ผมเพิ่งเปิดธุรกิจซักรีดไม่นาน ระหว่าง รอ เครื่องจักรเค้ากับตกแต่งภายในร้าน เพราะเช่าตึกเก่าต้องปรับปรุง แต่มีการขึ้นป้ายโฆษณาก่อนเปิด 1 เดือน พอวันเปิดจริงๆ เราก็ทำธุรกิจ เจ้าหน้าที่เทศบาลมาสั่งรื้อถอน เพราะไม่จ่ายภาษี เราเลยแจ้งไปทาง ผู้ติดตั้ง จึงได้ข้อมูลทางฝ่ายผู้ติดตั้งว่าปกติเค้าจะมาเก็บช่วง มีนาคมของทุกปี ทำมามาเก็บเดือน มิถุนา งง เราสอบถามไปทางเทศบาล เค้าบอกเป็นกฏระเบียบ เราไม่อยากมีปัญหา จ่ายก็จ่าย คิดบวกลบคูณหาร มีรูป มีโลโก้ ประเภท 3 โดนไป กว่า สองหมื่น จ่ายสดตอนนี้เดี๋ยวนี้ ไม่งั้นสั่งรื้อ เก่งกันจังกับประชาชน คนหาเช้ากินค่ำ พอจ่ายเสร็จ เราก็ไปซื้อของร้านขายขอส่งแห่งหนึ่งซึ่งป้ายโฆษณาใหญ่มาก เลยสอบถามค่าป้ายเค้า ได้ยินราคาเกือบผูกคอตาย ไม่ถึงห้าพัน บระเจ้ามันอลังการมากๆ ใหญ่โคตรๆ ทำไหมจ่ายน้อย เค้าก็บอกตอนแรก จะต้องจ่าย สี่หมื่นไปปรึกษาคนรู้ เค้าให้เอาภาษาไทยไปไว้บนสุด เลยกลายเป็นประเภท 2 เราเลยมาดูป้ายเรา ดันเอา 08.00-21.00 น.ไว้บนสุด แถมได้ยินอีกคำหนึ่ง จ่ายภาษีป้าย จ่ายมั่งไม่จ่ายมั่ง ก็ได้ หากไม่อยากจ่ายก็บอกขายของไม่ดี ก็ไม่ต้องไปจ่าย อ้าวคิดในจ่าย เราเปิดได้ 4 วันมันรู้ได้ไงว่าจะดูจากอะไรว่ามันจะดี ที่เราผ่อนผัน มันบอกจะรื้อ ที่ ร้านใหญ่ๆขายของ วันๆได้เป็นแสน บอกขายของไม่ได้ มันเอาสมองส่วนไหนคิด อยากจะบอกที่ทำร้านมาก็กู้มาทั้งนั้น มีทั้ง ในระบบนอกระบบ เงินทั้งชีวิตที่ลงไป เซ็งเลย และที่รู้มา มีหลายร้านใหญ่ๆ เค้าก็ ไม่จ่าย บางร้านจ่ายๆพอเห็นไม่จ่ายเลยไม่จ่าย แต่ก็ไม่มีอะไร แต่คุณต้องใหญ่จริงนะ หากเส้นหมี่แล้วไม่จ่าย งานนี้โดนสั่งรื้อ ขอใบวิศวกร ขอใบอนุญาติต่อเติมอาคาร ขอใบผ่านการตรวจสอบจากนายช่างเทศบาล ขอโน้นนี่นั้น มันรู้ว่ามันต้องขาดใบอะไรสักใบ พอมันรู้ว่าขาด นั้นล่ะมันจะกัดไม่ปล่อย แต่หากคุณมีเงินไม่ใช้เงินที่จะเอาไปจ่ายภาษีนะ มีเงินค่าบริการพิเศษที่ไม่เข้าภาครัฐ เข้าท้องพวกมัน มันก็กลายเป็นพวกกันไปเลย ที่เห็นก็ไม่เห็น ที่ไม่เห็นก็ไม่สืบหาข้อเท็จจริง จริงเหรอ การทำธุรกิจต้องเป็นของคนรวย มีบารมีเท่านั้น