สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 21
แม้จะทำได้ยากในตอนนี้ แต่ขอให้ตั้งสติให้ดีสักช่วงหนึ่งแล้วพิจารณาสามีตัวเอง ถึงสิ่งที่เค้าเป็น สิ่งที่เค้าทำ นิสัย สันดานที่เป็นพื้นฐานของเค้าที่คุณสัมผัสได้มาตลอดก่อนเกิดเรื่อง ชั่งน้ำหนักให้ดีว่าเค้าทำไปเพราะวูบวาบชั่วคราว แค่เรื่อง sex หรือเค้ามีแนวโน้มจะเป็นคนที่ทิ้ง/เปลี่ยนครอบครัวได้เมื่อพบคนใหม่ แล้วคุณจะพบว่าคุณจะไปยังไงต่อกับเรื่องที่เกิดขึ้นตอนนี้ค่ะ
เมื่อปีที่แล้วเราเคยเจออย่างคุณค่ะ เหตุผลเดียวกันเลยคือเค้าอ้างว่าเราเติมเต็มเค้าไม่พอ เค้าเลยไปหาความสุขข้างนอกที่คบกันแบบเป็นตัวเป็นตน เราถามว่าทำไมไม่เที่ยวจบเป็นมื้อๆ ไป เค้าอ้างว่ากลัวโรค+เสียเงินเยอะ เค้าเลือกที่จะเสียเงินน้อย (จริงๆ แล้วเสียเยอะกว่าเที่ยวผู้หญิงอีก) แต่ทำให้เราเสียใจแทน
คุณอย่าไปสู้ผู้หญิงคนนั้นในตอนนี้ค่ะ รับรองว่ายังไงก็ไม่ชนะ ที่เราทำตอนนั้นคือเรายอมแลกกับการที่ครอบครัวจะล่มสลายด้วยการเปิดทางให้เค้าได้ไปมีความสุขกับผู้หญิงคนนั้นได้เต็มที่ เราบอกเลยว่าไปกินให้อิ่มให้พอ ถ้านี่เป็นกรรมที่เราต้องชดใช้ ก็ทำร้ายกันซะให้พอ ถ้าเราเคยไปทำอะไรไว้ ก็ขออโหสิกรรมให้เราด้วย เราจะได้หมดเวรหมดกรรมซะที จะหมดเวรกรรมด้วยการเสียเค้าไปหรือได้กลับคืนมา ก็ถือว่าเราได้ชดใช้แล้ว เราจะอดทนและรอเท่าที่หัวใจเราทนได้ แต่เชื่อมั้ย นั่นไม่ใช่สิ่งที่เราอยากให้เป็นเลย หัวใจเรามันเหมือนถูกเผาไหม้อยู่ตลอด เราเหมือนคนไม่สบายทุกวัน มีไข้ต่ำๆ เป็นเดือนๆ ร้องไห้ได้ทุกวัน น้ำหนักลดไปหลายกิโล ตื่นเช้าแบบไม่อยากตื่น เหมือนโลกมันแตกสลายไปแล้ว
แต่เมื่อเรามองนิสัยและพื้นฐานความคิดของสามีเราแล้ว เราคิดว่าต้องทำ แม้จะรู้ว่าเสี่ยงมากเพราะเค้าอาจผูกพันกันจนแยกจากกันไม่ได้ แต่เรารู้ว่าเราห้ามเขาไม่ได้ค่ะ (เค้าไม่มีทางเลิกกับผู้หญิงคนนั้นเพราะเมียจับได้ เค้าจะเลิกเมื่อเค้าอิ่ม เบื่อ หมดช่วงโปรโมชั่น แต่เวลาเค้าจะไปเลิกกับผู้หญิงคนนั้น เหตุผลที่เค้าจะบอกไปคือเมียรู้แล้ว เลยต้องเลิก-เหตุผลคลาสสิคใช้ได้ทุกเวลา)
