ปล. พวก
รักลูกก็เป็นหนิ พ่อแม่ กุ ก็รักกุ เหมือนกัน แล้วทีนี้รู้ยัง???
เลิกบ้าได้แล้วววว เลิกเผือกกับชีวิต กุ ซักที ว่างมากก็ไปเช็ดขรี้ลูกนะ รำคาญ!!
------------------------------------------------------------------------------------------
"ผู้หญิงชอบคนเลว"
เป็นประโยคที่เราได้ยินบ่อยมากๆ
แต่จริงๆแล้วใครกัน?ที่จะชอบหรือรักคนเลว
ลองนึกภาพตอนผู้ชายมาจีบใหม่ๆ แน่นอนว่าคงไม่มีใครเริ่มต้นจีบผู้หญิงด้วยการตะคอกใส่ ทำร้ายร่างกาย หรือพูดจาหมาไม่รับประทาน
ผู้ชายแต่ละคนที่เข้ามาจีบนั้น ส่วนใหญ่แล้วก็จะเริ่มจากการทำตัวเป็นสุภาพบุรุษ เอาใจเทคแคร์ผู้หญิงเป็นอย่างดี
พอเจอใครที่ทำไม่ดีกับผู้หญิงก็จะออกปากพูดว่า คนนั้นไม่สุภาพบุรุษเลย
บลาๆ
แต่ใครมันจะไปรู้ว่าต่อไป ก็กลืนน้ำลายตัวเอง
กลายเป็นไอ้
เหมือนที่เคยว่าเค้าไว้เหมือนกัน
เอาล่ะคะ วันนี้เราก็จะมาเล่าเรื่องราวของเราเองไว้เป็นอุทาหรณ์สอนใจทั้งคุณผู้ชายและคุณผู้หญิง รับได้ไม่ได้ก็แล้วแต่พิจารณาเลยค่ะ
ย้อนไปเมื่อสมัยมัธยมปลายเราก็ใช้ชีวิตปกติทั่วไปเหมือนคนอื่นๆเลยค่ะ ช่วงนั้นก็มีป๊อปปี้เลิฟแบบเด็กมัธยมปลายทั่วไป มีทั้งสุข ทุกข์และเจ็บปวด
แต่นั่นก็เป็นแค่จุดเริ่มต้นของแผลในใจละคะ เป็นรักครั้งแรกที่คบใครจริงจังและเรียกกันว่าแฟน
ตอนนั้นเราคบทั้งทอมและผู้ชายค่ะ เป็นรักใสๆไม่มีอะไรในกอไผ่แต่เจ็บปวดเพราะรักหลายเส้า แหม๋ อะไรจะป๊อปขนาดนั้น
พอจบการศึกษามัธยมปลายเราก็หลุดจากวังวลแห่งความรักนั้นค่ะ กลายมาเป็นบทเรียนความรักเล่มแรกของเราที่เหนื่อยใจเหลือเกินเพราะแฟนสมัยมัธยมปลายเจ้าชู้มาก
พอเราขึ้นมหาลัยก็เข็ดขยาดกับความรักจนไม่กล้ามีแฟน
ช่วงปี1-2เราใช้ชีวิตแบบบ้าๆบอๆ ตามนักร้องเกาหลีเป็นกิจวัตร เรานี่เป็นแฟนคลับนักร้องเกาหลีรุ่นเดอะเลยก็ว่าได้
ชอบ baby v.o.x มาตั้งแต่สมัยป.4 ลากยาวมาสมัยที่ดงบังเดบิวต์ที่เกาหลีใหม่ๆ คนไทยยังไม่รู้จัก (พอดีตอนนั้นสมัย ม.1ที่บ้านติดช่องเกาหลี) ก็ตามๆบ้าๆมาจนถึงปัจจุบัน(ที่ความบ้าลดลงแล้ว)
ตอนนั้นก็ตามนักร้องเกาหลีจนไม่มีเวลาไปสนใจเรื่องผู้ชงผู้ชาย ความรงความรักซักเท่าไหร่ มีบ้างที่คุยๆกันผ่านโซเชี่ยล ตอนนั้นสมัยไอโฟน4เข้ามาใหม่ๆ
จำได้ว่าในช่วงนั้นเราก็มีคุยกับผู้ชายอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ได้สนใจมาก คุยๆไปแก้เหงา คุยแค่ให้มีเพื่อนคุยไม่ได้คิดอะไร ไม่ได้สนใจซักเท่าไหร่ บวกกับตอนนั้นใช้ชีวิตอยู่ที่หอก็เลยติดเพื่อนซะมากกว่า
