แฟนผมเธอเป็นคนที่ค่อนข้างเอาแต่ใจ และไม่ยอมใครอะครับ

เช่น

ตอนที่เดินด้วยกันอยู่ ทางเดินแคบมาก แล้วมีจักรยานขับผ่านมา ผมก็เลยบอกเธอให้เดินหลบๆจักรยานหน่อยเดี๋ยวชน เธอก็ไม่ยอมเดินหลบ ผมก็เลยดึงตัวเธอหลบจักรยาน เท่านั้นแหละ เธอว่าผมยกใหญ่เลย ผมก็พยายามอธิบายว่าเนี่ยทางมันแคบนะ อีกข้างก็มีคนเดิน เธอก็สวนเสียงดังทันทีเหมือนพยายามให้คนที่เดินอีกฝั่งได้ยินว่า แล้วทำไมไอ้คนข้างๆนั้นไม่หลบให้เราล่ะ ทำไมจักรยานไม่หยุดให้เราล่ะ จนผมต้องยอมๆเธอไป

บางทีเวลามีคนมาเดินชนเธอ เธอนี่แทบจะด่าคนๆนั้นเลย แต่เวลาเธอรีบ หรือหงุดหงิด เธอจะเดินชนทุกคนโดยไม่สนใจใครเลย บางทีชนไม่พอ เอามือผลักออกด้วย

แล้วเวลาที่ผมพูดอะไรที่เธอไม่เห็นด้วย เธอก็จะเถียงตลอด พอเธอถูกเธอก็จะชอบพูดว่าเห็นมั้ย ไม่เชื่อ พอผมถูกเธอก็จะหงุดหงิดทันที

เวลาที่มีใครทำอะไรขัดใจเธอ เธอก็จะหงุดหงิด แล้วก็จะพูดเสียงดังให้คนได้ยินเลยว่าเธอไม่พอใจ ทั้งๆที่บางครั้งมันเป็นเรื่องเล็กน้อยที่ปล่อยวางได้

พอผมบอกเธอว่า ให้เกรงใจคนอื่นบ้าง เคารพสิทธิ์คนอื่นบ้าง เธอก็จะโมโหว่าผมเอาแต่ปกป้องคนอื่นมากกว่าผลประโยชน์ของเธอ แล้วบอกว่าเธอไม่แคร์คนอื่น นอกจากคนที่รักเธอ เธอไม่สนใจว่าใครจะมองยังไง ถ้าใครมาขัด มาทำลายในสิ่งที่เป็นผลประโยชน์ต่อเธอ เธอจะไม่ยอมเด็ดขาด จนสุดท้ายผมต้องเป็นฝ่ายยอมเธอตลอด



ที่เขียนมานี่ ไม่ได้อยากระบาย ประจานหรืออะไรนะครับ แค่อยากขอคำแนะนำ ว่าพอจะมีวิธีไหนที่จะช่วยให้เธอคิดได้บ้างครับ

ปล.ผมรักเธอมากครับ และไม่ได้อยากเลิกกับเธอ แค่อยากทำอย่างไรก็ได้ ให้เธอแก้ตรงจุดนี้ได้ เพราะผมกลัวว่าในอนาคตข้างหน้านิสัยแบบนี้มันจะหวนมาทำลายชีวิตเธอเอง ขอร้องนะครับ ผมเครียดกับเรื่องนี้มากๆ ผมไม่รู้จะพึ่งใครแล้วจริงๆ