เวลาเราไปเที่ยวพวกห้าง หรืองานแฟร์เด็ก BBB, รักลูกเกือบทุกปี จะได้ยินประชาสัมพันธ์ประกาศตามหาผู้ปกครองเด็กหลงทางตลอดเลย ลูกชายเราเวลาที่ออกไปข้างนอกเราจะห้อยป้ายที่เขียนชื่อน้องกับเบอร์โทรเราไว้ตลอด เพราะกำลังเป็นวัยหัดวิ่งร้อยเมตร ถึงเราจะคอยระวังตลอดเวลา แต่ก็เผื่อพลัดหลงไว้หน่อย ถ้าหลงไปมีคนเจอจะได้โทรกลับหาเราได้เลย ไม่ต้องร้องไห้กันนาน

คราวล่าสุดไปห้างแถวบ้าน ได้ยินประกาศ ผู้ปกครองที่บุตรหลานพลัดหลง เด็กหญิงอายุประมาณ 2-3 ขวบ สวมชุดสีชมพู กรุณาติดต่อประชาสัมพันธ์ด้วยค่ะ หลังจากนั้นเราก็ไปช้อปตามแรงดึงดูดป้าย sale ต่อไป   ออกมาจากร้าน ยังได้ยินประกาศเหมือนเดิม อ้าว นี่มันผ่านไปเกือบครึ่งชม แล้วอ่ะ พ่อแม่น้องเค้าทำไรอยู่ฟ่ะเนี่ย (คิดในใจ) เฮ้อ ไม่รู้ปานนี้เด็กจะตกใจกลัว ร้องไห้ขนาดไหน !__!

อีกเรื่องพอดีไปเจอพี่ผู้หญิงคนหนึ่งที่งาน sale ของเล่นที่เพิ่งผ่านไปในลิฟท์ เค้าเห็นน้องหมอกห้อยป้ายชื่อ เค้าก็ทัก อุ้ย น้องมีป้ายชื่อด้วย และเล่าให้เราฟังว่านี่คราวก่อนพี่ไปเจอแม่ทิ้งลูก 2 คนนั่งเฝ้าโต๊ะที่ฟู้ดเซนเตอร์ แล้วตัวเองก็เดินไปซื้อข้าว พี่นะกังวลใจแทนเค้าต้องคอยนั่งดูลูกเค้าให้ เราได้ฟังก็อ่ะนะ ทำไปได้ถ้ามาคนเดียวแนะนำแม่ๆพาไปทานในร้านที่มีพนักงานคอยช่วยดูจะดีกว่านะคะ แบบนี้ไม่คุ้มเลยคิดว่าคนพี่จะดูแลน้องได้ชัวน์หรือคะ หาย 2 ละซวยเลย

ลูกไม่ได้ทำกันง่ายๆนะคะ มันเหนื่อย

ของลูกเราจะห้อยคอไว้แบบนี้ สังเกตง่ายดี


ไม่ก็ห้อยหูกางเกง ด้านหลังเขียนชื่อน้อง กับเบอร์โทรแม่ไว้


ถ่ายคู่กับของหลานสาว พี่กระต่ายกะพี่หมี


ถ้าเด็กโตหน่อยที่สามารถพูดคุยรู้เรื่อง แค่เขียนชื่อน้อง และเบอร์โทร ติดกระดาษพกใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกงก็ได้ค่ะ
เคลือบพลาสติกให้แข็งแรงหน่อยก็ดีค่ะ จะได้ไม่พังง่าย  ตามการ์ตูนที่เคยอ่านเจอ
(เราอ่านการ์ตูนญี่ปุ่นเกี่ยวกับเด็กๆ เจอแบบนี้หลายเล่มนะคะ เราว่าที่ญี่ปุนเค้าทำกันเป็นนิสัยอยู่แล้วรึเปล่า ดีจัง)


ยังไงก็ฝากคุณพ่อคุณแม่ด้วยนะคะ เวลาพาลูกออกไปข้างนอก พกป้ายชื่อให้เค้าหน่อย
ถ้าพลัดหลงกันแล้วเจอคนใจดี หรือเจ้าหน้าที่มาเจอ เค้าจะได้ติดต่อกลับมาหาเราได้ง่ายและเร็วขึ้นค่ะ