ในที่สุด เมื่อเค้าได้รู้รสแล้ว ความแปลกใหม่ก็เริ่มจะธรรมดา และผู้หญิงคนนั้นก็เริ่มทนไม่ได้ แรกๆ ก็เหมือนแมวเชื่องๆ ค่ะ ไม่เคยเรียกร้องอะไรจากสามีเราเลย สามีเราเค้าคิดว่าผู้หญิงก็แค่อยากสนุกเหมือนเค้า แต่เราเคยบอกเค้าแล้วว่าไม่มีผู้หญิงคนใหนอยากเป็นเมียน้อยหรอก เพราะในที่สุดแล้วก็อยากเป็นเมียจริงๆ เมียเบอร์ 1 เพียงคนเดียว แล้วทุกอย่างก็ดำเนินไปตามสูตรเลยค่ะ เริ่มเรียกร้องค่าเลี้ยงดู เริ่มขอ สามีเราก็เริ่มคิดได้ เพราะไม่น่ารักแบบแรกๆ แล้ว ที่คิดว่าจะแค่สนุก เจอกัน มีอะไรกัน เที่ยวกัน แต่พอโดนขอมากๆ หนีค่ะ จากน้ั้นสติก็จะกลับมา ความคิดก็จะกลับมา
"เราเป็นคนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเค้ามา เค้าไม่มีทางเลือกคนที่แค่มาร่วมสุข" นั่นคือคำพูดของเค้าที่พูดกับเราหลังจาก 10 เดือน ที่เค้าไปร่วมสุขกับคนอื่น (แต่เรายังอยู่บ้านเดียวกันค่ะ) ....ฟังแล้วยิ้มไม่ออกค่ะไม่ว่าตอนใหน เพราะเราคิดว่าในเมื่อเค้าเลือกเรามาเป็นแม่ของลูกแล้ว มันควรจบที่เราแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไม 10 ปีต่อมา เรายังต้องมาโดนเลือกอีก เมื่อเค้าพบว่าผู้หญิงอื่นไม่ดีเท่าเรา แม้ว่าเค้าก็ยังเลือกเราอีกครั้ง เราก็เศร้าค่ะ แต่ผู้ชายที่ยังมีสำนึกดีๆ หลงเหลืออยู่ จะพูดอย่างนี้ทุกคนค่ะ เราเชื่ออย่างนั้น
ถ้าคุณยังรักสามีคุณอยู่ คุณจงรอค่ะ ... แม้จะรออย่างเจ็บปวด ก็ต้องรอและทำตัวให้เหนือผู้หญิงคนนั้น ถ้าคุณยังมีความรักความหวังดีในตัวสามี มันจะมีความเมตตาออกมาในคำพูดและการกระทำของคุณเอง และเค้าจะสัมผัสได้ ขณะเดียวกันก็ให้รู้ว่าพิษของความรักมันสาหัสอย่างนี้นี่เอง ใครไม่เคยเจอกับตัวจะไม่เคยรู้ และเมื่อเจอกับตัว สิ่งที่ใครๆ มักจะพูดว่าถ้าสามีเป็นอย่างนี้ จะเลิกทันที ...ขอบอกว่าเมื่อเจอจริงๆ แล้ว มันไม่ได้ทำได้ง่ายเลยค่ะ เพราะความผูกพัน เรื่องราวต่างๆ ในชีวิต ลูก อนาคต ความฝัน ความหวัง ล้วนเป็นเชือกที่ร้อยรัดสมาชิกครอบครัวทุกคนเอาไว้ ไม่เช่นนั้นคนเราคงไม่มีความรู้สึกเจ็บปวดจากการถูกนอกใจหากมันหยุดได้ด้วยการ "เลิกทันที"
