สมมุติเราส่งลูกเราเรียน เราเสียเงินเสียทองมากมายตั้งแต่อนุบาล ไปจนถึงสำเร็จการศึกษา
เรายอมเสียเงินเสียทองเพื่อให้ลูกเราได้เรียนโรงเรียนดีๆ  ถ้าคิดกันแบบปีต่อปี เราขาดทุนตั้งแต่
ส่งลูกเข้าโรงเรียนอนุบาล(3ปี) ประถม1ถึงุ6 ม.1ถึงม.6 แล้วเรียนต่อมหาวิทยาลัยอีก4ปี
คือผมคิดแบบคร่าวๆตามการศึกษาปกติทั่วไปนะครับ  ก็ประมาณ19ปี ที่เราขาดทุน แต่ถามเรา
ทุกคนส่งลูกเรียนไหม ยอมขาดทุนไหม บางคนอาจจะมีมากกว่านั้นส่งลูกไปติวๆๆๆๆๆ จนแทบจะจำชื่อโรงเรียนกวดวิชาไม่ได้
เราทำแบบนี้กับลูกเราเพราะเราอยากจะให้เขามีชีวิตที่ดีมีอนาคตใช่ไหม  เราคิดว่าเราขาดทุนหรือเปล่า
คำตอบก็คือคงไม่มีพ่อแม่คนไหนบอกว่าขาดทุนหรอกจริงไหม

  ถ้าตรรกะในความคิดแบบนี้ แล้วมองว่าชาวนาคือคนที่เราอยากให้เขามีชีวิตที่ดี มีอนาคต เขาถูกเอาเปรียบมานานแล้ว
การที่เรารับจำนำข้าวเพื่อให้เขามีชีวิตที่ดี มีอนาคต มันไม่ขาดทุนตรงไหนเลยจริงไหม

ผมคิดว่าการที่รัฐบาลต้องลดราคาจำนำสาเหตุหนึ่งน่าจะมาจากแบงค์ชาตินะ ตอนที่ค่าเงินบาทแข็งมาก ไปเสนอขายข้าว
ให้ใครเมื่อจ่ายเป็นดอลล่าร์ มาแลกเป็นเงินบาทก็ได้น้อย มันก็เลยขาดทุน พอประเทศอื่นเสนอขายถูกกว่า และปิดการซื้อ
ขายไปแล้ว แบงค์ชาติก็ทำให้เงินบาทอ่อน ซ้ำเติมสถานการณ์เข้าไปอีก

ผมคิดว่าตอนนี้ขายไม่ได้เก็บข้าวไว้ก่อน  ถ้าปีนี้เวียตนามน้ำท่วม อินเดียแล้ง ข้าวไทยที่มีอยู่ไม่พอขายหรอกครับ
ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนทำอะไรคุณก็ต้องกินข้าวนะครับ ไม่มีเงินไม่เติมน้ำมันได้
สำหรับข้าว   ไม่มีเงินก็ต้องหาเงินมาซื้อข้าวกินนะครับ