จขกท. แค่อยากระบายเรื่องของ จขกท.เอง เพราะไม่รู้จะระบายกับใคร ฟังเพลงนี้ประกอบก่อนอ่านนะคะเพื่อเพิ่มอรรถรส
ถ้าดูไม่ได้ ข้ามไปอ่านเลยก็ได้ค่ะ

มีเด็กวัยรุ่นอังกฤษคนนึงตามตามจีบ จขกท. มานานแล้ว และอายุก็ต่างกันมาก ตั้ง 9 ปี น้องเค้า 16 เอง จขกท. 25แล้ว แม้จะปฏิเสธไปกี่ครั้ง เค้าก็ไม่ลดละ บุกหนัก ทำเอาเราตกใจทุกที

เราหนีหน้าน้องเค้าตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา เราไม่อยากให้ความหวังน้องเค้า แต่เค้าก็ยังพูดเสมอว่ารักเรา อยากจะแต่งงานกับเรา เราก็บอกว่าน้องเค้าคิดไปเอง แค่หลง ไม่ใช่ความรักหรอก เราอายุเยอะกว่าตั้งเยอะ แถมเราก็เจอกันไม่กี่ครั้งเอง เป็นพี่น้องกันแบบนี้ดีแล้ว น้องเค้าก็บอกเค้าไม่แคร์

พอมาคิดดูความรักของน้องเค้ามันบริสุทธิ์ดีนะ ก็แค่รักและอยากอยู่กับคนที่รักตลอดชีวิต เราเข้าใจความรู้สึกน้องเค้านะ เราเองก็เคยมีความรักแบบนั้น การแอบรักใครมันทั้งสุขทั้งทรมาน รักโดยไม่หวังว่าเค้าจะเป็นยังไง จะเลี้ยงเราได้ไหม จะดูแลเราตลอดชีวิตได้รึเปล่า มีแต่ใจล้วนๆ

แต่พอโตขึ้นมาศรัทธาความรักมันหายไปไหนหมดแล้วไม่รู้ มุมมองก็เปลี่ยนไป มีหลายสิ่งหลายอย่างเข้ามา คนรักควรจะมีฐานะการศึกษาเท่ากันหรือมากกว่า เลี้ยงดูเราได้ไม่ลำบาก เป็นการรักแบบที่ใช้สมองมากขึ้น สุดท้ายก็แค่อยากได้คนที่เหมาะสมกับเรา แต่งงานกับเรา

อยากกลับไปในสมัยนั้นจังนะ ที่ในใจจะมีแต่คำว่ารัก และทำทุกอย่างเพื่อความรัก

วันนั้นน้องเค้าพูดว่า "แต่งงานกับผมมั้ย พี่จะได้ไม่ต้องกลับไทย ผมไม่อยากให้พี่กลับประเทศ พี่จะได้อยู่กับผมที่นี่ตลอดไป"

ในใจเราแบบเฮ้ย แฟนยังไม่ได้เป็น มาขอแต่งงานแล้ว คิดไกลไปปะเนี่ย เพ้อเจ้ออ่ะ

เฮ้อ น้องคะ น่ารักเกินไปนะ พี่อยากให้มีหนุ่มๆวัยเดียวกันหรือมากกว่ามาพูด มาทำกะพี่แบบน้องบ้างจัง
พี่รอมาชาตินึงยังไม่เจอคนน่ารักแบบน้องเลย

แต่อย่ามาทำให้คนเกือบแก่แบบพี่หวั่นไหวเลย พี่ยังไม่อยากโดนตราหน้าว่ากินหญ้าอ่อน กรุบกรอบๆ

ถ้าน้องเกิดไวกว่านี้ พี่อาจจะรักน้องไปแล้วก็ได้

ขอบคุณทุกท่านที่มารับฟัง เราเวิ่นเว้อค่ะ