ลองสู้ยกแรกด้วยการยอมรับความพ่ายแพ้ในครั้งนี้และอดทนไปก่อนสักพัก พร้อมกับช่วยสามีให้หลุดพ้นจากบ่วมกรรม(กาม)นี้ด้วยการพูด โน้มน้าว ยกเรื่องลูกมาอ้างว่าลูกเริ่มรู้และถาม make เรื่องบ้างก็ได้ว่ามีคนเริ่มรู้ แล้วดูปฎิกริยาเค้า ถ้าเค้ามีการตอบรับเรา ฟังเรา แต่ยังเลิกฝ่ายโน้นไม่ได้ทันที มีโอกาสที่จะดึงเค้ากลับมาได้ แต่หากผ่านไปช่วงหนึ่งจนรู้สึกว่ามันแย่ลงเรื่อยๆ ถึงเวลานั้นค่อยจัดเต็มค่ะ
สำหรับเรา เราผ่านจุดหนักสุดไปแล้วค่ะ ตอนนี้มีหน้าที่ฟื้นฟูความเชื่อใจกลับคืนมา อยากบอกว่าเมื่อได้สามีกลับมาแล้ว มันก็ไม่ง่ายเลยในช่วงแรกที่จะใช้ชีวิตเหมือนเดิมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น สามีทำเหมือนลืมไปแล้วว่าเคยทำอะไร แต่เราไม่ค่ะ / สู้ๆ ค่ะ
ปล. 1 อย่าลืมกฎสำคัญอีกข้อที่คุณไม่ต้องทำอะไรเลย นอกจากทำดีและรอ มันคือ "กฎแห่งกรรม" ค่ะ ...เชื่อมั่นเถอะค่ะว่าถ้าคุณกับสามียังมีบุญต่อกัน ผู้หญิงคนนั้นจะไปจากชีวิตสามีคุณแน่ๆ ทำบุญและสวดมนต์ช่วยให้จิตใจเย็นลงได้บ้างค่ะในยามนี้ ^^
เพิ่มเติม...
ปล. 2 เอาใจช่วยให้มีกำลังใจในการทำดีค่ะ ทำดีต่อตัวเองก่อน คือตั้งสติและดูแลจิตใจตัวเอง จากนั้น (พยายาม) ทำดีต่อสามีเท่าที่จะทำได้ด้วยความรักที่ยังเหลืออยู่ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในอนาคต สิ่งหนึ่งที่คุณจะไม่คิดอีกแล้วคือ การกลับไปแก้ไขอดีต ...นั่นเพราะคุณได้ทำดีที่สุดที่จะรักษาครอบครัวไปแล้วค่ะ ท้ายสุดหากรั้งไว้ไม่ได้ ก็เดินหน้าต่อไปนะคะ ยิ้มด้วยค่ะ ^^
เมื่อปีที่แล้วเราเคยเจออย่างคุณค่ะ เหตุผลเดียวกันเลยคือเค้าอ้างว่าเราเติมเต็มเค้าไม่พอ เค้าเลยไปหาความสุขข้างนอกที่คบกันแบบเป็นตัวเป็นตน เราถามว่าทำไมไม่เที่ยวจบเป็นมื้อๆ ไป เค้าอ้างว่ากลัวโรค+เสียเงินเยอะ เค้าเลือกที่จะเสียเงินน้อย (จริงๆ แล้วเสียเยอะกว่าเที่ยวผู้หญิงอีก) แต่ทำให้เราเสียใจแทน
