คือว่าน้ำประปาในหมู่บ้านของผมทั้งขุ่น เหลืองและเหม็นเน่า แต่ก็ทนๆใช้ไปก่อน
เพราะเมื่อก่อนก็ดีๆ แต่ช่วงนี้สงสัยว่าจะเป็นเพราะมีพายุเข้า ฝนตกบ่อยเลยทำให้
น้ำมากมายไหลชะล้างหน้าดินลงไปยังแหล่งน้ำที่ใช้ทำน้ำประปา แหล่งน้ำแห่งนี้
เป็นแอ่งเล็กๆอยู่ตรงกลางของพื้นที่ลาดชัน หรือแอ่งกะทะเล็กๆ และพื้นที่ลาดชัน
โดยรอบคือพื้นที่เพาะปลูกมันสำปะหลังทั้งหมด ซึ่งชาวไร่ตอบผมมาแล้วว่าเขา
ใช้อะไรใส่ลงไปในการทำไร่มันสำปะหลังบ้าง
เริ่มจาก ปุ๋ยมูลไก่ ใช้ผสมกับดิน ไถรวมกันกับดินให้เข้ากันดี
ปุ๋ยระเบิดหัว เป็นปุ๋ยเคมี ซึ่งมีสูตรเฉพาะจะทำให้มันสำปะหลังมีหัวมากกว่าปกติ
ปุ๋ยยูเรีย หรือบางคนเรียกว่าปุ๋ยเกลือ
ยาฆ่าหญ้า มีสองชนิด แบบดูดซึมและเผาไหม้ แบบดูดซึมคือฉีดแล้วหญ้าจะค่อยๆ
ตายและตายลงไปถึงราก แบบเผาไหม้คือหญ้าจะเริ่มแห้งตายทันทีสองวันเห็นผล
แล้วก็จะมียาแปลกๆหลากหลายจากพวกขายตรงมานำเสนอหรือชาวบ้านไปเจอตามทีวีช่องดาวเทียม



อันที่จริงผมไม่สบายใจมากเพราะพึ่งไปรู้ว่าชาวบ้านส่วนใหญ่เลิกใช้น้ำประปากันหมดแล้ว
หันไปเจาะบ่อบาดาล เหลือแค่ไม่กี่หลังคาเรือนที่ยังใช้น้ำประปา ของผมก็นัดช่างมาเจาะแล้วแต่ยังไม่ถึงคิว
และอีกอย่างคือพ่อผมอายุหกสิบกว่า พ่อใช้น้ำประปานี้มาตลอด ใช้ทุกอย่างแต่ไม่กิน
และเมื่อเดือน กค ปีที่แล้วพ่อปวดฟันมาก เลยไปถอนที่โรงบาล แต่แผลที่ถอนฟันไม่หาย
หมอเลยให้ลองตัดชิ้นเนื้อไปตรวจ และผลออกมาว่าเป็นมะเร็ง และก็เป็นมะเร็งที่ต่อมน้ำเหลือง
รักษากันมาจนถึงวันที่ 1 พค ปีนี้พ่อก็เสีย
และตอนนี้ผมก็ได้กลับมาอยู่บ้านและใช้นำประปานี้เรื่อยมา ตอนนี้ผมพบสิ่งผิดปกติกับตัวเอง
คือว่าเมื่อผมเป็นแผลเล็กๆน้อยๆตามตัว แผลนั้นไม่หายเองง่ายๆเหมือนเมื่อก่อน
เมื่อก่อนผมไม่ต้องใส่ยาไม่ต้องทำอะไร สองสามวันหายเลย แต่ตอนนี้ผิดสังเกต
แค่ยุงกัดแล้วผมเกาๆวันต่อมาเจ็บและเป็นหนองและปวดมาก ที่เท้านี้ก็หลายแผล
แค่แผลถลอกเล็กๆก็กลายเป็นหนองอักเสบ ผมต้องระวังตัวไม่ให้เป็นแผลและไม่แกะเการ่างกาย
หรือว่าผมจะติดจากพ่อเพราะตอนพ่อป่วยผมก็ทำแผลให้พ่อและสำผัสพวกน้ำเลือดน้ำเหลือง
ของพ่อบ่อยๆ จะเกี่ยวกันใหมครับ แต่หมอที่โรงบาลบอกว่าไม่ติดต่อกันแน่นอน แต่ผมก็ผมเริ่มกังวล