สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 6
หลักการแบบจับแพะชนแกะนิดนึงนะครับ
ผมขอเริ่มต้นที่มันคืออะไรซึ่งจะเป็นการตอบคำถามคุณ sysee ไปด้วยกันว่า Whatsapp เป็นแอป instant messaging ตัวหนึ่ง ทำนองเดียวกับ LINE นะครับ
ชื่อของแอปตัวนี้เป็นการเล่นคำมาจากสแลงภาษาอังกฤษ What's up ซึ่งถ่ายเสียงแบบไม่อิงเกณฑ์ใด ๆ ได้ทำนองว่า ว็อทส-อัป/ว็อทซัป (เดี๋ยวเรามาพูดเรื่องเสียงกันอีกที) ซึ่งเป็นคำทักทายทำนอง (เป็น)ไงมั่ง จึงล้อกับการทำงานของแอปที่เป็น instant messaging ใช้พูดคุยสอบถามความเป็นไปกันและกัน
ด้วยเหตุตามหลักการที่(ผมสันนิษฐานเอาเอง)ว่าเป็นที่มาของชื่อ ผมจึงจะอ่านชื่อแอป Whatsapp ตามแนวทางเดียวกันว่า ว็อทส์-แอป/ว็อทแซป
ทีนี้กลับมาเรื่องเสียงที่ผมเขียนไว้สองแบบ
ข้อนี้เป็นลักษณะของภาษาอังกฤษที่ต่างจากภาษาไทยคือ ในทางภาษาศาสตร์แล้วภาษาอังกฤษมีเสียงสะกดมากกว่าของไทยและมีเสียงในลักษณะควบกล้ำด้วย ต่างจากภาษาไทยซึ่งเสียงควบกล้ำปรากฏเป็นเสียงต้นคำเท่านั้นส่วนเสียงสะกดจะเป็นเสียงพยัญชนะเดี่ยวเสมอ
ประเด็นแรกเรื่องจำนวนเสียงสะกดมากกว่า แม้ภาษาไทยจะมีรูปสะกดหลายรูปแต่ตัวสะกดของไทยแบ่งตามมาตราตัวสะกดได้ 8 หรือ 9 มาตราตามแต่ว่าจะนับแม่ ก.กามั้ย และเสียงสะกดของเรามีเท่านั้นจริง ๆ คือจะ บาด หรือ บาท ก็เป็นเสียงเดียวกันซึ่งตามหลักภาษาศาสตร์จะถือเป็นเสียง ต (ไม่ใช่ ด นะครับ แต่อันนี้ถ้าอธิบายจะยาวมาก แค่นี้ก็ยาวเหลือเกินแล้วด้วย^^") ขณะที่ภาษาอังกฤษจะออกเสียงสะกด d และ t ต่างกัน ถ้าสมมุติให้ภาษาอังกฤษมีสองคำข้างต้น ฝรั่งจะออกเสียงว่า บาดดึ และบาทถึ ตามลำดับ
ประเด็นที่สองเรื่องสะกดควบกล้ำ ทั้งนี้ผมไม่แน่ใจเท่าไหร่นะครับว่ากรณีนี้จัดเป็นเสียงสะกดแบบควบกล้ำหรือเปล่าแต่ลักษณะเสียงสะกดแบบควบกล้ำนี้จะคาบเกี่ยวกับลักษณะการออกเสียงของฝรั่งที่ใช้ภาษาอังกฤษที่เราจะพูดถึงต่อไป และเสียงสะกดควบกล้ำนี้ก็ไม่ได้จำกัดแค่เสียง ร ล ว ที่มีใช้ในภาษาไทยแต่มีหลายเสียงมาก ตัวอย่างที่ผมนึกออกตอนนี้เช่นคำว่า Grand เสียงอ่านจริง ๆ จะไม่ใช่ "แกรน" เฉย ๆ แต่เป็น "แกรนด" (ประมาณ แกรน-ดึ ติดกันเร็ว ๆ นึกถึงเวลาครูฝรั่งชอบสอนออกเสียงน่ะครับ เขาหมายความตามนั้นจริง ๆ นะว่ามันออกแบบนั้น) คือควบกล้ำ น กับ ด ซึ่งสังเกตได้จากเวลาทับศัพท์เราจะเก็บตัว ด นี้ไว้ใต้ทัณฑฆาต
การออกเสียงสะกดทั้งสองลักษณะนี้ที่ผมขอใช้คำว่าไม่ใช่เสียงตายอย่างในภาษาไทยแล้วกันทำให้เมื่อฝรั่งพูดต่อเนื่องกันเร็ว ๆ แล้วเสียงพยัญชนะต้นของพยางค์ต่อไปเป็นเสียง อ จะทำให้เสียงสะกดของพยางค์ก่อนหน้ากลืนเข้าด้วยกันกับเสียงพยัญชนะต้น การจะออกให้แยกจากกันเด็ดขาดจะไม่สะดวก การกลืนเสียงลักษณะนี้จึงเป็นเรื่องปกติในภาษาอังกฤษไป คือถ้าพูดช้าก็ออกเสียงแยกกันไปตามคำ แต่ถ้าพูดเร็วก็กลืนเข้าด้วยกันไปเลยได้ และทั้งสองคำจะอ่านอย่างไรก็ขึ้นกับว่าคุณจะพูดรัวแค่ไหน ถ้าพูดช้าหน่อยมันก็ยังออกเสียงแยกจากกันได้ครับ