คุณอย่าไปสู้ผู้หญิงคนนั้นในตอนนี้ค่ะ รับรองว่ายังไงก็ไม่ชนะ ที่เราทำตอนนั้นคือเรายอมแลกกับการที่ครอบครัวจะล่มสลายด้วยการเปิดทางให้เค้าได้ไปมีความสุขกับผู้หญิงคนนั้นได้เต็มที่ เราบอกเลยว่าไปกินให้อิ่มให้พอ ถ้านี่เป็นกรรมที่เราต้องชดใช้ ก็ทำร้ายกันซะให้พอ ถ้าเราเคยไปทำอะไรไว้ ก็ขออโหสิกรรมให้เราด้วย เราจะได้หมดเวรหมดกรรมซะที จะหมดเวรกรรมด้วยการเสียเค้าไปหรือได้กลับคืนมา ก็ถือว่าเราได้ชดใช้แล้ว เราจะอดทนและรอเท่าที่หัวใจเราทนได้ แต่เชื่อมั้ย นั่นไม่ใช่สิ่งที่เราอยากให้เป็นเลย หัวใจเรามันเหมือนถูกเผาไหม้อยู่ตลอด เราเหมือนคนไม่สบายทุกวัน มีไข้ต่ำๆ เป็นเดือนๆ ร้องไห้ได้ทุกวัน น้ำหนักลดไปหลายกิโล ตื่นเช้าแบบไม่อยากตื่น เหมือนโลกมันแตกสลายไปแล้ว
แต่เมื่อเรามองนิสัยและพื้นฐานความคิดของสามีเราแล้ว เราคิดว่าต้องทำ แม้จะรู้ว่าเสี่ยงมากเพราะเค้าอาจผูกพันกันจนแยกจากกันไม่ได้ แต่เรารู้ว่าเราห้ามเขาไม่ได้ค่ะ (เค้าไม่มีทางเลิกกับผู้หญิงคนนั้นเพราะเมียจับได้ เค้าจะเลิกเมื่อเค้าอิ่ม เบื่อ หมดช่วงโปรโมชั่น แต่เวลาเค้าจะไปเลิกกับผู้หญิงคนนั้น เหตุผลที่เค้าจะบอกไปคือเมียรู้แล้ว เลยต้องเลิก-เหตุผลคลาสสิคใช้ได้ทุกเวลา)
ในที่สุด เมื่อเค้าได้รู้รสแล้ว ความแปลกใหม่ก็เริ่มจะธรรมดา และผู้หญิงคนนั้นก็เริ่มทนไม่ได้ แรกๆ ก็เหมือนแมวเชื่องๆ ค่ะ ไม่เคยเรียกร้องอะไรจากสามีเราเลย สามีเราเค้าคิดว่าผู้หญิงก็แค่อยากสนุกเหมือนเค้า แต่เราเคยบอกเค้าแล้วว่าไม่มีผู้หญิงคนใหนอยากเป็นเมียน้อยหรอก เพราะในที่สุดแล้วก็อยากเป็นเมียจริงๆ เมียเบอร์ 1 เพียงคนเดียว แล้วทุกอย่างก็ดำเนินไปตามสูตรเลยค่ะ เริ่มเรียกร้องค่าเลี้ยงดู เริ่มขอ สามีเราก็เริ่มคิดได้ เพราะไม่น่ารักแบบแรกๆ แล้ว ที่คิดว่าจะแค่สนุก เจอกัน มีอะไรกัน เที่ยวกัน แต่พอโดนขอมากๆ หนีค่ะ จากน้ั้นสติก็จะกลับมา ความคิดก็จะกลับมา
"เราเป็นคนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเค้ามา เค้าไม่มีทางเลือกคนที่แค่มาร่วมสุข" นั่นคือคำพูดของเค้าที่พูดกับเราหลังจาก 10 เดือน ที่เค้าไปร่วมสุขกับคนอื่น (แต่เรายังอยู่บ้านเดียวกันค่ะ) ....ฟังแล้วยิ้มไม่ออกค่ะไม่ว่าตอนใหน เพราะเราคิดว่าในเมื่อเค้าเลือกเรามาเป็นแม่ของลูกแล้ว มันควรจบที่เราแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไม 10 ปีต่อมา เรายังต้องมาโดนเลือกอีก เมื่อเค้าพบว่าผู้หญิงอื่นไม่ดีเท่าเรา แม้ว่าเค้าก็ยังเลือกเราอีกครั้ง เราก็เศร้าค่ะ แต่ผู้ชายที่ยังมีสำนึกดีๆ หลงเหลืออยู่ จะพูดอย่างนี้ทุกคนค่ะ เราเชื่ออย่างนั้น
