สวัสดีครับเพื่อนๆพี่ๆน้องๆน้าๆทุกท่านช่วงนี้ฝนตกบ่อยๆระวังไม่สบายนะครับเป็นหวัดละ่แย่เลยหายยาก วันนี้เอานกที่หน้าเหมือนเป็ดมาฝากกัน ก็คือเจ้านกชายเลนปากช้อน หรือ spoon-billed sandpiper นกที่หายากและใกล้จะสูญสิ้นและน่าเป็นห่วงอีกชนิดหนึ่ง ถือว่าผมมีโชคนะครับที่เคยเห็นตัวเป็นๆของนกชนิดนี้มาแล้วในสมัยที่ดูนกใหม่ๆก็หลายปีแหละครับครั้งนั้นไปดูนกกับคุณหนุ่ม(โชคดีที่เกิดมา)และพี่ต๋อย (old blue)เราก็ไม่คาดหวังอะไรมากมายเอาเป็นว่าไปนั่งตากแดดให้ตัวมันดำเล่นๆละกัน แต่เป็นการตากแดดที่คุ้มค่ามาก เราท่านคงทราบดีว่าดูนกนำ้หรือนกชายเลนนี่มันต้องมีอาการตาลายเป็นแน่แท้เพราะนกพวกนี้อยู่รวมกันเป็นฝูงๆใหญ่บ้าง เล็กบ้าง สีสันก็คลายๆกันผมก็พยายามมองหาเจ้านกชายเลนปากช้อน  spoon-billed sandpiper หาอยู่นานครับและก็เจอจนได้ทีแรกก็ไม่แน่ใจครับเพราะไกลมากสมัยนั้นยังใช้สโคปอยู่ เลยได้เห็นภาพใกล้เจ้านกชายเลนปากช้อน  spoon-billed sandpiper นี่เค้าชอบเดินๆๆๆและก็กินๆๆๆๆไม่หยุดจึงทำให้เป็นที่แตกต่างจากนกตัวอื่น ดูๆก็เหมือนเป็ดเหมือนกันนะผมว่า ตัวที่ผมเห็นนั้นคือตัวที่มีชุดขนสีเทาปนนำ้ตาลก็เหมือนเอาไมโลผสมกาแฟนี่ผมคิดเองนะ...อิอิ หน้าอกใต้ท้องสีขาวโอโม ปากเค้าดูแปลกมากตรงปลายเหมือนช้อนจริงๆบนตัวไม่มีสีสันอะไรมากมายในภาพก็คือเจ้าตัวที่อยู่ด้านบนครับส่วนตัวล่างผมอยากจะให้มีสีสันซักกะหน่อยเลยใส่สีเป็นชุดขนในช่วงผสมพันธุ์อันนี้ผมดูจากหนังสือ A Field Guide to Thailand by Craig Robson(เล่มนี้ส่วนตัวผมว่าสีใกล้เคียงที่สุด)อาจจะด้วยระบบการพิมภ์มั่งครับและจากภาพที่ได้สะสมไว้นะ่ครับ ชุดขนในช่วง Breeding นี่มีหลายชุดมากเลยครับผมกะเอาว่าเค้าน่าจะสวยหล่อประมาณนี่ละ่ครับไอ้ผมเองก็ไม่เคยเห็นตัวเป็นๆในช่วงนี้ซะด้วยเอาเป็นว่าดูกันเล่นๆขำ ขำละกันนะครับ ส่วนเรื่องสีก็ว่าตามหลอดที่ลงไปละ่ครับ ใครที่อยากลองวาดภาพก็หาซื้อสีกันได้ตามร้านเครื่องเขียน หรือตามห้างฯผมว่าน่าจะมีสีให้เลือกเยอะกว่าถ้ายังไม่แน่ใจว่าจะชอบวาดภาพหรือเปล่าก็ลองซื้อหลอดเล็กมาใช้ก่อนก็น่าจะดีนะครับ ส่วนกระดาษผมใช้300แกรมของcampapเพราะหนาดีไม่บิดงอง่ายเป็นเพราะไม่ชอบติดกระดาษราคาแพงๆและไม่ชอบติดกับเทปกาว พู่กันก็ว่ากันตามถนัด เอาไว้พบกันใหม่ในวาดเล่น ขำ ขำ นะครับ