เรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเมื่อเราเรียนจบและตัดสินใจออกมาหางานทำและเช่าหออยู่กับเพื่อน ในช่วงแรกๆทุกอย่างดำเนินไปด้วยดีเราและเพื่อนได้งานทำเรียบร้อยและก็อยู่ด้วยกันอย่างสงบสุขดี จนวันหนึ่งเพื่อนพาแฟนมาค้างที่ห้องเราก็รู้สึกอึดอัดเล็กน้อยแต่ก็ไม่พูดอะไรเพราะโดยนิสัยส่วนตัวเป็นคนไม่ค่อยพูดและไม่กล้าพูดเท่าไหร่เพราะแคร์ความรู้สึกของเพื่อนและหลังจากวันนั้นทุกๆวันหยุดแฟนเพื่อนก็มักจะมาค้างเป็นประจำ จนกระทั่งวันหนึ่งวันที่แฟนเพื่อนมาค้างที่ห้องเหมือนปกติเราก็ไม่ได้อะไรมากเพราะเริ่มชินแล้วและวันนี้เราก็เข้ากะกลางคืนคงจะไม่ได้เจอกันแล้วเพื่อนก็เข้ากะกลางวันพรุ่งนี้แฟนเพื่อนก็คงจะกลับ แต่ทุกอย่างผิดคาดเมื่อเรากลับมาจากทำงานในตอนเช้ากลับถึงห้องหวังว่าจะนอนให้หายเหนื่อยซะหน่อยหลังจากทำงานมาทั้งคืนแต่ก็ต้องอึ่งจนทำอะไรไม่ถูกเมื่อเปิดห้องเข้าไปแฟนเพื่อนยังนอนอยู่เลย เราไม่รู้จะทำยังไงจะอาบน้ำ จะนอนก็ไม่กล้าทำอะไรเพราะทุกๆครั้งแฟนเพื่อนมาจะมีเพื่อนอยู่ด้วยเสมอแต่นี่เพื่อนไม่อยู่เราเลยออกมาข้างนอกสักพักแต่ด้วยความง่วงบวกกับไม่รู้จะไปที่ไหนดีเลยตัดสินใจกลับห้องหวังว่าแฟนเพื่อนจะกลับไปแล้วแต่เปล่าเลยเค้ายังไม่กลับยังนอนอยู่ที่เดิม เรากะจะออกไปข้างนอกอีกครั้งก็ไปไม่ไหวแล้วเพราะไม่ได้นอนมาทั้งคืนอีกทั้งคืนนี้ก็ต้องไปทำงานต่อจึงทำให้เราตัดสินใจข่มตานอนให้หลับแต่ทำยังไงมันก็ไม่หลับเลยลุกมาเปิดคอมนั่งออนเฟสและเจอเพื่อนสนิทออนพอดีเราเลยทำการระบายเรื่องราวทั้งหมดให้เพื่อนฟังและขอคำปรึกษา   เพื่อนบอกให้คุยกับเพื่อนคนนั้นไปเลยแต่เราบอกไม่กล้าจนต้องให้เพื่อนสวดไปยกใหญ่ถึงตัดสินใจว่าจะคุยกันให้รู้เรื่อง จากนั้นประมาณบ่ายกว่าๆแฟนเพื่อนก็มาขอตัวกลับเราถึงได้นอนซะทีและไปทำงานตามปกติในช่วงเย็น แต่พอหลังเลิกงานกลับมาถึงห้องทุกอย่างดูจะไม่ปกติเมื่อเพื่อนเราเก็บข้าวของและย้ายออกไปโดยไม่บอกไม่กล่าวทำให้เรางงมากว่ามันเกิดอะไรขึ้นจะโทรหาก็ไม่กล้าเพราะคิดว่าต้องโกรธอะไรเราแน่ๆไม่งั้นคงไม่ทำแบบนี้ เราจึงลองเข้าไปส่องเฟสของเพื่อนเพราะมีอะไรเขามักจะตั้งสเตตัสเสมอจึงทำให้รู้ว่าเธอได้ลบเราออกจากเพื่อนเรียบร้อยแล้วนั้นทำให้เรายิ่งแน่ใจว่าเธอตั้งโกรธอะไรเราแน่ๆเลยโทรไปปรึกษาเพื่อนสนิทคนเดิมเธอเลยลองเข้าเฟสเพื่อนคนนั้นดูบ้างปรากฏว่าเพื่อนสนิทเราก็โดนลบออกจากเพื่อนเหมือนกัน ทำให้เราสันนิษฐานได้ว่าเพื่อนเราคงเข้าไปเห็นข้อความที่เราคุยกับเพื่อนสนิทแน่ๆเลยถึงทำให้เป็นแบบนี้และหลังจากวันนั้นจนถึงวันนี้เราก็ไม่ได้รับข่าวคราวจากเพื่อนคนนั้นอีกเลย และทำให้เรารู้สึกผิดมาจนถึงทุกวันนี้ที่มีอะไรแล้วไม่กล้าพูดกับเธอตรงๆกับไปเล่าให้คนอื่นฟังเหมือนพูดจานินทาลับหลังเธอและทำให้เรื่องทั้งหมดตั้งกลายเป็นแบบนี้ เฮ้อ………………………………..


ถ้าเพื่อนคนนั้นมีโอกาสได้อ่านข้อความนี้อยากจะบอกเธอว่าเราขอโทษจริงๆที่มีอะไรแล้วไม่คุยกับเธอตรงๆกับไปเล่าให้คนอื่นฟังเหมือนเป็นการนินทาลับหลังเธออย่างนั้นและใช้คำพูดที่ค่อนข้างแรงเพราะสถานการณ์และอารมณ์มันพาไปประกอบกับไม่คิดว่าเธอจะเข้ามาเห็น  เราไม่ได้หวังว่าเธอจะหายโกรธหรือยกโทษให้แค่อยากให้เธอรับคำขอโทษของเราไว้เท่านั้นเอง ซักวันหนึ่งถ้าเรากล้ากว่านี้เราจะไปขอโทษเธอด้วยตัวเราเองขอโทษจริงๆ


และก็ต้องขอโทษด้วยที่เอาเรื่องนี้มาโพสและทำเหมือนนินทาเธออีกครั้งเราเพียงแค่รู้สึกอึดอัดอยากจะระบายกับความรู้สึกผิดของตัวเองเผื่อจะมีคนเข้าใจเราบ้างปลอบใจเราบ้างและทำให้เรารู้สึกดีขึ้นมาบ้างเท่านั้นจริงๆ………