ถ้าคุณยังรักสามีคุณอยู่ คุณจงรอค่ะ ... แม้จะรออย่างเจ็บปวด ก็ต้องรอและทำตัวให้เหนือผู้หญิงคนนั้น ถ้าคุณยังมีความรักความหวังดีในตัวสามี มันจะมีความเมตตาออกมาในคำพูดและการกระทำของคุณเอง และเค้าจะสัมผัสได้ ขณะเดียวกันก็ให้รู้ว่าพิษของความรักมันสาหัสอย่างนี้นี่เอง ใครไม่เคยเจอกับตัวจะไม่เคยรู้ และเมื่อเจอกับตัว สิ่งที่ใครๆ มักจะพูดว่าถ้าสามีเป็นอย่างนี้ จะเลิกทันที ...ขอบอกว่าเมื่อเจอจริงๆ แล้ว มันไม่ได้ทำได้ง่ายเลยค่ะ เพราะความผูกพัน เรื่องราวต่างๆ ในชีวิต ลูก อนาคต ความฝัน ความหวัง ล้วนเป็นเชือกที่ร้อยรัดสมาชิกครอบครัวทุกคนเอาไว้ ไม่เช่นนั้นคนเราคงไม่มีความรู้สึกเจ็บปวดจากการถูกนอกใจหากมันหยุดได้ด้วยการ "เลิกทันที"
ลองสู้ยกแรกด้วยการยอมรับความพ่ายแพ้ในครั้งนี้และอดทนไปก่อนสักพัก พร้อมกับช่วยสามีให้หลุดพ้นจากบ่วมกรรม(กาม)นี้ด้วยการพูด โน้มน้าว ยกเรื่องลูกมาอ้างว่าลูกเริ่มรู้และถาม make เรื่องบ้างก็ได้ว่ามีคนเริ่มรู้ แล้วดูปฎิกริยาเค้า ถ้าเค้ามีการตอบรับเรา ฟังเรา แต่ยังเลิกฝ่ายโน้นไม่ได้ทันที มีโอกาสที่จะดึงเค้ากลับมาได้ แต่หากผ่านไปช่วงหนึ่งจนรู้สึกว่ามันแย่ลงเรื่อยๆ ถึงเวลานั้นค่อยจัดเต็มค่ะ
สำหรับเรา เราผ่านจุดหนักสุดไปแล้วค่ะ ตอนนี้มีหน้าที่ฟื้นฟูความเชื่อใจกลับคืนมา อยากบอกว่าเมื่อได้สามีกลับมาแล้ว มันก็ไม่ง่ายเลยในช่วงแรกที่จะใช้ชีวิตเหมือนเดิมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น สามีทำเหมือนลืมไปแล้วว่าเคยทำอะไร แต่เราไม่ค่ะ / สู้ๆ ค่ะ
ปล. 1 อย่าลืมกฎสำคัญอีกข้อที่คุณไม่ต้องทำอะไรเลย นอกจากทำดีและรอ มันคือ "กฎแห่งกรรม" ค่ะ ...เชื่อมั่นเถอะค่ะว่าถ้าคุณกับสามียังมีบุญต่อกัน ผู้หญิงคนนั้นจะไปจากชีวิตสามีคุณแน่ๆ ทำบุญและสวดมนต์ช่วยให้จิตใจเย็นลงได้บ้างค่ะในยามนี้ ^^
เพิ่มเติม...
