สวัสดีค่ะ

ไม่มีอะไรจะกล่าวนอกจากคำขอโทษที่หายไปหลายเดือน จนเหมือนกระทู้จะเขียนไม่จบ แต่เมื่อมันเป็นความตั้งใจแล้ว

ก็จะเขียนให้จบจนได้ค่ะ

ประกอบกับตอนนี้ชีวิตลงตัวมากแล้ว จนมีเวลาพอที่จะมาเล่าต่อจนจบค่ะ

ปล.เผื่อลืมกันไปแล้ว ฝากกระทู้แรก http://ppantip.com/topic/30047270
และกระทู้ สองด้วยค่ะ http://ppantip.com/topic/30063764

สำหรับตอนที่ สามก็จะเป็นบทสรุป สำหรับประสบการณ์ชีวิตของการมาเรียนต่อที่ญี่ปุ่น โดยเริ่มจากการเป็นนักเรียนทุนส่วนตัว ในงบประมาณอันจำกัด จนกระทั่งมาเป็นนักศึกษาปริญญาโท ทุนของมหาวิทยาลัย

จริงๆแล้วบทความนตอนนี้อยากเขียนเพื่อเป็นกำลังใจให้กับทุกคนที่มีไฟอยากมาเรียนต่อ ว่าอย่าท้อถอย สักวันเราจะต้องทำได้
และความสำเร็จจะเป็นสิ่งตอบแทนความเหนื่อยยากของเราค่ะ

สำหรับใครที่อยากถามอะไร ถามได้ไม่ต้องเกรงใจเลยนะคะ อยากช่วยตอบทุกอย่างเท่าที่รู้ค่ะ