เมื่อวานผมได้ทำสมาธิแล้วหลับไป ไม่รู้ตอนไหน ปรากฏว่าได้พบพระพุทธเจ้าในที่แห่งหนึ่ง โล่งๆ ไม่ปรากฏแสง อาทิตย์ แต่สว่างไปหมด
และได้พบพระองค์หนึ่งเป็นแก้วทั้งพระองค์แต่มองไม่ทะลุแบบแก้วใสทั่วไป ในใจคิดว่าที่นี่ที่ไหนก็ไม่รู้ๆแต่ว่า มันสบายแบบกลางๆไม่เหมือนความสุขแบบที่เคยนั่งสมาธิ หรือความสุขเมื่อข้องในกามารมณ์

ด้วยความที่เข้าใจว่าเมื่อนิพพานแล้วคงไม่ปรากฏสิ่งใดจึงได้ถามพระท่านว่า
ผม   ผมได้ศึกษามาแต่ในตำราบอกว่าตายแล้วสูญ ทำไมผมยังเห็นท่านได้ครับ
พระ  เพราะเราไม่นับสิ่งนั้น สิ่งนี้ ว่าเป็นตัวเรา ที่เธอบอกว่าตัวเรา ตัวเขา เพราะเธอยังไม่พ้นการนับ
ผม   แล้วทำไมพระอรหันต์ถึงไม่ต้องลงมาเกิดหรือเสื่อมจากความเป็นพระอรหันต์ครับ
พระ เพราะเราไม่นับสิ่งนั้น สิ่งนี้ เราพ้นจากการนับเวลาแล้ว เวลาที่นี่ไม่มีแล้ว

พอจบแค่นี้ผมก็ตื่นเลยครับ ไม่ได้อะไรมากแค่อยากแชร์ครับ
งดดราม่าครับ เพราะมันเป็นแค่ฝันครับ ใครมีประสบการณ์เชิญแชร์ครับ