ปล. 2 เอาใจช่วยให้มีกำลังใจในการทำดีค่ะ ทำดีต่อตัวเองก่อน คือตั้งสติและดูแลจิตใจตัวเอง จากนั้น (พยายาม) ทำดีต่อสามีเท่าที่จะทำได้ด้วยความรักที่ยังเหลืออยู่ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในอนาคต สิ่งหนึ่งที่คุณจะไม่คิดอีกแล้วคือ การกลับไปแก้ไขอดีต ...นั่นเพราะคุณได้ทำดีที่สุดที่จะรักษาครอบครัวไปแล้วค่ะ ท้ายสุดหากรั้งไว้ไม่ได้ ก็เดินหน้าต่อไปนะคะ ยิ้มด้วยค่ะ ^^
ความคิดเห็นที่ 1
ก่อนอื่นต้องขอเป็นกำลังใจให้นะครับ เวลาอ่านกระทู้แบบนี้ ผมรู้สึกว่าคนที่เป็นสามีโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นพ่อคนแล้ว มานอกใจภรรยาตนเองโดยการมีผญ.ใหม่ แถมยังอ้างเหตุผลเลวๆแบบนี้อีก (เมียนะโว้ย!ไม่ใช่กะหรี่ปั๊พ) เป็นผช.ที่แย่มากๆ ไม่รู้จักพอ
อยากให้คุณตั้งสติดีๆ คิดให้รอบคอบ ชั่งใจระหว่างผลดีผลเสียหากคุณจะเลิกกับเค้าหรือจะทนอยู่ คุณต้องหาคำตอบให้ตัวเอง ผมคงชี้ชัดด้วยการอ่านกระทู้ของคุณไม่กี่บรรทัดไม่ได้หรอก ผมทำได้เพียงเป็นกำลังใจและให้สู้ชีวิตต่อไป คุณยังมีลูกสาวที่น่ารักตั้ง2คน คุณไม่ได้อยู่คนเดียวในโลก มันเป็นบททดสอบที่พระเจ้าประทานมาให้คุณฟันฝ่า อย่าท้อครับ เอาใจช่วย สู้ๆครับ!
อยากให้คุณตั้งสติดีๆ คิดให้รอบคอบ ชั่งใจระหว่างผลดีผลเสียหากคุณจะเลิกกับเค้าหรือจะทนอยู่ คุณต้องหาคำตอบให้ตัวเอง ผมคงชี้ชัดด้วยการอ่านกระทู้ของคุณไม่กี่บรรทัดไม่ได้หรอก ผมทำได้เพียงเป็นกำลังใจและให้สู้ชีวิตต่อไป คุณยังมีลูกสาวที่น่ารักตั้ง2คน คุณไม่ได้อยู่คนเดียวในโลก มันเป็นบททดสอบที่พระเจ้าประทานมาให้คุณฟันฝ่า อย่าท้อครับ เอาใจช่วย สู้ๆครับ!
แสดงความคิดเห็น
สามีไปนอนกับผู้หญิงอีกคน...เราต้องทนเพื่อลูกหรือเดินจากมา? (เคว้งคว้างไปหมด )
เราแต่งงานมา 6 ปี มีลูกสาว 2 คน สามีบอกว่า เราให้ความสุขเรื่อง sex , ไม่ดูแลเค้าเหมือนอย่างเคย
*** ก่อนมีลูก เราดูแลสามี สุดชีวิต ตามใจทุกอย่าง เอาอกเอาใจ ****
วันหนึ่งจับได้ว่า เค้าไปมีผู้หญิงคนใหม่ ซึ่งติดต่อกันมานานแลัว ( 4 เดือน ) เราทะเลาะกันรุนแรง ถึงขั้นจะหย่า กัน
แต่เรากลัว ลูก ไม่มีพ่อ เลยทนรับสภาพไป .
แต่ตอนนี้ ทนไม่ไหว อึกอัด ร้องไห้ทุกวัน.....เราต้องทำยังงัยดี ไปไม่เป็น ยืนขาไม่มีแรง งงไปหมด
( เราคงทำหน้าที่ ภรรยา ไม่ดีเอง.....สามีเลยต้องไปหาความสุข นอกบ้าน เพราะมันสามารถเติมเต็มความสุขให้เค้าได้ )
ขอกำลังใจ ให้ ผู้หญิงแย่ๆ คนนี้ด้วย...ที่ไม่ครอบครัว กำลังแตกสลาย