แต่แล้วชีวิตก็เปลี่ยนไปเมื่อเราขึ้นปี3 เราย้ายจากหอกลับมาอยู่บ้าน เพราะปี3ต้องย้ายเข้ามาเรียน City Campus เราก็อยู่บ้านมากขึ้น ในขณะนั้นก็คุยๆกับผู้ชายคนนึงอยู่ เรียนคนละที่ อายุมากกว่าเรา บ้านอยู่ละแวกเดียวกัน
ผู้ชายคนที่ว่านี้เราขอสมมติชื่อเค้าว่า บี แล้วกัน
บีกะเราก็คุยสนิทสนมกันมาซักพัก ช่วงหลังๆ
มีชวนเราไปโน่นไปนี่ ชวนไปนั่งเล่นที่ร้านของพี่สาวบี
ชวนไปกินข้าว พาไปที่บ้าน พาเราไปเที่ยวที่นั่นที่นี่
เลิกเรียนก็คอยโทรหา ว้อทแอพหา อยู่ไหน บลาๆ
ตามประสาผู้ชายแสนดี
บี เป็นผู้ชายที่น่ารัก เอาอกเอาใจเทคแคร์เก่ง
ทำให้ความรักเราที่เริ่มจาก 0 มันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
บีเป็นผู้ชายที่ไม่เก่งเลขและขอให้เราติวเลขให้
เราก็สอนด้วยความรัก เห้ย ตอนนั้นสอนด้วยความรักจริงๆ งงเงินไรไม่ต้อง
ปีแรกคบกันเหมือนคู่รักมหาลัยทั่วไป ชีวิตดูมีความสุขจริงๆ พอซักพักไป ก็เริ่มมีเรื่องเงินเข้ามาเกี่ยวข้อง
จริงๆเราไม่ได้คิดไรมากเท่าไหร่เพราะความรักมันบังตา
ชั้นให้ได้ทุกอย่าง
สืบเนื่องจากบีเป็นคนรักสัตว์มากๆ จนทำให้เราที่เป็นคนเฉยๆไม่ได้ชอบไรเป็นพิเศษ
ก็กลายเป็นคนรักสัตว์ไปด้วย
เราใช้ชีวิตทั้งหมดไปกับการเรียน การอยู่ด้วยกัน เลี้ยงสัตว์ด้วยกัน และทำกิจกรรมต่างๆไปด้วยกัน
นั่นมันเป็นอะไรที่มีความสุขมาก
แต่พอเวลาผ่านไปบีก็เริ่มมีความต้องการอยากได้โน่นนี่
อยากได้สัตว์ตัวนั้น อยากได้สัตว์ตัวนี้ ก็เริ่มมาหยิบยืมเรา
มีครั้งที่1ก็มีครั้งที่ 2 เราก็ให้แบบไม่คิด ก็ความรักมันบังตาอ้ะ
ในตอนนั้นเพื่อนก็เตือนๆแต่ด้วยความรักมันบังตาเราก็ไม่ได้สนใจกับคำพูดของเพื่อน
และหลังจากนั้นก็เริ่มมาเป็นเรื่องค่าน้ำมันรถ ค่าบลาๆ
ซึ่งเพื่อนเราทักว่ามันใช่หรอที่ต้องออกให้
ซึ่งในตอนแรก บี เต็มใจมากๆที่จะไปรับไปส่งเรา
แต่พอช่วงหลังเริ่มเอาโน่นนี่มาอ้างและต้องยื่นขอเสนอเรื่องเงินในที่สุดถึงจะยอม
แต่เอาจริงๆแล้วจิตใจเราช่วงนั้นมันก่ำกึ่ง เห้ย ผู้ชายคนนี้มันยังไง แต่อีกใจก็เข้าใจว่า เราก็ต้องช่วยๆกัน
พักหลังๆก็มามีปัญหาเรื่องแฟนเก่า แฟนเก่าที่เค้าบอกเราว่าเป็นเพื่อนกัน =='
เพื่อนกันอะไร? แฟนเก่าเค้าชอบไลน์มาให้แฟนเราไปหาที่บ้านอยู่เรื่อย
จนเรากะแฟนทะเลาะกัน และเป็นที่มาของเรื่องราว
ที่เราจะเล่าต่อไปนี้
จริงๆแล้วผู้หญิงไม่ได้ชอบหรือรักคนเลว...
