ตอนเรียน ม ต้น อยู่ต่างจังหวัด ไม่เคยดูแสดงสดศิลปินในดวงใจ อย่างเก่งก็ฟังวิทยุ FM ซื้อเทปซีดี ได้ดูเทปคอนเสิร์ต เสืออำพัน ในทีวีบ้าง เป็นอะไรที่สุดยอดมาก ปี 36, 37 วัยรุ่นชายทั้งประเทศคลั่งไคล้ เมทัลร็อค จาก RS ทั้งเมือง ตั้งแต่ SMF Hirock ทึ่งกับพลังเสียงร้อง ความหนักหน่วงของดนตรี ส่วนตัวชอบเพลงพลังรัก หวาดระแวง ที่พี่โป่งแหกปากได้ขั้นเทพ เพลงพิษรัก คลื่นหัวใจ เกินห้ามใจ พี่เป้ร้องสูงเกินมนุษย์ธรรมดา บวกเสียงกลองเร้าหนัก ยิ่งมาประกบกับพี่เจี้ยบพิสุทธ์ เจ้าของเพลงร็อคหวานๆ ไม่ต่างกัน รักเธอเป็นวันสุดท้าย ในอัลบั้มรีบูตเพลงลูกกรุง กลายเป็นร็อคอำพัน สนั่นเมือง แล้ว RS เปิดตัว t ของเสือ ทีแรกที่ฟังรักคงยังไม่พอ รู้สึกธรรมดา ฟังไปฟังมา ดู MV ยิ่งอิน พี่เสือร้องได้สุดยอด เนื้อหาเพลงดี จนกลายเป็นเพลงคลาสสิก รวมทั้งเพลงต่อมาแทบยกชุด ชีวิตหนี้ ที่ไม่ใช่แควัยรุ่นฟัง ผู้ใหญ่ เด็กร้องได้ทั้งประเทศ เก็บไว้นานๆ เพลงที่มีเสียงเป่าออร์แกนนำ กระดาษห่อไฟ เพี้ยน ขวางโลก ที่โคตรโดน แล้วแกก็มากับเพลงฮิตข้ามศตวรรษ อย่าง 18 ฝน ที่จี้ดใจวัยโจ๋มาจนทุกวันนี้ แม้ต่อมาพี่เสือมาออกเทปกับอีกค่าย ยังติดตามฟัง เพลงฟ้ากับเหว ร้องไห้กับฉัน คงร้องในคอนเสิร์ตนี้ไม่ได้ จริงๆเราก็ฟังเพลงร็อคไม่เลือกค่าย ถ้าเพลงมันโดน ดนตรีได้ นอกจากศิลปินค่ายนี้แล้ว ขึ้น ม ปลาย ก็ชอบ ป้าง นครินทร์ 1-2 ออดี้ สไมล์บัฟฟาโล่ Y not 7 โลโซ 1 แบล็คเฮด 1 เรียนมหาลัย ก็ฟังแค่ ซิลลี่ ฟูล นอกนั้นก็ฟังเพลงร็อคสากล จนถึงวัยทำงาน เห็นรุ่นน้องคลั่งไคล้ Clash Potato Bodyslam เรากลับรู้สึกเฉยๆ กับร็อคแฟชั่น หรืออาจไม่ได้อินกับเนื้อหา เลยวัยว้าวุ่นแล้ว กระทู้นี้ไม่อยากเปรียบเทียบแต่ละวง แต่ละค่าย แค่อยากเขียนให้คนเข้าใจขาร็อค เลข 3 กับความฝันที่ไม่เคยเชื่อว่าจะเป็นจริงได้ ไม่พลาดแน่นอน คอนเสิร์ตระดับตำนาน เหล็ก พันธุ์ เสือ