกทั้งใบสดใสมากค่ะ เรายิ้มหน้าบานดีใจมากๆๆๆ ออกจากห้องหมอแบบลอยๆยิ้มไม่หุบเลย

ใครที่กำลังรอผลอะไรอยุ่นะคะ เราเข้าใจหัวอกเลยหละว่าทรมานขนาดไหน ทำบุญเยอะๆจะบอกให้ทำใจให้สบายไม่ตัองเครียดก็คงไม่ได้เพราะเราก็ทำไม่ได่ ไมีมีวันไหนที่ไม่เครียดเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆค่ะ