เลิกบ้าได้แล้วววว เลิกเผือกกับชีวิต กุ ซักที ว่างมากก็ไปเช็ดขรี้ลูกนะ รำคาญ!!
------------------------------------------------------------------------------------------
"ผู้หญิงชอบคนเลว"
เป็นประโยคที่เราได้ยินบ่อยมากๆ
แต่จริงๆแล้วใครกัน?ที่จะชอบหรือรักคนเลว
ลองนึกภาพตอนผู้ชายมาจีบใหม่ๆ แน่นอนว่าคงไม่มีใครเริ่มต้นจีบผู้หญิงด้วยการตะคอกใส่ ทำร้ายร่างกาย หรือพูดจาหมาไม่รับประทาน
ผู้ชายแต่ละคนที่เข้ามาจีบนั้น ส่วนใหญ่แล้วก็จะเริ่มจากการทำตัวเป็นสุภาพบุรุษ เอาใจเทคแคร์ผู้หญิงเป็นอย่างดี
พอเจอใครที่ทำไม่ดีกับผู้หญิงก็จะออกปากพูดว่า คนนั้นไม่สุภาพบุรุษเลย บลาๆ
แต่ใครมันจะไปรู้ว่าต่อไป ก็กลืนน้ำลายตัวเอง
กลายเป็นไอ้เหมือนที่เคยว่าเค้าไว้เหมือนกัน
เอาล่ะคะ วันนี้เราก็จะมาเล่าเรื่องราวของเราเองไว้เป็นอุทาหรณ์สอนใจทั้งคุณผู้ชายและคุณผู้หญิง รับได้ไม่ได้ก็แล้วแต่พิจารณาเลยค่ะ
ย้อนไปเมื่อสมัยมัธยมปลายเราก็ใช้ชีวิตปกติทั่วไปเหมือนคนอื่นๆเลยค่ะ ช่วงนั้นก็มีป๊อปปี้เลิฟแบบเด็กมัธยมปลายทั่วไป มีทั้งสุข ทุกข์และเจ็บปวด
แต่นั่นก็เป็นแค่จุดเริ่มต้นของแผลในใจละคะ เป็นรักครั้งแรกที่คบใครจริงจังและเรียกกันว่าแฟน
ตอนนั้นเราคบทั้งทอมและผู้ชายค่ะ เป็นรักใสๆไม่มีอะไรในกอไผ่แต่เจ็บปวดเพราะรักหลายเส้า แหม๋ อะไรจะป๊อปขนาดนั้น
พอจบการศึกษามัธยมปลายเราก็หลุดจากวังวลแห่งความรักนั้นค่ะ กลายมาเป็นบทเรียนความรักเล่มแรกของเราที่เหนื่อยใจเหลือเกินเพราะแฟนสมัยมัธยมปลายเจ้าชู้มาก
พอเราขึ้นมหาลัยก็เข็ดขยาดกับความรักจนไม่กล้ามีแฟน
ช่วงปี1-2เราใช้ชีวิตแบบบ้าๆบอๆ ตามนักร้องเกาหลีเป็นกิจวัตร เรานี่เป็นแฟนคลับนักร้องเกาหลีรุ่นเดอะเลยก็ว่าได้
ชอบ baby v.o.x มาตั้งแต่สมัยป.4 ลากยาวมาสมัยที่ดงบังเดบิวต์ที่เกาหลีใหม่ๆ คนไทยยังไม่รู้จัก (พอดีตอนนั้นสมัย ม.1ที่บ้านติดช่องเกาหลี) ก็ตามๆบ้าๆมาจนถึงปัจจุบัน(ที่ความบ้าลดลงแล้ว)
ตอนนั้นก็ตามนักร้องเกาหลีจนไม่มีเวลาไปสนใจเรื่องผู้ชงผู้ชาย ความรงความรักซักเท่าไหร่ มีบ้างที่คุยๆกันผ่านโซเชี่ยล ตอนนั้นสมัยไอโฟน4เข้ามาใหม่ๆ
จำได้ว่าในช่วงนั้นเราก็มีคุยกับผู้ชายอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ได้สนใจมาก คุยๆไปแก้เหงา คุยแค่ให้มีเพื่อนคุยไม่ได้คิดอะไร ไม่ได้สนใจซักเท่าไหร่ บวกกับตอนนั้นใช้ชีวิตอยู่ที่หอก็เลยติดเพื่อนซะมากกว่า