ผมขอเริ่มต้นที่มันคืออะไรซึ่งจะเป็นการตอบคำถามคุณ sysee ไปด้วยกันว่า Whatsapp เป็นแอป instant messaging ตัวหนึ่ง ทำนองเดียวกับ LINE นะครับ
ชื่อของแอปตัวนี้เป็นการเล่นคำมาจากสแลงภาษาอังกฤษ What's up ซึ่งถ่ายเสียงแบบไม่อิงเกณฑ์ใด ๆ ได้ทำนองว่า ว็อทส-อัป/ว็อทซัป (เดี๋ยวเรามาพูดเรื่องเสียงกันอีกที) ซึ่งเป็นคำทักทายทำนอง (เป็น)ไงมั่ง จึงล้อกับการทำงานของแอปที่เป็น instant messaging ใช้พูดคุยสอบถามความเป็นไปกันและกัน
ด้วยเหตุตามหลักการที่(ผมสันนิษฐานเอาเอง)ว่าเป็นที่มาของชื่อ ผมจึงจะอ่านชื่อแอป Whatsapp ตามแนวทางเดียวกันว่า ว็อทส์-แอป/ว็อทแซป
ทีนี้กลับมาเรื่องเสียงที่ผมเขียนไว้สองแบบ
ข้อนี้เป็นลักษณะของภาษาอังกฤษที่ต่างจากภาษาไทยคือ ในทางภาษาศาสตร์แล้วภาษาอังกฤษมีเสียงสะกดมากกว่าของไทยและมีเสียงในลักษณะควบกล้ำด้วย ต่างจากภาษาไทยซึ่งเสียงควบกล้ำปรากฏเป็นเสียงต้นคำเท่านั้นส่วนเสียงสะกดจะเป็นเสียงพยัญชนะเดี่ยวเสมอ
ประเด็นแรกเรื่องจำนวนเสียงสะกดมากกว่า แม้ภาษาไทยจะมีรูปสะกดหลายรูปแต่ตัวสะกดของไทยแบ่งตามมาตราตัวสะกดได้ 8 หรือ 9 มาตราตามแต่ว่าจะนับแม่ ก.กามั้ย และเสียงสะกดของเรามีเท่านั้นจริง ๆ คือจะ บาด หรือ บาท ก็เป็นเสียงเดียวกันซึ่งตามหลักภาษาศาสตร์จะถือเป็นเสียง ต (ไม่ใช่ ด นะครับ แต่อันนี้ถ้าอธิบายจะยาวมาก แค่นี้ก็ยาวเหลือเกินแล้วด้วย^^") ขณะที่ภาษาอังกฤษจะออกเสียงสะกด d และ t ต่างกัน ถ้าสมมุติให้ภาษาอังกฤษมีสองคำข้างต้น ฝรั่งจะออกเสียงว่า บาดดึ และบาทถึ ตามลำดับ
ประเด็นที่สองเรื่องสะกดควบกล้ำ ทั้งนี้ผมไม่แน่ใจเท่าไหร่นะครับว่ากรณีนี้จัดเป็นเสียงสะกดแบบควบกล้ำหรือเปล่าแต่ลักษณะเสียงสะกดแบบควบกล้ำนี้จะคาบเกี่ยวกับลักษณะการออกเสียงของฝรั่งที่ใช้ภาษาอังกฤษที่เราจะพูดถึงต่อไป และเสียงสะกดควบกล้ำนี้ก็ไม่ได้จำกัดแค่เสียง ร ล ว ที่มีใช้ในภาษาไทยแต่มีหลายเสียงมาก ตัวอย่างที่ผมนึกออกตอนนี้เช่นคำว่า Grand เสียงอ่านจริง ๆ จะไม่ใช่ "แกรน" เฉย ๆ แต่เป็น "แกรนด" (ประมาณ แกรน-ดึ ติดกันเร็ว ๆ นึกถึงเวลาครูฝรั่งชอบสอนออกเสียงน่ะครับ เขาหมายความตามนั้นจริง ๆ นะว่ามันออกแบบนั้น) คือควบกล้ำ น กับ ด ซึ่งสังเกตได้จากเวลาทับศัพท์เราจะเก็บตัว ด นี้ไว้ใต้ทัณฑฆาต
การออกเสียงสะกดทั้งสองลักษณะนี้ที่ผมขอใช้คำว่าไม่ใช่เสียงตายอย่างในภาษาไทยแล้วกันทำให้เมื่อฝรั่งพูดต่อเนื่องกันเร็ว ๆ แล้วเสียงพยัญชนะต้นของพยางค์ต่อไปเป็นเสียง อ จะทำให้เสียงสะกดของพยางค์ก่อนหน้ากลืนเข้าด้วยกันกับเสียงพยัญชนะต้น การจะออกให้แยกจากกันเด็ดขาดจะไม่สะดวก การกลืนเสียงลักษณะนี้จึงเป็นเรื่องปกติในภาษาอังกฤษไป คือถ้าพูดช้าก็ออกเสียงแยกกันไปตามคำ แต่ถ้าพูดเร็วก็กลืนเข้าด้วยกันไปเลยได้ และทั้งสองคำจะอ่านอย่างไรก็ขึ้นกับว่าคุณจะพูดรัวแค่ไหน ถ้าพูดช้าหน่อยมันก็ยังออกเสียงแยกจากกันได้ครับ
แสดงความคิดเห็น
Whatsapp อ่านว่า???