มีใครเคยเจอประสบการณ์โยโย่เอฟเฟ็คบ้างคะ ? ทั้งจากการอดอาหาร และทานยาลดความอ้วน
คือช่วงที่ไดเอ็ท ประมาณ 2 อาทิตย์ก่อน เราทานอาหารน้อยมากๆ ส่วนใหญ่จะทานแค่วันละมื้อเดียว
ที่หอก็มีแต่มาม่าใส่ไข่ แต่บางวันก็ลืมทานทั้งวันเลย จิบแค่นมเปรี้ยวไปนิดหน่อย เพราะมัวแต่นอนซม
ตอนแรกออกกำลังกายไปด้วย (แต่มีช่วงนี้ป่วยอยู่ค่ะ เลยไม่ค่อยได้ออกกำลังกาย)
พอดีได้คำแนะนำดีๆจากเพื่อนๆในพันทิพย์ กะว่าถ้าหายป่วยแล้ว อยากจะกลับมาทานของมีประโยชน์ แล้วก็ออกกำลังกาย
แต่กลัวจะเกิดโยโย่เอฟเฟ็คอ่า คิดเอาเองว่า ตอนนี้ระบบเผาผลาญเราคงจะเจ๊งไปแล้ว เผาผลาญน้อยลง
ถ้าเรากลับไปกิน ต่อให้ไม่เยอะเท่าเดิมก็เถอะ น้ำหนักอาจจะดีดขึ้นพรวดๆเป็นสองเท่า
ถ้าอ้วนกว่าเดิมขึ้นไปอีก แบบนั้นเราคงรับไม่ไหวแน่ๆ
แต่ถ้าจะให้กินน้อยต่อไป ร่างกายเจ้ากรรมก็คงเซฟพลังงานไปเรื่อยๆ จนน้ำหนักไม่ลดลงอีก
รู้สึกเหมือนกับว่า ข้างหน้าก็เหว ข้างหลังก็เหว จะก้าวหรือจะถอยก็มีแต่ตายกับตายทั้งนั้นเลย Orz..
พอจะมีวิธีไหนที่ค่อยๆปรับสมดุลของร่างกายทีละนิด โดยไม่ทำให้เกิดโยโย่มั้ยคะ ?
ยกตัวอย่างเช่น :
เหมือนเวลาเราเปลี่ยนอาหารแมว ถ้าไม่อยากให้แมวท้องเสีย
ก็ค่อยๆผสมอัตราส่วนอาหารเดิม กับอาหารใหม่เพิ่มขึ้นทีละนิด
แต่ในกรณีนี้ ไม่รู้หลักการเลยว่าจะต้องทำยังไง ถึงจะเป็นการค่อยๆปรับร่างกายให้เข้าสู่สมดุล
โดยไม่ทำให้เกิดสภาวะโยโย่เอฟเฟ็ค นั่งหาวิธีในกูเกิลทั้งวันทั้งคืน แต่ก็ยังไม่เจอทางออกเลยแฮะ
ส่วนใหญ่ที่เห็นก็จะมีแต่วิธีป้องกัน ไม่น่าพลาดเลยแต่แรกเลยเรา
## สิ่งที่คงไม่มีใครอยากเจอ.. โยโย่เอฟเฟ็ค
คือช่วงที่ไดเอ็ท ประมาณ 2 อาทิตย์ก่อน เราทานอาหารน้อยมากๆ ส่วนใหญ่จะทานแค่วันละมื้อเดียว
ที่หอก็มีแต่มาม่าใส่ไข่ แต่บางวันก็ลืมทานทั้งวันเลย จิบแค่นมเปรี้ยวไปนิดหน่อย เพราะมัวแต่นอนซม
ตอนแรกออกกำลังกายไปด้วย (แต่มีช่วงนี้ป่วยอยู่ค่ะ เลยไม่ค่อยได้ออกกำลังกาย)
พอดีได้คำแนะนำดีๆจากเพื่อนๆในพันทิพย์ กะว่าถ้าหายป่วยแล้ว อยากจะกลับมาทานของมีประโยชน์ แล้วก็ออกกำลังกาย
แต่กลัวจะเกิดโยโย่เอฟเฟ็คอ่า คิดเอาเองว่า ตอนนี้ระบบเผาผลาญเราคงจะเจ๊งไปแล้ว เผาผลาญน้อยลง
ถ้าเรากลับไปกิน ต่อให้ไม่เยอะเท่าเดิมก็เถอะ น้ำหนักอาจจะดีดขึ้นพรวดๆเป็นสองเท่า
ถ้าอ้วนกว่าเดิมขึ้นไปอีก แบบนั้นเราคงรับไม่ไหวแน่ๆ
แต่ถ้าจะให้กินน้อยต่อไป ร่างกายเจ้ากรรมก็คงเซฟพลังงานไปเรื่อยๆ จนน้ำหนักไม่ลดลงอีก
รู้สึกเหมือนกับว่า ข้างหน้าก็เหว ข้างหลังก็เหว จะก้าวหรือจะถอยก็มีแต่ตายกับตายทั้งนั้นเลย Orz..
พอจะมีวิธีไหนที่ค่อยๆปรับสมดุลของร่างกายทีละนิด โดยไม่ทำให้เกิดโยโย่มั้ยคะ ?
ยกตัวอย่างเช่น :
เหมือนเวลาเราเปลี่ยนอาหารแมว ถ้าไม่อยากให้แมวท้องเสีย
ก็ค่อยๆผสมอัตราส่วนอาหารเดิม กับอาหารใหม่เพิ่มขึ้นทีละนิด
แต่ในกรณีนี้ ไม่รู้หลักการเลยว่าจะต้องทำยังไง ถึงจะเป็นการค่อยๆปรับร่างกายให้เข้าสู่สมดุล
โดยไม่ทำให้เกิดสภาวะโยโย่เอฟเฟ็ค นั่งหาวิธีในกูเกิลทั้งวันทั้งคืน แต่ก็ยังไม่เจอทางออกเลยแฮะ
ส่วนใหญ่ที่เห็นก็จะมีแต่วิธีป้องกัน ไม่น่าพลาดเลยแต่แรกเลยเรา