แต่แล้วชีวิตก็เปลี่ยนไปเมื่อเราขึ้นปี3 เราย้ายจากหอกลับมาอยู่บ้าน เพราะปี3ต้องย้ายเข้ามาเรียน City Campus เราก็อยู่บ้านมากขึ้น ในขณะนั้นก็คุยๆกับผู้ชายคนนึงอยู่ เรียนคนละที่ อายุมากกว่าเรา บ้านอยู่ละแวกเดียวกัน
ผู้ชายคนที่ว่านี้เราขอสมมติชื่อเค้าว่า บี แล้วกัน
บีกะเราก็คุยสนิทสนมกันมาซักพัก ช่วงหลังๆ
มีชวนเราไปโน่นไปนี่ ชวนไปนั่งเล่นที่ร้านของพี่สาวบี
ชวนไปกินข้าว พาไปที่บ้าน พาเราไปเที่ยวที่นั่นที่นี่
เลิกเรียนก็คอยโทรหา ว้อทแอพหา อยู่ไหน บลาๆ
ตามประสาผู้ชายแสนดี
บี เป็นผู้ชายที่น่ารัก เอาอกเอาใจเทคแคร์เก่ง
ทำให้ความรักเราที่เริ่มจาก 0 มันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
บีเป็นผู้ชายที่ไม่เก่งเลขและขอให้เราติวเลขให้
เราก็สอนด้วยความรัก เห้ย ตอนนั้นสอนด้วยความรักจริงๆ งงเงินไรไม่ต้อง
ปีแรกคบกันเหมือนคู่รักมหาลัยทั่วไป ชีวิตดูมีความสุขจริงๆ พอซักพักไป ก็เริ่มมีเรื่องเงินเข้ามาเกี่ยวข้อง
จริงๆเราไม่ได้คิดไรมากเท่าไหร่เพราะความรักมันบังตา
ชั้นให้ได้ทุกอย่าง
สืบเนื่องจากบีเป็นคนรักสัตว์มากๆ จนทำให้เราที่เป็นคนเฉยๆไม่ได้ชอบไรเป็นพิเศษ
ก็กลายเป็นคนรักสัตว์ไปด้วย
เราใช้ชีวิตทั้งหมดไปกับการเรียน การอยู่ด้วยกัน เลี้ยงสัตว์ด้วยกัน และทำกิจกรรมต่างๆไปด้วยกัน
นั่นมันเป็นอะไรที่มีความสุขมาก
แต่พอเวลาผ่านไปบีก็เริ่มมีความต้องการอยากได้โน่นนี่
อยากได้สัตว์ตัวนั้น อยากได้สัตว์ตัวนี้ ก็เริ่มมาหยิบยืมเรา
มีครั้งที่1ก็มีครั้งที่ 2 เราก็ให้แบบไม่คิด ก็ความรักมันบังตาอ้ะ
ในตอนนั้นเพื่อนก็เตือนๆแต่ด้วยความรักมันบังตาเราก็ไม่ได้สนใจกับคำพูดของเพื่อน
และหลังจากนั้นก็เริ่มมาเป็นเรื่องค่าน้ำมันรถ ค่าบลาๆ
ซึ่งเพื่อนเราทักว่ามันใช่หรอที่ต้องออกให้
ซึ่งในตอนแรก บี เต็มใจมากๆที่จะไปรับไปส่งเรา
แต่พอช่วงหลังเริ่มเอาโน่นนี่มาอ้างและต้องยื่นขอเสนอเรื่องเงินในที่สุดถึงจะยอม
แต่เอาจริงๆแล้วจิตใจเราช่วงนั้นมันก่ำกึ่ง เห้ย ผู้ชายคนนี้มันยังไง แต่อีกใจก็เข้าใจว่า เราก็ต้องช่วยๆกัน
พักหลังๆก็มามีปัญหาเรื่องแฟนเก่า แฟนเก่าที่เค้าบอกเราว่าเป็นเพื่อนกัน =='
เพื่อนกันอะไร? แฟนเก่าเค้าชอบไลน์มาให้แฟนเราไปหาที่บ้านอยู่เรื่อย
จนเรากะแฟนทะเลาะกัน และเป็นที่มาของเรื่องราว ที่เราจะเล่าต่อไปนี้