ถ้าคิดในทางธรรม เราไม่ควรยึดมั่นถือมั่น ไม่มีอะไรจริง ทุกอย่างแค่ชั่วคราว และที่บอกว่าสัตว์ต่างๆ เคยเกิดเป็นพ่อแม่ญาติพี่น้องกันมาแล้วทั้งนั้น
ในทางธรรมเราก็ต้องไม่ยึดมั่น ไม่ควรจะต้องรักพ่อแม่พี่น้องลูกในชาตินี้เลย เพราะเค้าแค่เวียนมาพบสั้นๆ ไม่จำเป็นต้องรักใครเลย ควรเมตตาเพื่อนร่วมโลกทุกตัวทุกคนเท่าๆกัน


แต่ความรู้สึกมันยังตีกันอยู่ ระหว่างทางโลก ที่เน้นย้ำพร่ำสอนทางสื่อต่างๆ มาตลอดจนโตว่า เราต้องรักกัน ครอบครัวสำคัญ ต้องรักลูก ต้องเลี้ยงให้ดี ต้องกตัญญูต่อพ่อแม่ ต้องรับผิดชอบดูแลครอบครัว

ซึ่งถ้าจะเข้าทางธรรมจริงๆ ก็ต้องสลัดความรู้สึกพวกนี้ออกให้ได้ใช่มั้ย